Ιστορίες από τον Στρατό: Η στοιχειωμένη σκοπιά της Ρόδου

Μιας και πλέων ανήκω στον Ελληνικό στρατό για τους επόμενους 6 μήνες περίπου που μου απομένουν αποφάσισα να αρχίσω αυτό το νέο κεφαλαίο με περίεργες αν όχι τρομακτικές ιστορίες από των στρατό. Αυτή είναι η πρώτη που βρήκα. Ελπίζω να σας αρέσουν όσο και σε μένα. Ακόμα αν γνωρίζετε παραπάνω στοιχεία ή άλλες τέτοιες ιστορίες ή προσωπικές εμπειρίες για καποια από αυτές θα ήθελα να της μοιραστείτε μαζί μας!

Στην διάρκεια της θητείας μου βρέθηκα για εκπαίδευση σε αντιαρματικά όπλα στο μεγαλύτερο στρατόπεδο της Ρόδου, το οποίο φέρεται να έχει τα υψηλότερα ποσοστά αυτοκτονιών. Κατά τη διάρκεια παραμονής μου στο στρατόπεδο πολλοί στρατιώτες εξέφραζαν παράπονα στους ανώτερους τους για τα τηλεφωνά στις σκοπιές που είχαν τρελαθεί για τα φωτά που άναβαν και έσβηναν όποτε ήθελαν για εφοδεύοντες που όπως προέκυπτε αργότερα απ τα βιβλία εφόδων δεν υπήρχαν κ.α. Χαρακτηριστική ήταν η περίπτωση ενός στρατιώτη που ήρθε τρέχοντας κατατρομαγμένος απ την σκοπιά ανεφερωντας οτι εμφανίστηκε απ το πουθενά ένα φάντασμα στρατιώτη λέγοντας του ότι περίμενε να τον αλλάξουν δέκα χρονιά. Με εντολή της διοίκησης διατάχθηκε η παύση λειτουργίας της εν λόγω σκοπιάς λόγο των πολλαπλών περίεργων κρουσμάτων.