Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

The Incredible Staggers - Zombies of Love

Έτσι για να μπούμε λίγο στο πνεύμα του Halloween!!!


ΑΑΑ!!! Και
και μην ξεχάσω για όσους μένουν Θεσσαλονίκη. Σήμερα στις 19:00 παίζει Trick or Treat - Halloween Party στο Block 33. Έψησα ένα φιλαράκι και μάλλον θα πάμε!!! Αν θέλετε να με γνωρίσετε από κοντά θα είμαι ντυμένος κάπως έτσι:
Xaxa Trick or Treat !!! Ελπίζω να μην σας τρόμαξα πολύ... Θα σας γράψω περισσότερα για την τρομακτική σημερινή μου εμπειρία Soon...

Ετικέτες

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Οπτικές Ψευδαισθήσεις

Την στιγμή που οι μικροί κύκλοι τέμνονται με τους μεγάλους, νομίζουμε ότι σχηματίζεται το περίγραμμα ενός τετραγώνου. Αλλά.. δεν υπάρχει «τετράγωνο», το μυαλό σας προσπαθεί να απεικονίσει την άποψη των στερεών σχημάτων, και γεμίζει τα κενά.


Ετικέτες

Οφθαλμαπάτη: Έλεγχος της ταχύτητας

Βάλτε το χέρι σας μπροστά από την εικόνα και θα παρατηρήσετε ότι οι μπλε βούλες κινούνται με μεγαλύτερη ταχύτητα. Απομακρύνετε το για να δείτε τη διαφορά. Όσο μεγαλύτερη η επιφάνεια που καλύπτετε με το χέρι σας τόσο μεγαλύτερη και η ταχύτητα.

Οφθαλμαπάτη: Έλεγχος της ταχύτητας

Ετικέτες

Εντυπωσιακή οφθαλμαπάτη

Κοιτάξτε τη φωτογραφία για 45 περίπου δευτερόλεπτα (να βλέπετε στο κέντρο) και στη συνέχεια κοιτάξτε γύρω σας. Θα εκπλαγείτε με το αποτέλεσμα.

Εντυπωσιακή οφθαλμαπάτη

Ετικέτες

10η Μπλε Ιστορία: Ο Νεκρός και το Τούνελ

Ένα παιχνίδι που παίζαμε παλιότερα ήταν οι Μπλε Ιστορίες σε αυτές ο αφηγητής λέει ένα τμήμα μιας ιστορίας και οι υπόλοιποι προσπαθούν να βρουν την "λύση της". Οι παρέα μπορεί να κάνει ερωτήσεις στον αφηγητή ο οποίος μπορεί να τους απαντήσει με ένα ναι ή όχι.

Βγαίνει ένας από ένα κτήριο, μπαίνει στο τρένο. το τρένο μπαίνει σε ένα τούνελ, και όταν βγαίνει αυτός είναι νεκρός


ΛΥΣΗ: Ο τύπος ήταν τυφλός και πήγε σε ένα νοσοκομείο για εγχείρηση και ξαναβρήκε το φως του. Μπήκε στο τραίνο και κοιμήθηκε και άνοιξε τα μάτια του μέσα στο τούνελ. Νόμιζε ότι ξανατυφλώθηκε και αυτοκτόνησε...

Ετικέτες

9η Μπλε Ιστορία: Νεκροί Παντού

Ένα παιχνίδι που παίζαμε παλιότερα ήταν οι Μπλε Ιστορίες σε αυτές ο αφηγητής λέει ένα τμήμα μιας ιστορίας και οι υπόλοιποι προσπαθούν να βρουν την "λύση της". Οι παρέα μπορεί να κάνει ερωτήσεις στον αφηγητή ο οποίος μπορεί να τους απαντήσει με ένα ναι ή όχι.

Βγαίνει ένας από το σπίτι του, ξαναμπαίνει μέσα πηδάει από το μπαλκόνι και λίγο πριν φτάσει στο έδαφος παθαίνει συγκοπή.

ΛΥΣΗ: Ο τύπος βγήκε και τους είδε όλου νεκρούς και νόμιζε ότι οι πάντες έχουν πεθάνει, πάει λοιπόν να αυτοκτονήσει και λίγο πριν φτάσει στο έδαφος ακούει το τηλέφωνο να χτυπάει....

Ετικέτες

8η Μπλε Ιστορία: Το Όπλο του Μπάρμαν

Ένα παιχνίδι που παίζαμε παλιότερα ήταν οι Μπλε Ιστορίες σε αυτές ο αφηγητής λέει ένα τμήμα μιας ιστορίας και οι υπόλοιποι προσπαθούν να βρουν την "λύση της". Οι παρέα μπορεί να κάνει ερωτήσεις στον αφηγητή ο οποίος μπορεί να τους απαντήσει με ένα ναι ή όχι.

Ένας τύπος μπαίνει σε ένα μπαρ, πηγαίνει στον μπάρμαν και ζητάει ένα ποτήρι νερό. Ο μπάρμαν του το δίνει, ο τύπος το πίνει, ο μπάρμαν του κολλάει ένα πιστόλι στον κρόταφο και αυτός του λέει ευχαριστώ και φεύγει. Τι έχει γίνει;

ΛΥΣΗ: ο τύπος έχει λοξυγγα, ζητάει νερό και όταν δεν του κόβεται ο μπάρμαν του κάνει τη χάρη να τον τρομάξει για να συνέλθει.

Ετικέτες

7η Μπλε Ιστορία: Το Πτώμα στην Έρημο

Ένα παιχνίδι που παίζαμε παλιότερα ήταν οι Μπλε Ιστορίες σε αυτές ο αφηγητής λέει ένα τμήμα μιας ιστορίας και οι υπόλοιποι προσπαθούν να βρουν την "λύση της". Οι παρέα μπορεί να κάνει ερωτήσεις στον αφηγητή ο οποίος μπορεί να τους απαντήσει με ένα ναι ή όχι.

Τύπος νεκρός, γυμνός, στη μέση της ερήμου, κρατά ένα κομμάτι άχυρο...


ΛΥΣΗ: Αερόστατο έχανε ύψος, πέταξαν αρχικά τα πράγματα, μετά τα ρούχα τους, κι έπειτα τράβηξαν κλήρο ποιον θα πετάξουν...

Ετικέτες

6η Μπλε Ιστορία: Θάνατος στο Ασανσέρ

Ένα παιχνίδι που παίζαμε παλιότερα ήταν οι Μπλε Ιστορίες σε αυτές ο αφηγητής λέει ένα τμήμα μιας ιστορίας και οι υπόλοιποι προσπαθούν να βρουν την "λύση της". Οι παρέα μπορεί να κάνει ερωτήσεις στον αφηγητή ο οποίος μπορεί να τους απαντήσει με ένα ναι ή όχι.

Τύπος σε ασανσέρ, κόβεται για λίγο το ρεύμα, και αυτοκτονεί....




ΛΥΣΗ: Ο τύπος είναι δικηγόρος, το ασανσέρ βρίσκεται σε φυλακή...Ο πελάτης του είναι καταδικασμένος σε θάνατο και ο δικηγόρος έχει βρει στοιχεία που τον αθωώνουν και τρέχει για να προλάβει την εκτέλεση....Όμως λόγω της σύντομης διακοπής του ρεύματος, κατάλαβε ότι δεν πρόλαβε την εκτέλεση (ότι λειτούργησε η ηλεκτρική καρέκλα) κλπ κλπ και αυτοκτόνησε.

Ετικέτες

5η Μπλε Ιστορία: Ο Ραδιοφωνικός Παραγωγός

Ένα παιχνίδι που παίζαμε παλιότερα ήταν οι Μπλε Ιστορίες σε αυτές ο αφηγητής λέει ένα τμήμα μιας ιστορίας και οι υπόλοιποι προσπαθούν να βρουν την "λύση της". Οι παρέα μπορεί να κάνει ερωτήσεις στον αφηγητή ο οποίος μπορεί να τους απαντήσει με ένα ναι ή όχι.

Τύπος οδηγάει το αυτοκίνητό του, ξαφνικά ακούει κάτι, σταματάει και αυτοκτονεί...



ΛΥΣΗ: Ο τύπος κάνει ραδιοφωνικές εκπομπές, πριν από λίγο έχει σκοτώσει στο σπίτι τη γυναίκα του και έφυγε και ως άλλοθι για το φόνο -άκου τι πήγε και σκέφτηκε- είχε ηχογραφήσει την εκπομπή που θα μεταδιδόταν υποτίθεται ζωντανά εκείνη την ώρα, είχε προγραμματίσει την κασέτα να παίξει την ώρα της εκπομπής αλλά η κασέτα μάσησε και αυτό άκουσε. (τα παράσιτα από το ραδιόφωνο).. Έτσι χάλασε το άλλοθί του για την ώρα του φόνου (ότι δλδ θα ήταν στο στούντιο και θα έκανε εκπομπή) και αυτοκτόνησε.

Ετικέτες

4η Μπλε Ιστορία: Ουίσκι με Πάγο

Ένα παιχνίδι που παίζαμε παλιότερα ήταν οι Μπλε Ιστορίες σε αυτές ο αφηγητής λέει ένα τμήμα μιας ιστορίας και οι υπόλοιποι προσπαθούν να βρουν την "λύση της". Οι παρέα μπορεί να κάνει ερωτήσεις στον αφηγητή ο οποίος μπορεί να τους απαντήσει με ένα ναι ή όχι.


Πάει μια παρέα σ'ενα μπαρ και παραγγέλνουν όλοι από ένα ποτό... Χτυπάει το τηλέφωνο του ενός και λέει στους υπόλοιπους ότι κάτι του έτυχε και πρέπει να φύγει αμέσως.... Πίνει το ποτό του μονορούφι και φεύγει.... Εκείνη τη νύχτα οι υπόλοιποι της παρέας πέθαναν..


ΛΥΣΗ: Ο μπάρμαν είχε βάλει δηλητήριο στα παγάκια κι έτσι όταν ο πρώτος ήπιε σφηνάκι το ποτό του,τα παγάκια δεν πρόλαβαν να λιώσουν κι έτσι αυτός μόνο επέζησε....

Ετικέτες

3η Μπλε Ιστορία: Νεκροί πάνω από την Σκακιέρα

Ένα παιχνίδι που παίζαμε παλιότερα ήταν οι Μπλε Ιστορίες σε αυτές ο αφηγητής λέει ένα τμήμα μιας ιστορίας και οι υπόλοιποι προσπαθούν να βρουν την "λύση της". Οι παρέα μπορεί να κάνει ερωτήσεις στον αφηγητή ο οποίος μπορεί να τους απαντήσει με ένα ναι ή όχι.

Είναι δυο τύποι νεκροί σε ένα κλειδωμένο δωμάτιο μπροστά σε μια τελειωμένη παρτίδα σκάκι.... Ο ένας αιμορραγεί και ο άλλος όχι... δίπλα σε αυτόν που αιμορραγεί υπάρχει ένα πιστόλι χωρίς σφαίρες...


ΛΥΣΗ: Είναι σε υποβρύχιο, παίζει βλάβη, όλο το πλήρωμα νεκρό από ασφυξία και αυτοί οι δυο έμειναν στο τέλος και έπαιξαν στοίχημα επειδή υπήρχε μόνο μια σφαίρα στο όπλο,ότι όποιος κερδίσει στο σκάκι θα αυτοπυρποληθεί,ενώ ο χαμένος θα πεθάνει αργά και βασανιστικά από την ασφυξία....

Ετικέτες

2η Μπλε Ιστορία: Νερό με Αίμα

Ένα παιχνίδι που παίζαμε παλιότερα ήταν οι Μπλε Ιστορίες σε αυτές ο αφηγητής λέει ένα τμήμα μιας ιστορίας και οι υπόλοιποι προσπαθούν να βρουν την "λύση της". Οι παρέα μπορεί να κάνει ερωτήσεις στον αφηγητή ο οποίος μπορεί να τους απαντήσει με ένα ναι ή όχι.

Σε ένα δωμάτιο βρίσκετε ένας νεκρός με ένα τραύμα στην κοιλιά, η πόρτα κλειδωμένη πριν ακόμα πεθάνει, διπλά του ένα ποτήρι με νερό και λίγο αίμα..


ΛΥΣΗ: Το θύμα είχε πάρει ένα ποτήρι και έναν σταλαχτίτη πάγου, μπήκε στο δωμάτιο κλείδωσε αυτοτραυματίστηκε και μετά έβαλε τον σταλαχτίτη στο ποτήρι και ο σταλαχτίτης έλιωσε...

Ετικέτες

1τη Μπλε Ιστορία: Δολοφονία στο Τρένο

Ένα παιχνίδι που παίζαμε παλιότερα ήταν οι Μπλε Ιστορίες σε αυτές ο αφηγητής λέει ένα τμήμα μιας ιστορίας και οι υπόλοιποι προσπαθούν να βρουν την "λύση της". Οι παρέα μπορεί να κάνει ερωτήσεις στον αφηγητή ο οποίος μπορεί να τους απαντήσει με ένα ναι ή όχι.

Σε ένα τραίνο στο σταθμό φαίνεται από το παράθυρο ένα γυναικείο χέρι με ένα κομμένο δάχτυλο... Στην διπλά κουκέτα φαίνεται ένας άντρας... Το τραίνο ξεκινά και στον επόμενο σταθμό η γυναικά βρίσκετε νεκρή και ο άντρας φυλακίζετε. Μέτα από λίγο αφήνετε ελεύθερος

ΛΥΣΗ: η γυναικά ήταν η γυναικά του...ο άντρας την σκότωσε εν μέρη άλλα αφέθηκε ελεύθερος γιατί σε μερικές πολιτείες δεν γίνεται να δικαστείς για το ίδιο λόγο που έχεις ξανά δικαστεί... καθώς είχαν προσποιηθεί ότι την είχε σκοτώσει στο παρελθόν για να πάρουν τα λεφτά της ασφάλειας ζωής της.

Ετικέτες

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Τρομακτική Ιστορία: Ο βρυκόλακας των λιμνών

Σε ένα χωριό του Άργους, λέγεται ότι υπήρχε ένας πολύ κακός άνθρωπος ο οποίος σκότωνε, έκλεβε, κακοποιούσε τη γυναίκα του και τα παιδιά του, κλπ. Όταν πέθανε, λένε ότι βρυκολάκιασε και πήγαινε και χτυπούσε τη γυναίκα του και τους χωρικούς.

Έπειτα από μερικές επισκέψεις, η γυναίκα του πήρε το θάρρος και τον ρώτησε γιατί την έδερνε. Και αυτός της απάντησε ότι "οι πεθαμένοι δεν τον ήθελαν στο νεκροταφείο"... Το άλλο πρωί το εκμυστηρεύτηκε στον παππά του χωριού, ο οποίος μαζί με άλλους χωρικούς, και το γιο του "βρυκόλακα" που είχε έρθει από τη Γερμανία, ξεθάψανε το σώμα του "βρυκόλακα" , το έκαψαν και έπειτα τον έθαψαν έξω από το χωριό. Από τότε δεν τον ξαναείδε κανείς....

Δείτε όλες της Τρομακτικές μας Ιστορίες στον Κατάλογος Ιστοριών

Ετικέτες ,

Ο θάνατος της παρθένου

Αυτή την ιστορία μου την είχε διηγηθεί η προγιαγιά μου η οποία ζούσε σε χωριό. Ήταν μια συγγενής της η οποία ήταν γύρω στα 13 όταν μπήκε στην εφηβεία και μέσα σε ένα καλοκαίρι άλλαξε εντελώς. Ψήλωσε απότομα, ομόρφυνε πολύ και γενικά άρχισε να διαμορφώνεται απο κοριτσάκι σε μια πολύ όμορφη γυναίκα.

Ένα πρωινό του Φθινοπώρου πήγε η κοπέλα μαζί με τα αδέρφια της βόλτα στην εξοχή. Τα αδέρφια παίζανε στο λιβάδι και η κοπέλα φαινόταν πολύ ευδιάθετη. Κάποια στιγμή κοντοστάθηκε και είπε σε έναν αδερφό της ότι κουράστηκε και ξάπλωσε στο γρασίδι. Τα αδέρφια της συνεχίσανε το παιχνίδι και μετά από αρκετή ώρα πήγαν προς το μέρος της αδερφής τους για να την ξυπνήσουν. Η κοπέλα όμως δεν ξυπνούσε. Τα παιδιά αντιλήφθηκαν ότι η κοπέλα είχε πεθάνει. Ήταν αρκετά κοντά για να ακούσουν οποιοδήποτε παράξενο ήχο αλλά το κορίτσι απλά ξάπλωσε στο γρασίδι και ξεψύχησε χωρίς κανείς να το αντιληφθεί.


Όταν τα παιδιά πήγαν στο χωριό και είπαν στους άλλους τι συνέβη συγκλονίστηκαν όλοι, διότι η κοπέλα ήταν αφενός υγιέστατη και στο άνθος της νιότης της, και αφετέρου πολύ αγαπητή. Μη μπορώντας να το εξηγήσουν με κανέναν τρόπο (η ιατρική δεν ήταν τόσο προχωρημένη τότε και μάλιστα σε ένα μικρό χωριό) οι γηραιότερες κάτοικοι αποφάνθηκαν ότι την κλέψανε οι νεράιδες γιατί ζήλεψαν την ομορφιά της.

Δείτε όλες της Τρομακτικές μας Ιστορίες στον Κατάλογος Ιστοριών

Ετικέτες

Μπορείς να βρεις το κρυμμένο μήνυμα?

Η απάντηση του βρίσκετε Εδώ... Επ μην κλέβεις πρώτα δοκίμασε να το βρεις...

Ετικέτες

Το κρυμμένο μήνυμα

Οκ τώρα μόλις διάβασα αυτήν την ιστορία και πραγματικά ανατρίχιασα... το βαζω στην κατηγορια ένας τρελός κόσμος γιατί πραγματικά δεν ξέρω που άλλου θα ταίριαζε...

Στην περίοδο του Β Παγκοσμίου Πολέμου, η οικογένεια ενός στρατιώτη είχε να μάθει νέα του καιρό. Μία μέρα, ήρθε ένα γράμμα από την κυβέρνηση που έλεγε οτι ο γίος τους ήταν σε ένα στρατόπεδο αιχμάλωτος. Λίγο καιρό αργότερα ήρθε ένα γράμμα από τον στρατιώτη το οποίο τους έλεγε: "Αγαπητοί μου γονείς είμαι καλά θα φύγω μόλις τελειώσει ο πόλεμος. Μην ξεχάσετε να δώσετε στον αδελφό μου το γράμμα για να πάρει το γραμματόσημο." Έτσι, το έδωσαν στον αδελφό του, o οποίος μόλις έβγαλε το γραμματόσημο διάβασε από πίσω του ένα μήνυμα που έλεγε: "Μου έχουν κόψει τα πόδια...

Δείτε όλες της Τρομακτικές μας Ιστορίες στον Κατάλογος Ιστοριών

Πηγη: http://www.urbanlegends.gr/

Ετικέτες

Μια Ιστορία από τον στρατό

Κάποτε, σε ένα περίπου ρημαγμένο στρατόπεδο σε νησί του Αιγαίου, ένας σκοπός μου διαμαρτυρήθηκε για ενοχλήσεις στην σκοπιά του. Ήμουν περίπολος και τον πλησίασα για να μου διηγηθεί πως κάποιος του πετούσε πέτρες από την πλευρά του δάσους. Η σκοπιά ήταν η μοναδική υπερυψωμένη, ανέβαινες μερικά σκαλοπάτια, διέθετε έναν ισχυρό περιστρεφόμενο προβολέα και ένα περιμετρικό μπαλκόνι που χωρούσε – δεν χωρούσε δύο άτομα. Σκέφτηκα πως κάποιος έκανε πλάκα στον σκοπό, μπαίνοντας από την περίφραξη στο δάσος, όμως κάνοντας έρευνα στο θάλαμο, που βρισκόταν σε απόσταση μικρότερη των δέκα μέτρων από τη σκοπιά, διαπίστωσα πως όλοι οι οπλίτες κοιμούνταν. Το απέδωσα σε φαντασία – νύστα του σκοπού, κάθισα λίγο μαζί του και συνέχισα τη βάρδια μου.

Την επόμενη νύχτα συνέβη το ίδιο. Ανέβηκα στη σκοπιά, μου έδειξε μικρές πέτρες στο μπαλκόνι, φώτισα ολόκληρη την περιοχή του δάσους με τον προβολέα (πιστεύοντας πως κάποιοι ανόητοι πολίτες έκαναν φάρσα), έστειλα το δεύτερο περίπολο να ελέγξει τον θάλαμο οπλιτών αλλά πάλι τίποτα. Το φαινόμενο δεν συνέβη σε κανέναν άλλο σκοπό, πάντα στον ίδιο και μόνο σε αυτόν, ο οποίος είχε τη φήμη του κακομαθημένου και δειλού στο στρατόπεδο, από πριν πάω εγώ.

Μια ακόμη νύχτα συνέβη το ίδιο περιστατικό και εκνευρισμένος αρκετά, αποφάσισα να κάνω καλύτερη έρευνα. Άφησα το δεύτερο περίπολο να ελέγξει εάν όλοι οι σκοποί ήταν στη θέση τους, αν οι οπλίτες κοιμούνταν και ζήτησα από το σκοπό που είχε το πρόβλημα να φωτίσει την περιοχή του δάσους, ενώ εγώ με το φακό κατέβηκα σε ένα ερειπωμένο κι έρημο σημείο του στρατοπέδου, που βρισκόταν πίσω από την εν λόγω σκοπιά. Όλοι μου ζήτησαν να μην το κάνω, δεδομένου ότι στο σημείο εκείνο υπήρχε μια σκοπιά παρατημένη, στην οποία υποτίθεται πως αρκετά χρόνια πριν είχε αυτοκτονήσει ένας νεαρός σκοπός. Μάλιστα έδειχναν τρύπες στο εσωτερικό της, που υποτίθεται ήταν τα σημεία εξόδου της σφαίρας και γύρω τους υπήρχε κόκκινο χρώμα, προφανώς το “αίμα” του “νεκρού”.

Το τοπίο γύρω ήταν όντως αγριευτικό, χώρος εγκατάλειψης αλλά δεν βίωσα καμία αρνητική ή έστω περίεργη ενέργεια. Δεν θα ήθελα να μπω σε άλλες λεπτομέρειες, όμως αποδώσαμε το περιστατικό στην έλλειψη επιθυμίας του στρατιώτη να κάνει υπηρεσίες στη σκοπιά εκείνη, στην οποία δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Όταν το θέμα έφτασε στον υπεύθυνο, πράγματι δεν τον τοποθέτησε ξανά εκεί…

Δείτε όλες της Τρομακτικές μας Ιστορίες στον Κατάλογος Ιστοριών

Πηγή:http://www.darksface.com/profiles/blogs/stoicheiomhena-strathopeda

Ετικέτες

Κάποιος χτυπά την πόρτα

Ήταν Σάββατο βράδυ. Καθόμουν σπίτι(βαριόμουν να βγω) και το είχα ρίξει λίγο στο PS2 λίγο Pro6 για να ξελασκάρω. Ξάφνου χτυπάει το κουδούνι. Οι γονείς μου έλειπαν σε ταξίδι και ήμουν μόνος μου.Ανέφερα ότι ήταν βράδυ?? Τέσπα χέστηκα πάνω μου αλλά τι να κάνω που ο διάολος επέμενε να χτυπάει?? Πλησιάζω την πόρτα αργά, γυρνάω το κλειδί μία φορά(κλακ!), 2 φορές(κλακ!), 3 φορές(κλακ!) και γυρίζω το πόμολο αργά. Στο ημίφως του διαδρόμου διέκρινα ένα πλάσμα άσχημο, κοντό, με ένα απαίσιο τρίχωμα γύρω από τη μούρη του, και εξίσου άσχημα κοφτερά δόντια. Φορούσε κάτι παλιά ρούχα ξεσκισμένα και μύριζε θειάφι λες και είχε ξεπηδήσει από την Κόλαση. Τα μάτια του με κοιτούσαν επίμονα, λες και κάτι ζητούσαν.Τι όμως? Το πλάσμα κούνησε αργά τα απαίσια χείλια του, σαν το Γκόλουμ από τον Άρχοντα των Δακτυλιδιών ...

--Θέλω....
--Τι θες ρε θεία νυχτιάτικα?
--Λίγο ζάχαρη παιδί μου να φτιάξω κάνα φασκόμηλο στο μπάρμπα σου...
Τι να πει κανείς...Είμαστε ομορφόσογο πώς να το κάνουμε??

Δείτε όλες της Τρομακτικές μας Ιστορίες στον Κατάλογος Ιστοριών

Ετικέτες

Το φάντασμα νοικοκυρά

Κάποτε ήταν μια γυναίκα η κυρία Α. η οποία έμενε σε ένα χωριό της Κεντρικής Ελλάδας. Μια μέρα λοιπόν, αφού είχαν φάει το μεσημεριανό μαζί με την οικογένεια της, άρχισε και έπλενε τα άπλυτα πιάτα. Σε κάποια στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο και άφησε το πλύσιμο των πιάτων στη μέση. Αφού τελείωσε το τηλέφωνο πήγε να συνεχίσει το πλύσιμο των πιάτων, αλλά παρατήρησε πως είχε γίνει το εξής περίεργο, όταν πήγε να σηκώσει το τηλέφωνο πήρε μαζί της αφηρημένη και κάποια άπλυτα πιάτα τα οποία τα είχε ακουμπήσει σε μια γωνία του σπιτιού δίπλα στο τηλέφωνο. Τα πιάτα αυτά από άπλυτα ήταν πλυμένα. Βέβαια δεν έδωσε καμία σημασία στο περιστατικό γιατί σκέφτηκε πως τα πιάτα που είχε ακουμπήσει εκεί ήταν ήδη πλυμένα.

Μετά από μερικές μέρες το περιστατικό αυτό επαναλήφθηκε και τότε της κίνησε την περιέργεια για το τι γίνεται. Για να διαπιστώσει όμως πως γίνεται κάτι περίεργο επανέλαβε μόνη της εσκεμμένα όλη την διαδικασία, δηλαδή, έπαιρνε άπλυτα πιάτα και τοποθετούσε σε εκείνο το συγκεκριμένο σημείο του σπιτιού της. Αφού λοιπόν διαπίστωσε ότι κάτι δεν πάει καλά απευθύνθηκε σε ειδικούς όπως στον ιερέα της ενορίας της καθώς και σε ερευνητές ανεξήγητων φαινομένων. Αυτοί διαπίστωσαν πως υπήρχε ένα φάντασμα μέσα στο σπίτι.

Έτσι λοιπόν άρχισε και η γυναίκα να ψάχνει τη ιστορία του σπιτιού και βρήκε ότι πριν πολλά χρόνια είχε πεθάνει εκεί μέσα μια γυναίκα από ανεξήγητα αίτια. Οπότε η γυναίκα αντί να καταφύγει σε εξορκισμούς και σε άλλες τέτοιες περίεργες ιστορίες αποφάσισε να κάνει κάτι εντελώς πρωτότυπο. Έκλεισε τον χώρο αυτό του σπιτιού και έφτιαξε ένα ξεχωριστό δωμάτιο μόνο για το πνεύμα που υπήρχε εκεί. Αυτό έχει ξαναγίνει άλλη μια φορά σε χώρα του εξωτερικού όπου κάποιος έφτιαξε ένα ολόκληρο οίκημα για να μείνει ένα πνεύμα που υπήρχε μέσα στο σπίτι του.

Δείτε όλες της Τρομακτικές μας Ιστορίες στον Κατάλογος Ιστοριών

Ετικέτες

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

Μίκυ Μάους - Τα Μοναχικά Φαντάσματα

Ετικέτες

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Κανίβαλοι έφαγαν τουρίστα στη Γαλλική Πολυνησία

Μία απίστευτη ιστορία είδε το φως της δημοσιότητας πριν μερικές μέρες.

Ο Stefan Rami και η κοπέλα του Heike Dorsch πήγαν ταξίδι στη Γαλλική Πολυνησία. Είχαν δέσει το σκάφος τους στο Νuku Hiva κα εξερευνούσαν το μέρος.Όπως διηγήθηκε η Heike, μια μέρα ο Stefan έφυγε μαζί με τον ξεναγό τους για κυνήγι αγριοκάτσικου, ενώ αυτή έμεινε στο σκάφος.

Όταν επέστρεψε όμως μόνο ο ξεναγός, της είπε πως ο Stefan είχε ένα ατύχημα, εκείνη προσπάθησε να τρέξει προς το δάσος για να τον βρει αλλά ο ξεναγός όρμησε πάνω της, την έδεσε σε ένα δέντρο και τη βίασε. Όταν κατάφερε να ξεφύγει, άρχισε να ψάχνει το σύντροφό της μαζί με την αστυνομία.

Μετά από έρευνες βρέθηκαν υπολείμματα ανθρώπινων οστών και δέρματος δίπλα σε μια σβησμένη φωτιά, τα οποία πιστεύεται πως είναι του Stefan και θα γίνει τεστ DNA για να διαπιστωθεί. Την ίδια ώρα καταζητείται ο ξεναγός, ο οποίος πιστεύεται πως κατακρεούργησε τον άτυχο άντρα, ενώ δίνεται και η περίπτωση ο Stefan να βρέθηκε στα χέρια κανίβαλων. Τα ενδεχόμενα παραμένουν ανοιχτά...

Ετικέτες

Μία φυσική, παραδεισένια πισίνα!

Η φυσική αυτή πισίνα βρίσκεται στο Austin του Texas. Ένας μικρός παράδεισος, με πλούσια βλάστηση γύρω του.

Είναι από τα ωραιότερα μέρη της περιοχής και μάλιστα αιτία για τη δημιουργία της ήταν η κατάρρευση της οροφής ενός υπόγειου ποταμού. Σε μια σπηλιά, που είναι ό,τι απέμεινε από το θόλο του υπόγειου ποταμού, μικροί σταλακτίτες κρέμονται από την οροφή.

Η καταπράσινη αυτή λίμνη με το όνομα Hamilton και με τον καταρράκτη ύψους 15 μέτρων είναι κάτι σαν προστατευόμενο είδος! Κι αυτό γιατί εδώ απαγορεύονται το κολύμπι, το ψάρεμα, η ποδηλασία, το κάμπινγκ και τα κατοικίδια ζώα!


Ετικέτες

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

'll Make a Zombie Slayer Out of You - Kimmi Smiles‬

Μια παρόδια βασισμένη στο τραγούδι από της Μουλάν I'll Make A Man Out Of You ένα από τα αγαπημένα μου της Disney μεταφρασμένο στα ελληνικά... Kimmi Smiles‬ και 'll Make a Zombie Slayer Out of You!!!



Και με την ευκαιριακά δείτε και το ελληνικό τραγούδι [ΕΔΩ] στην αυθεντική του ερμηνεία από των Αλέξανδρο Παναγή.
Δείτε ακόμα το κανάλι της Kimmi Smiles‬ στο Youtube [ΕΔΩ] έχει κάνει και μερικές ακόμα πολύ καλές διασκευές και περιμένουμε και άλλα από αυτήν!!!

Ετικέτες

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Κείμενο Εισαγωγής!!!

Καλός ήρθατε στο κάστρο του Spooky Greek Story!!!

Θα είμαι ο οδηγός σας γι' αυτό το βράδυ. Μπορείτε να με φωνάζετε Lord Ellanor. Κατάγομαι από την σκοτεινή και άγρια Τρανσιλβανία και είμαι γόνος μιας πολύ γνωστής οικογενείας. Όμως αυτό ας το αφήσουμε για το δείπνο (ΜΟΥΥΥΧΑχα!!!)...

οΟο! Μην τρομάζετε! Μάλλον φταίει το κηροπήγιο με το κερί που κρατάω. Περάστε μέσα! Βλέπετε ο καλός μου υπηρέτης, ο Ίγκορ, βρίσκετε σε αδεία και ξέχασε να πληρώσει την ΔΕΗ πριν φύγει...

Έχω πολλά χρονιά να δω νυχτερινούς ταξιδιώτες. Βλέπετε τώρα με την πρόοδο της τεχνολογίας και των επιστήμων λιγόστεψαν οι επισκέπτες μας.

Αχ! θυμάμαι τότε, που μαζευόμασταν γύρω από το τζάκι και λέγαμε τρομακτικές ιστορίες. Μήπως θέλετε να σας πω μερικές που ξέρω; Αν ναι περάστε παρακαλώ από δω στο στο σαλόνι! Μια ζεστή φωτιά μας περιμένει...

[Πατήστε εδώ για να διαβάσετε Τρομακτικές Ιστορίες]

Ή μήπως προτιμάτε να μάθετε τα τελευταία κουτσομπολιά από τον κόσμο του παραφυσικού, των προλήψεων και του μυστηρίου; Αν ναι, τότε ακολουθείστε με στην κουζίνα, ε να μην τσιμπήσουμε και κάτι...


Ετικέτες

Από που προήλθε το "Διαόλου Κάλτσα" ?

Ο Μεσαίωνας ήταν μια από τις πιο σκοτεινές εποχές που πέρασε ο άνθρωπος. Η ''μαύρη μαγεία'' προπαντός,έπαιζε τότε τον πρώτο ρόλο. Δεν υπήρχε άνθρωπος που να μην πιστεύει στις προλήψεις, τους βρικόλακες, τα φαντάσματα και σε άλλα παρόμοια... Επειδή την εποχή εκείνη η πανούκλα έκανε αληθινή θραύση και ερήμωνε ολόκληρες χώρες,οι άνθρωποι πίστευαν πως η καταραμένη αυτή επιδημία είχε μορφή γυναίκας, που έμπαινε νύχτα μέσα στις πολιτείες και σκορπούσε τον θάνατο... Για τον λόγο αυτό, στα σύνορα κάθε πόλεως υπήρχαν ειδικά φυλάκια με ακοίμητους φρουρούς, μην τυχόν και περάσει από εκεί η ..πανούκλα..! Φανταστείτε τι γινόταν!



Αλίμονο στην γυναίκα που βρισκόταν νύχτα στο σημείο εκείνο..! Οι φρουροί την έπιαναν, άναβαν φωτιά και την έκαιγαν ζωντανή! Φυσικά σε μια εποχή με τέτοιες φοβερές προλήψεις, υπήρχαν και οι απαραίτητοι απατεώνες που εκμεταλλεύονταν τις αδυναμίες των άλλων. Οι ''μάγοι'' έδιναν κι έπαιρναν..! πχ. όταν γεννιόταν ένα παιδί, οι γονείς του καλούσαν μυστικά τον μάγο ή την μάγισσα,για να κάνουν τα ξόρκια τους,ώστε το νεογέννητο να γίνει τυχερό. Αν ήθελαν να γίνει και έξυπνο, ο μάγος έπαιρνε τα πόδια του παιδιού και τα έβαζε σε μια μαύρη κάλτσα,που ήταν δήθεν φτιαγμένη από τις τρίχες του σατανά..! Ύστερα άρχιζε να λέει διάφορα ξόρκια, που τα διάβαζε μέσα από μια παμπάλαιη Σολομωνική.


Από όλα αυτά που γίνονταν λοιπόν, έμεινε η φράση ''είναι διαόλου κάλτσα...'' και λέγεται για κάποιον που είναι πολύ έξυπνος...

Ετικέτες

Οι Πέτρες που έβγαιναν από την Γη

Παρακάτω μια πολύ πρωτότυπη ιστορία!!!

Πήρα και εγώ το θάρρος να σας μιλήσω για μια παράξενη εμπειρία που είχα πριν από αρκετά χρονιά, όταν είχα πρωτοεπισκεφθει το χωρίο του πάππου μου, στη κεντρική Εύβοια.

Ο πάππους μου, μου έλεγε πως η περιοχή του έχει πάνω από 80 ξωκλήσια, και αυτό γιατί συχνά οι χωριανοί στα χωράφια έβλεπαν ή άκουγαν πράγματα που δε μπορούν να εξηγήσουν, όποτε έχτιζαν εκκλησάκια για προστασία. Κοντά στο δικό μας χωράφι, είχε 2 τέτοια εκκλησάκια, τα οποία ήταν χτισμένα από -όπως μου φάνηκε- μάρμαρο, άλλα μάρμαρο πολυκαιρισμένο. Ο πάππους μου, μου είπε ότι τα εκκλησάκια χτίζονταν με υλικά που οι χωριανοί έβρισκαν σκάβοντας μέσα στο χώμα.

Εξετάζοντας τα εκκλησάκια, βρήκα γράμματα που μου φάνηκαν αρχαία ελληνικά, και πήρα μαζί μου ένα κομμάτι μάρμαρο με επιγραφή, το οποίο είχε αποκολληθεί. Όλα περάσαν καλά μέχρι το βράδυ, που γύρισα από την έξοδο και έπεσα να κοιμηθώ. Μόλις άρχισα να χάνω τη συνειδητοτητα μου, ένοιωσα ένα δυνατό βουητό στα αυτιά μου, το οποίο θα με είχε κάνει να πεταχτό όρθιος -αν δεν ήμουν εντελώς ανίκανος να κινηθώ! Πηγή να κλείσω τα αυτιά μου, άλλα τίποτα, να φωνάξω τους δικούς μου, άλλα η φωνή μου ακούστηκε σαν κραυγή χωρίς άρθρωση. Ο πάππους μου με άκουσε, ήρθε μέσα και με τράνταξε για να σηκωθώ. Εγώ έτρεμα ακόμα, όταν με ρώτησε αν είχα πάρει τίποτα μαζί μου από το χωράφι. Του εξήγησα, και αυτός μου είπε πως όσοι είχαν κρατήσει αυτά που έβγαζαν από το χώμα, τρελαίνονταν και πέθαιναν. Το επόμενο πρωί γύρισα το κομμάτι στο εκκλησάκι, και από τότε κοιμάμαι ήσυχος.

Δείτε όλες της Τρομακτικές μας Ιστορίες στον Κατάλογος Ιστοριών

Ετικέτες

Μια Απρόσμενη Ανακάλυψη

Με λένε Γιάννα και πριν δύο χρόνια είχα κατέβει στα Χανιά να δω τους συγγενείς μου. Λίγες μήνες πριν είχε γίνει η κηδεία μιας οικογενειακής γνωστής και η θεία μου είχε πάει στο νεκροταφείο να της ανάψει ένα κερί στο τάφο. Το απόγευμα γυρνώντας η θεία μου από εκεί μας είπε πως είχε συναντήσει κάποιους συγγενείς της γυναίκας και της είχαν πει πως μέσα στο σπίτι τους συνέβαιναν παράξενα πράγματα. Ακούγανε παράξενους θορύβους,την έβλεπαν στο σπίτι, στον ύπνο τους και σκεφτόντουσαν λέει να πάνε σε έναν παπά να κάνει ευχέλαιο, αφού μετά από τα μνημόσυνα και τόσους μήνες δεν ήταν φυσιολογικό να την βλέπουν ακόμα. Τέλος πάντων, περάσαν οι μέρες ήρθε ο παπάς, όπως έμαθα αργότερα και έκανε ευχέλαιο στο σπίτι. Από τότε δεν ξανάκουσα τίποτα μέχρι φέτος το καλοκαίρι που ερχόμενη πάλι στα Χανιά για διακοπές, έμαθα πως αυτή η γυναίκα όσο ζούσε ασχολούνταν με τη μαγεία και πως όταν ήρθε ο καιρός να την ξεθάψουν άνοιξαν τον τάφο και αυτή δεν είχε πάθει τίποτα! Είχαν βουίξει τα μι στα Χανιά και ακόμα το συζητούσαν. Ήταν λέει όπως όταν ήταν ζωντανή και έμοιαζε σαν να κοιμόταν. Καλέσανε πάλι παπά και αυτός είπε ότι αυτό είναι πολύ κακό και πρέπει να γίνει εξορκισμός και να την αφήσουν άλλα τρία χρόνια μέσα όπως και έτσι έγινε. Φρίκη!

Δείτε όλες της Τρομακτικές μας Ιστορίες στον Κατάλογος Ιστοριών

Ετικέτες

Οι Σκάλες που τρίζουν

Λοιπόν ένα βράδυ καθόμουν με την ξαδέρφη μου και το αγόρι της και μιλάγαμε για τρομαχτικά πράγματα, φαντάσματα κτλ. Αυτός τότε είπε μια ιστορία για ένα σπίτι που νοίκιαζε στο Καρλόβασι της Σάμου όπου τον είχαν μεταθέσει, σαν στρατιωτικός που είναι. Το είχε νοικιάσει με κάτι φίλους του επίσης φαντάρους και από τις πρώτες μέρες που εγκατασταθήκανε, αρχίσανε οι λαχτάρες για τους γενναίους αυτούς υπερασπιστές της πατρίδας.

Στο σπίτι, που ήταν διώροφο, υπήρχε ένα παλιό κλιμακοστάσιο, το οποίο κλιμακοστάσιο είχε την κακή συνήθεια να τρίζει κάθε μεσημέρι, συχνά δε και άλλες ώρες της ημέρας και της νύχτας και μάλιστα να τρίζει κατά τέτοιο τρόπο που δεν άφηνε αμφιβολίες ότι την στιγμή εκείνη ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΝΕΒΑΙΝΕ ΤΙΣ ΣΚΑΛΕΣ!!! Φυσικά κοιτάγανε τα σκαλιά αλλά δε βλέπανε κανένα ούτε να ανεβαίνει, ούτε να κατεβαίνει. Είχανε φρικάρει και κανείς τους δεν τολμούσε να πλησιάσει την σκάλα την ώρα που άρχιζαν τα τριξίματα. Ήταν πεπεισμένοι ότι το σπίτι ήταν στοιχειωμένο και το αποτέλεσμα ήταν να αρχίσουν να φοβούνται να μένουν μόνοι στο σπίτι.

Ο τύπος μας αφηγήθηκε πώς ένα μεσημέρι που είχε πάρει την γενναία απόφαση να μείνει μόνος, κάθισε στο μπαλκόνι και άρχισε να πίνει μπύρα. Οπότε ξάφνου αρχινάν πάλι τα βήματα στις σκάλες και δε λεν να σταματήσουν. Ο χέστουλας πέρασε όλη τη μέρα στο μπαλκόνι καπνίζοντας και δεν έλεγε με τίποτα να μπει μέσα προτού να γυρίσουν οι συγκάτοικοι του. Τελικά πήρε μετάθεση για αλλού λίγο καιρό μετά και έφυγε χωρίς να ενδιαφερθεί να μάθει κάτι για το ιστορικό του σπιτιού, αν είχε πεθάνει δηλαδή κάποιος εκεί, ποιοι ήταν οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες κτλ. κι έτσι το μυστήριο των βημάτων έμεινε ανεξιχνίαστο.

Δείτε όλες της Τρομακτικές μας Ιστορίες στον Κατάλογος Ιστοριών

Ετικέτες

Οι Νεκρές Κάργιες

Το 1994 εγκαταστάθηκα σ’ ένα ρετιρεδάκι που κληρονόμησα από τη γιαγιά μου και από τότε ζω εκεί μόνος. Το `95 συνέβη ένα πολύ περίεργο περιστατικό που δεν έχω μπορέσει να εξηγήσω μέχρι τώρα. Ήταν καλοκαίρι και πρωί και ακούω ξαφνικά πυροβολισμούς. Τρόμαξα γιατί σκέφτηκα ότι κάποιο έγκλημα έγινε και βγήκα στο μπαλκόνι. Δε μπορούσα να καταλάβω από που πέσαν οι πυροβολισμοί ούτε μπορούσα να διακρίνω κάποια αναστάτωση. Κανείς άλλος δε φαινόταν να είχε ενδιαφερθεί για το γεγονός εκτός από μένα. Ξαναμπαίνω στο σπίτι προβληματισμένος και αναρωτιέμαι τι πρέπει να κάνω, αν θα φωνάξω την αστυνομία κτλ. Τη στιγμή αυτή ακριβώς χτυπάει το θυροτηλέφωνο.

Το χτύπημα ήταν το χαρακτηριστικό της μαμάς μου, έτσι χτυπάει πάντα όταν έρχεται για επίσκεψη και γι` αυτό άνοιξα την πόρτα της εισόδου και την πόρτα στο διαμέρισμά μου χωρίς να ρωτήσω ποιος είναι αφού περίμενα ότι ήταν η μαμά μου. Περίμενα στο διάδρομο του σπιτιού μου και τότε μπαίνει μέσα ένας πολύ περίεργος ηλικιωμένος κύριος. Ήταν κάπως παχύς και ντυμένος σαν τουρίστας με κοντό τζιν παντελόνι, σανδάλια κτλ. Αυτός μόνο που δεν έκλαιγε. Μόλις με είδε που καθόμουν στον διάδρομο με έπιασε από το χέρι και μου λέει:

Είδες παιδί μου τι κάνουν οι κακοί άνθρωποι και κάτι τέτοια ενώ μου έσφιγγε το χέρι δυνατά! Εγώ είχα πάθει πλάκα δεν τον ήξερα τον άνθρωπο δεν τον είχα ξαναδεί ποτέ μιλάμε. Τότε αυτός κατευθύνεται στο μπαλκόνι χωρίς να μου πει ποιος είναι, ούτε τι θέλει, ούτε τίποτα! Δεν φοβήθηκα αλλά είχα παραξενευτεί. Και βγαίνει αυτός στο μπαλκόνι και εγώ τρέχω από πίσω του.

Και τότε αυτός μου δείχνει κλαίγοντας κάτω σε μια μικρή αυλή που είναι στον ακάλυπτο της πολυκατοικίας και μου λέει βλέπεις τι κάνανε οι κακούργοι και μου δείχνει μέσα στις γλάστρες και τα φυτά τέσσερις σκοτωμένες κάργιες και με κοιτάζει στα μάτια και κλαίει. Εγώ τα είχα χαμένα και δε θυμάμαι τι είπα. Αυτό που φαντάστηκα ήταν ότι κάποιος είχε χτυπήσει τα πουλιά με κυνηγετικό όπλο. Τότε ο μπάρμπας μου ξαναπιάνει το χέρι για να μου δώσει κουράγιο (!) και φεύγει χωρίς να πει τίποτα. Είχα πάθει πλάκα.

Μετά από λίγα λεπτά αποφάσισα να κατέβω κάτω στον ακάλυπτο και να μαζέψω τα σκοτωμένα πουλιά. Ήμουν κι εγώ πολύ θυμωμένος μ` αυτό που είχε συμβεί. Κατεβαίνω κάτω ψάχνω από δω από κει, πουθενά τα πουλιά. Δεν τα έβλεπα. Τότε μου λέει η διαχειρίστρια που μένει στον πρώτο: τί ψάχνεις έχασες τίποτα; της λέω τι ψάχνω μου λέει εγώ τόση ώρα κάθομαι στο μπαλκόνι και δεν άκουσα ούτε πυροβολισμούς ούτε πουλιά! Πάει λέω το έχασα τελείως και πάω ν` ανέβω πάλι τη σκάλα για να πάω σπίτι μου. Και βλέπω τον κύριο που είχε μπει στο σπίτι μου προ λίγο να με κοιτάει πίσω από το τοιχάκι της άλλης πολυκατοικίας που κάνει γωνία με τη δική μας, με κοιτούσε πολύ θυμωμένα σαν να ήμουν ψεύτης ή ένοχος εγώ! Ξανακοιτάω, δεν τον βλέπω. Σηκώνομαι και πάω μέχρι το μαντράκι κοιτάζω από πάνω, πουθενά αυτός! Τρελάθηκα από το φόβο μου. Έτρεξα πάνω στο σπίτι μου και δεν ήξερα τι να σκεφτώ για όλα αυτά.

Σε όσους το έχω πεί μου λένε ότι το φαντάστηκα ή ότι το είδα όνειρο και δεν έγινε στ` αλήθεια ή ότι ήταν όνειρο ξυπνητό. Μέχρι και ειδήσεις είδα εκείνο το απόγευμα μήπως ακούσω για τους πυροβολισμούς και τίποτα δεν άκουσα. Όμως ο τύπος που μπήκε στο σπίτι μου ήταν αληθινός και μου έπιανε το χέρι! Είδα τις κάργιες με τα μάτια μου σκοτωμένες στην αυλή. Και δεν μπόρεσα να το εξηγήσω μέχρι σήμερα.

Δείτε όλες της Τρομακτικές μας Ιστορίες στον Κατάλογος Ιστοριών

Ετικέτες

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Helloween - Halloween

Ετικέτες

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

Σπηλιά του Νταβέλη και Παράξενες Οντότητες


Ετικέτες ,

Μογγολία: Το σκουλήκι του Θανάτου

Μογγολία, έρημος Gobi. Θεωρείται η περιοχή που ζει ένα μυστηριώδες, θανάσιμο πλάσμα που ονομάζεται Allghoi Khorkhoi, ή αλλιώς το Μογγολικό σκουλήκι του θανάτου. Οι περιγραφές μιλούν για ένα πλάσμα περίπου 1,5 μ. μήκος, που το σώμα του είναι λιπαρό, φωτεινό κόκκινο. Παρομοιάζεται από αυτούς που έχουν μια συγκεκριμένη εικόνα γι' αυτό με το έντερο της αγελάδας, αφού και η ονομασία που του αποδίδεται σημαίνει αυτό το πράγμα. :" Έντερο της αγελάδας". Το σκουλήκι του θανάτου προκαλεί φόβο ανάμεσα στους Μογγόλους αγρότες, και η αιτία είναι μια σειρά από θανάτους που αποδίδονται στο πλάσμα. Θάνατοι ξαφνικοί, ακαριαίοι, ανθρώπων και ζώων. Πιστεύεται ότι θανατώνει τα θύματά του εκτοξεύοντας εναντίον τους ένα πάρα πολύ θανατηφόρο δηλητήριο ( ή καυστικό υγρό ), ή κτυπώντας τα με υψηλής τάσης ηλεκτρισμό.

Ο πρώτος που ασχολήθηκε ουσιαστικά με το σκουλήκι του θανάτου της Μογγολίας, ήταν ο Τσέχος συγγραφέας και ερευνητής Ivan Mackerle. Η πρώτη επαφή που είχε με το θέμα ήταν όταν μια κοπέλα φοιτήτρια από την Μογγολία με την οποία αναζητούσαν σε μια κατάδυση το πλάσμα της λίμνης Ness, του είπε : " εμείς στην Μογγολία έχουμε ένα φρικτό πλάσμα. Το ονομάζουμε Allghoi Khorkhoi και ζει θαμμένο στις αμμόλοφους της ερήμου Gobi. Έχει την δυνατότητα να σκοτώσει πολύ εύκολα έναν άνθρωπο, ένα άλογο ή μια καμήλα " . Ανήσυχος άνθρωπος ο Mackerle θέλησε να μάθει περισσότερα για το τέρας της Μογγολίας. Ήταν δύσκολο όμως να συγκεντρώσει πληροφορίες για δύο λόγους. Ο πρώτος ότι οι περισσότεροι Μογγόλοι φοβισμένοι δύσκολα μιλούσαν για το σκουλήκι του θανάτου. Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι η Κομμουνιστική κυβέρνηση της Μογγολίας κρατούσε την χώρα σε απομόνωση, και απέκλειε να δώσει άδεια για την αναζήτηση του Allghoi Khorkhoi αφού το είχε βάλει στην σφαίρα των μύθων και της φαντασίας. Όταν το 1990 κατέρρευσε το Κομμουνιστικό καθεστώς, το νέο πολιτικό ρεύμα έδωσε την άδεια στον Mackerle να ξεκινήσει μια αποστολή στην έρημο Gobi για διαλεύκανση του μυστηρίου.

Ο Mackerle μαζί με κάποιους συναδέλφους του και με κάποιους Μογγγόλους νομάδες άρχισαν την αναζήτηση. Αν και οι Μογγόλοι ήταν αρχικά επιφυλακτοί , στην συνέχεια και κάτω από την επίδραση της Μογγολικής βότκας άρχισαν να αναφέρουν αυτά που ήξεραν για το θέμα. Είπαν λοιπόν ότι το πλάσμα αυτό εκτοξεύει εναντίον των θυμάτων του ένα όξινο υγρό, το οποίο αρχικά κιτριν'ιζει την επιφάνεια στην οποία πέφτει, και στην συνέχεια την διαβρώνει σε βάθος. Το κίτρινο χρώμα προσελκύει το σκουλήκι, και ανέφεραν ένα περιστατικό όταν ένα από αυτά μπήκε σε ένα μεγάλο κίτρινο κιβώτιο, μέσα στο οποίο μια οικογένεια κρατούσε τα παιχνίδια των μικρών της παιδιών. Όταν ένα από τα αγόρια της οικογένειας άνοιξε το κιβώτιο, δέχθηκε το όξινο υγρό στο πρόσωπο, για να πεθάνει λίγο μετά παραμορφωμένο. Οι κάτοικοι του χωριού με επικεφαλής του γονείς ακολούθησαν το σύρσιμο του πλάσματος πάνω στην άμμο. Όταν το εντόπισαν στην προσπάθειά τους να το σκοτώσουν δέχτηκαν επίθεση με αποτέλεσμα οι γονείς του παιδιού να σκοτωθούν και αυτοί με τον ίδιο τρόπο.

Σε έναν οικισμό που βρισκόταν στα νότια της περιμέτρου της ερήμου Gobi, κατά την διάρκεια της έρευνας και συλλογής στοιχείων και πληροφοριών, ο ομάδα του Mackerle συνάντησε μα ηλικιωμένη γυναίκα που την έλεγαν Puret. Η γυναίκα αυτή αρχικά ήταν φοβισμένη να μιλήσει για το θέμα. Στην πορεία όμως της συζήτησης δέχτηκε να πει ορισμένα πράγματα που ήξερε. Ισχυρίστηκε λοιπόν, ότι αν και η ίδια δεν είχε δει ποτέ το πλάσμα, εν τούτοις μέσα από τα γεγονότα που έζησε στην διάρκεια της μακράς ζωής της ήξερε αρκετά γι αυτό : “ είναι κάτι το τρομακτικό. Αν συναντηθείς μαζί του ξαφνικά το πιο πιθανό είναι να σου επιτεθεί και να σε χτυπήσει. Σε λίγο θα πεθάνεις. Θα έχει καταστρέψει το σώμα σου εκεί που σε χτύπησε. Αυτό γυρνάει κάτω από την άμμο και όταν πρόκειται να χτυπήσει και να σκοτώσει κάτι ή κάποιον, τότε σέρνεται προς τον στόχο του έχοντας το μισό του σώμα μέσα στην άμμο για να μην γίνεται αντιληπτό. Όταν πλησιάζει αρχίζει να διογκώνεται και να φουσκώνει στο πάνω μέρος του σώματός του. Μια φούσκα στο σώμα του διογκώνεται και αυτή, και την κατάλληλη στιγμή εκτοξεύει το θανατηφόρο υγρό ενάντια στο θύμα του " .

Η πιθανότητα το σκουλήκι του θανάτου της Μογγολίας να είναι ένα υπαρκτό πλάσμα είναι αρκετά μεγάλη. Άλλωστε και για άλλα πλάσματα που αρχικά πιστευόταν ότι βρίσκονταν μόνο στην σφαίρα των μύθων, ήρθε κάποια χρονική στιγμή η ανακάλυψή τους και η επιστημονική επιβεβαίωση να ανατρέψει τους μύθους αυτούς. Στην περίπτωση του Allghoi Khorkhoi ίσως δεν πρέπει να μιλάμε αποκλειστικά για ένα σκουλήκι με την μορφή που μέχρι τώρα γνωρίζουμε. Και αυτό γιατί είναι αδύνατο αυτά τα ασπόνδυλα να μπορούν να ζουν στις σκληρές συνθήκες της ερήμου Gobi με τις ιδιαίτερα καυτές θερμοκρασίες και το ξηρό κλίμα. Είναι σίγουρο ότι οι οργανισμοί τους δεν θα μπορούσαν να διατηρήσουν την απαιτούμενη υγρασία και θα πέθαιναν από ξήρανση. Υπάρχει η άποψη ότι το πλάσμα αυτό ίσως να έχει διαμορφώσει στο σώμα του μια μορφή μεμβράνης σαν επιδερμίδα, ικανή να κρατά ένα επίπεδο υγρασίας. Υπάρχει όμως και η άποψη, που ίσως είναι πιο λογική, ότι πρόκειται για ένα είδος φιδιού ή άλλου ερπετού. Ο Mackerle έκανε διάφορες σκέψεις για το πλάσμα. Μια από αυτές ήταν ότι πρόκειται για μια παραλλαγή ενός είδους σαύρας που διαμόρφωσε μια περίεργης μορφής κάλυψη ( μεμβράνη ) στο σώμα της διαφορετική από τις ήδη υπάρχουσες. Ίσως αυτή είναι που της επιτρέπει να θάβεται μέσα στην καυτή άμμο. Βέβαια οι ήδη υπάρχουσες σαύρες έχουν τέσσερα πόδια και υπάρχει μιας διαβάθμιση στο σώμα τους. Στην περίπτωση όμως του Allghoi Khorkhoi δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, με βάση πάντα τις περιγραφές. . ( Υπάρχει ένα ενδιάμεσο είδος σαύρας - σκουληκιού, το οποίο όμως δεν διαθέτει δηλητήριο και δεν αποτελεί κίνδυνο για το άνθρωπο. Είδος σαύρας που διαθέτει δηλητήριο είναι αυτή που ζει στη Μεξικανική ύπαιθρο, Αυτή όμως δεν εκτοξεύει το δηλητήριο της, το οποίο γίνεται θανατηφόρο για τον άνθρωπο κάτω από ειδικές συνθήκες αλλεργικής αντίδρασης του οργανισμού ). Άλλη μια άποψη συνδέει το Allghoi Khorkhoi με την οικογένεια της cobras, και συγκεκριμένα με ένα είδος που έχει την δυνατότητα να εκτοξεύει το δηλητήριό του. Όμως αυτό έχει παρατηρηθεί μόνο στην Αυστραλία και την Νέα Γουϊνέα, αν και η έρημος Gobi θα μπορούσε να αποτελεί βιότοπό της.

Πάντως το σημείο που δημιουργεί όλο το μυστήριο είναι η δυνατότητα του πλάσματος να εκτοξεύει το δηλητήριο, και τελικά το ερώτημα ανάγεται στο : " τι είναι αυτό το τόσο θανατηφόρο τοξικό υγρό, που σκοτώνει από μεγάλη απόσταση ; " Ακόμα και η προσπάθειά σύνδεσης με το ηλεκτροφόρο χέλι (να μιλάμε δηλαδή για ένα ερπετό με τις ιδιότητες του χελιού), δεν φαίνεται να δίνει απάντηση, καθώς το χέλι αναπτύσσει αυτή την δυνατότητα στο περιβάλλον του νερού και όχι μέσα σε μια άγρια έρημο. Είναι άραγε το Allghoi Khorkhoi ένα υπαρκτό πλάσμα ή ένας μύθος ; Υπάρχει μια υπερβολή για ένα φίδι ή ερπετό της ερήμου χωρίς να είναι τόσο θανατηφόρο και επικίνδυνο όπως λένε οι Μογγόλοι ; Θα μπορούσαν να συμβαίνουν και αυτά αν δεν υπήρχαν θάνατοι. Θάνατοι, ξαφνικοί και ανεξήγητοι, με νεκρούς παραμορφωμένους. Οι Μογγόλοι ορκίζονται γι' αυτά τα περιστατικά και τα αποδίδουν στο Allghoi Khorkhoi, το σκουλήκι της ερήμου . Η έρημος Gobi φαίνεται να κρατά ένα ακόμα μυστικό, εκτός από αυτό των θεάσεων Almas στις παρυφές της. Το πέρασμα του χρόνου με την ταυτόχρονη συνέχιση των ερευνών ίσως μας δώσουν εξήγηση..!

Πηγη: Optimus Prime, http://blogthea.gr

Ετικέτες ,

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Mothman

O "Mothman" , σύμφωνα με το θρύλο, είναι ίσως ένα από τα πιο παράξενα "πλάσματα" που γνώρισε ποτέ η Αμερικανική ήπειρος. Κόκκινα μάτια, ψηλότερο από τον άνθρωπο, μεγάλα φτερά σαν της πεταλούδας, εκπληκτική ομοιότητα με την κουκουβάγια.

Πρώτη αναφορά για τον Mothman γίνεται στην εφημερίδα "New York Sun" στις 18 του Σεπτέμβρη του 1877, όπου γίνεται λόγος για ένα περίεργο πλάσμα με ανθρώπινη υπόσταση αλλά με φτερά ...νυχτερίδας. Οι εμφανίσεις του συνεχίζονται στη Νέα Υόρκη και πιο συγκεκριμένα στο Μπρούκλιν, μέχρι και το 1880.

Το 1966, το πλάσμα αυτό φέρεται να έχει σκορπίσει κυριολεκτικά τον τρόμο στους κατοίκους του Πορτ Πλέζαντ, στην πολιτεία Βιρτζίνια των ΗΠΑ. Η πρώτη του αυτή επανεμφάνιση μετά από έναν περίπου αιώνα απουσίας έγινε τη νύχτα της 15ης του Νοέμβρη εκείνης της χρονιάς, κοντά σε ένα εγκαταλειμμένο εργοστάσιο με ΤΝΤ. Τη νύχτα εκείνη λοιπόν, ένα ζευγάρι, οι Scarberry και Mallette, αντιλήφθηκαν ένα "δημιούργημα" που ξέφευγε από ο,τιδήποτε είχαν δει ή φανταστεί ως τότε. Όταν εκείνο κινήθηκε προς την πόρτα του εργοστασίου, το ζεύγος πανικοβλήθηκε και έτρεξαν στο αυτοκίνητό τους να σωθούν. Λίγο αργότερα, αντελήφθησαν το ίδιο πλάσμα σε έναν λοφίσκο κοντά στο δρόμο. Το πλάσμα αυτό με την ανθρώπινη υπόσταση έτρεχε πίσω από το αυτοκίνητό τους. "Είχε ανθρώπινη μορφή, γκρίζο χρώμα, φτερά νυχτερίδας με ένα άνοιγμα 3 μέτρων και κόκκινα λαμπερά μάτια στο ύψος της πλάτης". Σύμφωνα πάλι με τις μαρτυρίες τους, έβγαζε κραυγές νυχτερίδας, τους ακολούθησε για αρκετή ώρα, παρά τις προσπάθειες του Roger Scarberry να το αποφύγει οδηγώντας με πάνω από 160 χιλιόμετρα/ώρα. "Διατηρούσε την ίδια ταχύτητα με εμάς", είπε ένα από τους δυο μάρτυρες. Στη συνέχεια, το ζεύγος έτρεξε στο σερίφη για να καταγγείλει το γεγονός... Πολλοί άλλοι άνθρωποι της περιοχής είδαν το Mothman στη συνέχεια, και μέχρι το Δεκέμβριο η αστυνομία ελάμβανε συνεχώς κλήσεις για παρόμοια περιστατικά και παρέμενε διαρκώς σε κατάσταση συναγερμού.

Την ίδια νύχτα που συνέβη το άνωθεν περιστατικό, ένας άλλος άνθρωπος είχε να κάνει με τον άνθρωπο-πεταλούδα. Σε μια απόσταση 135 χιλιομέτρων μακριά από το Πορτ Πλέζαντ όπου λαχτάρησε το ζεύγος, συγκεκριμένα στα περίχωρα του Σάλεμ, ένα άνδρας έβλεπε τηλεόραση όταν η οθόνη έγινε χωρίς λόγο απότομα μαύρη, ενώ ταυτόχρονα ακούστηκε ένας οξύς ήχος σαν μακρόσυρτο παραπονιάρικο σφύριγμα. Ο σκύλος του σπιτιού άρχισε να γαυγίζει σαν τρελός. Το σφύριγμα συνεχίστηκε ακόμα και όταν ο Partridge, ο εν λόγω άνδρας, έσβησε τελείως την τηλεόραση. Βγαίνοντας έξω είδε το σκύλο του να κοιτάζει προς την κατεύθυνση της σιταποθήκης, 150 μέτρα πέρα από το σπίτι. Στρέφοντας το φως ενός δυνατού φακού προς τα εκεί είδε "δυο στρογγυλούς κύκλους ή μάτια, που έμοιαζαν με φανούς ποδηλάτου. Κινούνταν συνεχώς και σίγουρα δεν ήταν μάτια ζώου". Το σκυλί έτρεξε προς τα εκεί. Ο Partridge το φώναξε πίσω, αλλά μάταια. Μπήκε στο σπίτι να πάρει την καραμπίνα του αλλά ήταν τόσο επηρεασμένος από τα "μάτια" που είχε δει, που σκέφτηκε πως θα ήταν πιο σοφό να μείνει στο εσωτερικό του σπιτιού. Κράτησε το όπλο στα χέρια του όλη τη νύχτα. Το πρωί ο σκύλος δεν είχε ακόμα επιστρέψει.

Δυο μέρες μετά, ο Partridge διάβασε την αναφορά που είχε κάνει το ζευγάρι που είδε το "πλάσμα". Μέσα σ΄ αυτή γινόταν λόγος για ένα σώμα σκύλου στην άκρη του δρόμου, και λίγη ώρα αργότερα, όταν έφευγαν άρον-άρον από την περιοχή, το σώμα του σκύλου έλειπε. Ο Partridge έκανε αυθόρμητα το συσχετισμό ανάμεσα στο σώμα αυτό και την εξαφάνιση του σκύλου του. Ποτέ δεν ξαναβρήκε το ζώο του.

Στις 16 Νοεμβρίου, πραγματοποιήθηκε μια συνέντευξη Τύπου στο χώρο του δικαστηρίου της επαρχίας και το ζεύγος που είχε γίνει μάρτυρας της εμφάνισης του "πλάσματος" κοντά στο εγκαταλειμμένο εργοστάσιο επανέλαβε την ιστορία του. Ο βουλευτής Halstead που είχε γνωρίσει ήδη το ζεύγος, πήρε πολύ στα σοβαρά την περιγραφή τους. Κάποιοι ερευνητές δήλωσαν πως δεν υπήρχε κανένας λόγος να αμφιβάλει κανείς για την αλήθεια των όσων εξιστόρησαν. Πολλοί δημοσιογράφοι που παρέστη στη συνέντευξη έκαναν την ιστορία ακόμα πιο τρανταχτή, σε σημείο που ο Mothman έγινε ένα είδος θρύλου.



Ένα άλλο εξίσου περίεργο γεγονός ήταν το ότι όταν ο βοηθός του σερίφη ο οποίος είχε αναλάβει την υπόθεση πήγε στο εγκαταλειμμένο εργοστάσιο μετά την κατάθεση του ζεύγους, διαπίστωσε έκπληκτος παρεμβολές στα κύματα του ραδιοφώνου του αυτοκινήτου του. Όπως κατέθεσε κι αυτός στη συνέχεια, ο ήχος της παρεμβολής ήταν πολύ ισχυρός και έμοιαζε με τον ήχο που κάνει μια κασέτα όταν την περνάμε στα γρήγορα. Ο ήχος ήταν τόσο δυνατός που χρειάστηκε να κλείσει το ραδιόφωνο.

Από τότε και μέχρι το Νοέμβριο του 1967, υπήρξαν πολλές αναφορές από άτομα που ισχυρίζονταν ότι είδαν τον άνθρωπο-κουκουβάγια. Σε μια από αυτές, περιγράφουν το πλάσμα σαν κάτι που σηκώθηκε αργά από το έδαφος: "ένα μεγάλο γκρίζο πράγμα, πιο ψηλό και από τον άνθρωπο, που δεν είχε κεφάλι, είχε όμως δυο μεγάλους κόκκινους κύκλους ψηλά στο στήθος". Τουλάχιστον εκατό άτομα είδαν το πλάσμα και, από το σύνολο των μαρτυριών τους, εξήχθη η ακόλουθη γενική περιγραφή του: ύψος μεταξύ 1, 5 και 2,10 μέτρων, φαρδύτερο από άνθρωπο, περπατά με δυσκολία με πόδια σαν κι αυτά που έχουν οι άνθρωποι, και σέρνοντάς τα. Βγάζει έναν ήχο σαν τσίριγμα. Τ μάτια του βρίσκονται στην κορυφή της πλάτης. α φτερά του είναι όμοια με εκείνα της νυχτερίδας, αλλά δεν τα χτυπά όταν πετάει. Όταν απογειώνεται ανεβαίνει ευθύς κατά πάνω, όπως ένα ελικόπτερο. Το χρώμα του είναι γκρι ή μαύρο. Δυο μάρτυρες δήλωσαν ότι είχαν ακούσει κάτι σαν "μηχανικό βουητό" τη στιγμή που πετούσε από πάνω τους.

Για έναν περίπου χρόνο, τα περίεργα γεγονότα διαδέχονταν το ένα το άλλο στην περιοχή. Επιστήμονες, ερευνητές, κυνηγοί φαντασμάτων συρρέουν κατά δεκάδες, ο πιο διάσημος από αυτούς είναι ο John Keel, δημοσιογράφος-συγγραφέας που έγινε κατά κάποιο τρόπο ο κύριος χρονικογράφος της υπόθεσης Mothman.

Η έλευση του Mothman δεν ήταν όπως φαίνεται ένα τυχαίο γεγονός αλλά κάτι που θα προειδοποιούσε κάποιους ανθρώπους για ένα τραγικό γεγονός που βρισκόταν στα σκαριά. Γίνεται λόγος για την κατάρρευση μιας μεγάλης γέφυρας που προκάλεσε το θάνατο 77 αθώων ανθρώπων μέσα σε μια νύχτα. Εκείνες τις τραγικές στιγμές πολλοί άνθρωποι φέρονται να είδαν δυο φωτεινά κόκκινα σημάδια στο νυχτερινό ουρανό. Μετά από αυτό, κανείς δεν είναι σίγουρος να ξαναείδε τον Mothman.

Ποιος ήταν λοιπόν ο Mothman και ποια η σχέση του με το τραγικό περιστατικό; Ό,τι και να ήταν το πλάσμα, όλα συγκλίνουν στο ότι δεν είχε σχέση με κάποια απάτη. Υπήρχαν πολλοί αξιόπιστοι μάρτυρες που είχαν δει το ίδιο πράγμα. Προτάθηκε σαν εξήγηση ότι το πλάσμα δεν ήταν τίποτα περισσότερο από έναν πελαργό, που είχε κατά πάσα πιθανότητα μεταναστεύσει νότια του Καναδά. Όπως και να' χε, ήταν μια κάποια εξήγηση, αν και οι μάρτυρες την απομάκρυναν αμέσως ακόμα και σαν πιθανότητα αφού εκείνο που είχαν δει δεν είχε τίποτα πάνω του από πελαργό.

Ελλείψει λογικής εξήγησης, η υπόθεση Mothman παραμένει ένα μυστήριο. Το όλο θέμα βρίθει εντυπωσιακών ιστοριών, αλλά εκείνο που το κάνει μοναδικό είναι οι μαρτυρίες πλήθους ανθρώπων, ατόμων που χαρακτηρίσθηκαν άξιοι εμπιστοσύνης, ακόμα και δικαστικών λειτουργών αλλά και αστυνομικών της περιοχής.

Πηγη: Optimus Prime, http://blogthea.gr

Ετικέτες ,

Ghost Hunting σε σπίτι για ένα βράδυ

Περίπου 30 άτομα συγκεντρώθηκαν στην κωμόπολη East Caln στη βορειοανατολική μεριά των Η.Π.Α. με σκοπό να ερευνήσουν για ένα βράδυ για φαντάσματα στο σπίτι Ashbridge. Τα μέλη της ερευνητικής ομάδας παραφυσικών φαινομένων Downingtown πέρασαν ένα ολόκληρο βράδυ μέσα στο σπίτι πριν μερικούς μήνες και παρουσίασαν πρόσφατα τα πορίσματα της έρευνάς τους (φωτογραφίες, ηχητικά ντοκουμέντα, κ.τ.λ.) στο κοινό. Το ιστορικό σπίτι Ashbridge χτίστηκε το 1709 και έχει φιλοξενήσει πολλές οικογένειες στο πέρασμα του χρόνου, ανάμεσά τους και προσωπικό και υπαλλήλους των οικογενειών αυτών. Το 1999 το σπίτι πουλήθηκε και ανήκει από τότε στο Ιστορικό Σωματείο της περιοχής.

Ο Dawn Beck, μέλος της παραπάνω ομάδας (DAPI) είπε ότι αυτός και η ομάδα του βρήκαν σημάδια από πολυάριθμα πνεύματα σε κάθε όροφο του κτιρίου. Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, ο Beck έδειξε πολλές φωτογραφίες με αποτυπωμένα πάνω τους πολλά orbs. Πολλά orbs θεωρούνται ότι προέρχονται απλά από μαζεμένη σκόνη στο φακό της φωτογραφικής μηχανής, όμως ο Beck είπε ότι πολλά από τα orbs που παρουσίασε δεν οφείλονται σε σκόνη.

Πέρα από τις φωτογραφίες, ο Beck παρουσίασε ηχητικά ντοκουμέντα και EVP (Electronic Voice Phenomena) που κατέγραψαν εκείνο το βράδυ με ειδικά μηχανήματα, τα οποία δεν ανήκουν στη φωνή κάποιου από τους ανθρώπους που ήταν εκείνο το βράδυ στην έρευνα και τα οποία ήταν χαμηλών τόνων και τραχύ. Ένα από τα ηχητικά ντοκουμέντα που έπαιξε ο Beck, ήταν μία ηχογράφηση ενός μέλους του DAPI που ρωτούσε ποιος είναι ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. Μία φωνή από το… πουθενά, φέρεται ότι απάντησε τη λέξη «Lincoln».

Τα μέλη που συμμετείχαν χρησιμοποίησαν, επίσης, κοσμήματα και ράβδους προκειμένου να λάβουν απαντήσεις -ναι ή όχι- από τα πνεύματα που βρίσκονταν μέσα στο σπίτι. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Beck, οι ράβδοι που είχαν τοποθετηθεί στο πάτωμα ενός δωματίου, τοποθετήθηκαν κάποια στιγμή μόνοι τους… Ο Beck, επίσης, παραδέχτηκε ότι μερικά από τα άτομα που είχαν παρευρεθεί στο σπίτι εκείνο το βράδυ, αισθάνονται την παρουσία των πνευμάτων μέσα σε ένα δωμάτιο. Μάλιστα, αρκετοί από τους παρευρισκομένους, «έλαβαν» από τα πνεύματα μία ιστορία για ένα μικρό αγόρι που είχε δει δύο αγνώστους άνδρες να πλησιάζουν προς το σπίτι και στη συνέχεια να δολοφονούνται οι γονείς του…

Η ομάδα ερευνάει, επίσης, και άλλα στοιχειωμένα μέρη στην περιοχή της Pennsylvania και, όπως ισχυρίζεται, έχει καταγράψει πολλές φορές την παρουσία φαντασμάτων και άλλων παραφυσικών φαινομένων…

Πηγή: weirdnews.gr

Ετικέτες

Φωτογραφίθηκε η Nessie;

Παρ΄όλο που οι εμφανίσεις της Nessie της λίμνης Νες στη Σκοτία έχουν μειωθεί τα τελευταία χρόνια, ένας ψαράς ισχυρίζεται ότι κατάφερε επιτέλους να φωτογραφίσει το διάσημο θαλάσσιο πλάσμα!

Ο λόγος για τον 31χρονο Jon Rowe ο οποίος, όπως λέει, απαθανάτισε τη Nessie στις δύο αυτές φωτογραφίες. “Υπήρχε ένα πολύ όμορφο ουράνιο τόξο, γι αυτό άρπαξα αμέσως τη φωτογραφική μου μηχανή προκειμένου να το φωτογραφίσω. Όταν όμως παρατήρησα καλύτερα, διέκρινα κάτι μεγάλο στην επιφάνεια της λίμνης, με δύο ‘εξογκώματα’ έξω από το νερό”, δήλωσε ο Rowe.

Ντόπιοι που είδαν τις φωτογραφίες του Rowe είπαν ότι δεν έχουν ξαναδεί κάτι παρόμοιο στη λίμνη και ότι ίσως, τελικά, εντοπίστηκε επιτέλους το διάσημο τέρας της Σκοτίας.


Πηγή: weirdnews.gr

Ετικέτες ,

Ένα χρυσόψαρο στο μέγεθος ενός ανθρώπου

Ένας Γάλλος ψαράς δεν πίστευε στα μάτια του όταν ψάρεψε ένα ασυνήθιστα τεράστιο… χρυσόψαρο! Ο Raphael Biagini έπιασε ένα χρυσόψαρο σε λίμνη της νότιας Γαλλίας βάρους 13.5 κιλών -όσο ζυγίζει περίπου ένα τρίχρονο κορίτσι- και μήκους 1.5 μ.!

Ο Biagini δυσκολεύτηκε να το ανασύρει από τη λίμνη κάνοντας γύρω στα 10 λεπτά. Αμέσως μετά, άλλοι ντόπιοι ψαράδες δήλωσαν ότι προσπαθούν εδώ και έξι χρόνια να πιάσουν το θρυλικό αυτό χρυσόψαρο της λίμνης.

Ο Biagini αφού έβγαλε μία αναμνηστική φωτογραφία με το γιγαντιαίο ψάρι το άφησε ξανά πίσω στη λίμνη. Όπως αντιλαμβάνεστε, το συγκεκριμένο ψάρι είναι ένα από τα μεγαλύτερα του είδους του που έχει πιαστεί ποτέ.

Πηγή: weirdnews.gr

Ετικέτες

Τρόμαξαν επειδή είδαν φαντάσματα στρατιωτών

Δύο μαθήτριες δημοτικού από το Hong Kong μεταφέρθηκαν εσπευσμένα στο νοσοκομείο μετά τους ισχυρισμούς τους ότι είδαν φαντάσματα γιαπωνέζων στρατιωτών από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο!

Τα κορίτσια, μαζί με συνομήλικούς τους, εξερευνούσαν ένα εγκαταλελειμμένο σχολείο στην περιοχή New Territories, το οποίο εικάζεται ότι είναι στοιχειωμένο, όταν ξαφνικά -όπως ισχυρίστηκαν- αντίκρισαν τις μορφές στρατιωτών.

Τα κορίτσια τρόμαξαν τόσο πολύ που λιποθύμησαν από το φόβο τους, και αμέσως μεταφέρθηκαν στη συνέχεια στο πλησιέστερο νοσοκομείο για να τους δοθούν οι πρώτες βοήθειες.

Το σχολείο, το οποίο έκλεισε το 1998, πιστεύεται ότι είχε χρησιμοποιηθεί από τον ιαπωνικό στρατό κατά τη διάρκεια της επιδρομής και κατοχής του Hong Kong στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Πηγή: weirdnews.gr

Ετικέτες

Ο Scooby Doo Και τα 13 φαντάσματα

Το πρώτο επεισόδιο της σειράς (σύνολο 13) είναι το 12 οπού και βλέπουμε πια είναι τα 13 φαντάσματα και πιο είναι το κουτί των δαιμόνων μετά από αυτό μπορείτε να δείτε και τα υπόλοιπα επεισόδια που ανέβασε ο χρήστης και των ευχαριστούμε για αυτό, στο Youtube !!! (τα επεισόδια μετά είναι αυτοτελή μπορείτε να τα δείτε με οποιαδήποτε σειρά) Καλή προβολή!!!



Δείτε ακόμα: Ο Scooby Doo και ο Δαίμονας της Νύχτας

Ετικέτες

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Μεταθανάτια Κατειλημμένη Γραμμή

Ετικέτες

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

Το χέρι πάνω στην πόρτα

Αυτό που θα σας πω είναι 100% αληθινό και δόξα το θεό όλη μου η οικογένεια είναι μάρτυρας. Όχι τίποτα άλλο ...Για να μην θεωρηθώ τρελή!!Πριν 2 χρονιά ένα μεσημέρι καθόμουν μαζί με την αδερφή μου στο δωμάτιο μου (με κλειστή την πόρτα?) και ακούγαμε μουσική! Ταυτόχρονα στην κουζίνα ήταν οι γονείς μου οι οποίοι έτρωγαν! Ξαφνικά εκεί που καθόμασταν με την αδερφή μου βλέπουμε την πόρτα να ανοίγει και ένα χέρι με ένα κόκκινο μανίκι να κράτα το χερούλι και στη συνεχεία να κατευθύνεται προς το δωμάτιο των γονιών μου!

Για μια στιγμή παγώσαμε και οι δυο μας άλλα μετά σκέφτηκα ότι ίσως ήταν η μητέρα μου και δεν είδα καλά! Γι'αυτο και αμέσως μετά πήγα στο δωμάτιο των δικών μου για να δω τι συμβαίνει και όπως το περίμενα... Δεν είδα κανέναν!! Έτρεξα προς την κουζίνα και ρώτησα τους γονείς μου αν άνοιξαν αυτοί την πόρτα και μου είπαν όχι!! Τους είπα αμέσως τι έγινε, στην αρχή δεν με πίστεψαν άλλα μετά η μητέρα μου άναψε λιβάνι. Εδώ παιδιά ήταν η αποκορύφωση. Όταν άρχισε να λιβανίζει άρχισαν να σπάνε όλα τα γυαλικά που είχαμε στο σπίτι. Πάθαμε όλοι σοκ! Είχαμε μείνει άφωνοι!Σε ποιον να το λέγαμε αυτό? Θα μας έλεγαν τρελούς οικογενειακός!! Από τότε η μητέρα μου φωνάζει συνεχεία πάπα στο σπίτι για να κάνει ευχέλαιο. Ειλικρινά εύχομαι να μην σας συμβεί πότε κατή τέτοιο!!!

Δείτε όλες της Τρομακτικές μας Ιστορίες στον Κατάλογος Ιστοριών

Ετικέτες ,

Φάντασμα στην Αρχαία Αθήνα

Στην αρχαία Αθήνα υπήρχε ένα μεγάλο και όμορφο σπίτι το οποίο είχε αποκτήσει τη φήμη πως ήταν στοιχειωμένο. Οι άνθρωποι έλεγαν πως ο νεκρός, το βράδυ έκανε τρομακτικούς θορύβους: ο ήχος των αλυσίδων γινόταν όλο και πιο έντονος ώσπου ξαφνικά εμφανιζόταν το τρομακτικό φάντασμα ενός γέρου, βρόμικου και μίζερου.

Τα γένια του ήταν μακριά και μπερδεμένα, τα μαλλιά του ανακατεμένα και ατημέλητα. Στα πόδια του υπήρχαν βαριές αλυσίδες που σερνόντουσαν από το γέρο που έβγαζε βογκητά πόνου. Οι καρποί του ήταν και αυτοί δεμένοι με μακριές και βαριές αλυσίδες, ενώ κάθε λίγο και λιγάκι σήκωνε τα χέρια του και κουνούσε τις αλυσίδες με μανία. Κάποιοι που κορόιδευαν αυτά τα πράγματα και ήταν αρκετά θαρραλέοι για να παρακολουθήσουν το σπίτι όλη τη νύχτα τρομοκρατήθηκαν μόλις είδαν το φάντασμα, και το χειρότερο, αρρώστια ή και θάνατος ήταν η μοίρα για εκείνους που μετά το σούρουπο τολμούσε να μπει στο καταραμένο σπίτι.

Το σπίτι εγκαταλείφθηκε. Μία ταμπέλα «ενοικιάζεται» είχε τοποθετηθεί αλλά κανείς δεν έμπαινε μέσα και με τα χρόνια το σπίτι σχεδόν καταστράφηκε. Κάποια στιγμή ο φιλόσοφος Αθηνόδωρος ξέμεινε από χρήματα, είδε το σπίτι και του άρεσε σαν μέρος για να μείνει. Αποφάσισε να το νοικιάσει αν και είχε ακούσει την ιστορία του στοιχειώματος. Το πήρε παρʼ όλα αυτά. Έτσι αργά την πρώτη νύχτα και καθώς ήταν απασχολημένος με την μελέτη ενός δύσκολου προβλήματος, εμφανίστηκε το αγριεμένο φάντασμα. «…ο ήχος των αλυσίδων, στην αρχή μακρινός ο οποίος όμως δυνάμωνε έφτασε στο αυτί του. Παρʼ όλα αυτά ο Αθηνόδωρος ήταν απασχολημένος με τις σημειώσεις του, μέχρι που ο ήχος έγινε όλο και πιο συνεχόμενος, τότε σήκωσε το κεφάλι του και είδε να στέκεται μπροστά του το φάντασμα ακριβώς όπως το είχαν περιγράψει….» «Η φασματική παρουσία έμοιαζε να τον γνέφει με το δάχτυλο αλλά ο φιλόσοφος του έκανε νόημα πως ήταν πολύ απασχολημένος και συνέχισε να γράφει. Οι αλυσίδες κουνήθηκαν βίαια και τότε ο Αθηνόδωρος σηκώθηκε ήσυχα από τη θέση του και πήρε τη λάμπα, κάνοντας νόημα στο φάντασμα να οδηγήσει». Το φάντασμα οδήγησε τον φιλόσοφο στον κήπο και σταμάτησε σʼ ένα συγκεκριμένο σημείο το οποίο το έδειξε πριν εξαφανιστεί.

Ο Αθηνόδωρος σημάδεψε το σημείο και την επόμενη μέρα έσκαψε το συγκεκριμένο μέρος. Ένας σκελετός βρέθηκε δεμένος με σκουριασμένες σιδερένιες αλυσίδες. Τα κόκαλα δόθηκαν για σωστή ταφή και στο σπίτι έγιναν τελετές. Καμιά άλλη ενόχληση δεν παρατηρήθηκε στο σπίτι.
Πρόκειται για ένα ακόμη περιστατικό όπου οι νεκροί ζητώντας να υλοποιηθεί κάτι στον κόσμο των ζωντανών, κάνουν αισθητή την παρουσία τους.

Δείτε όλες της Τρομακτικές μας Ιστορίες στον Κατάλογος Ιστοριών

Ετικέτες

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

«Βαμπίρ» επιτίθεται σε κατσίκες

Έντρομοι είναι οι κάτοικοι στο Novosibirsk της Σιβηρίας, καθώς κάτι ή κάποιος επιτίθεται στις κατσίκες τους και τους «ρουφάει» το αίμα, αφήνοντας σημάδια στο λαιμό τους. Οι κάτοικοι, που είναι αγρότες και κτηνοτρόφοι μιλούν για ένα δαιμονικό πλάσμα, το μυθικό chupacabra, ωστόσο οι αστυνομικοί κρατούν επιφυλάξεις και αρνούνται να καταγράψουν τα περιστατικά ως επιθέσεις βαμπίρ, αναμένοντας το επίσημο ιατροδικαστικό πόρισμα.

Τη δική της εμπειρία περιγράφει η κάτοικος του χωριού, Natalya στο KP. «Τη νύχτα της 10ης Ιουνίου, κοιμόμουν και η κόρη μου ήταν στον υπολογιστή. Περίπου στις 2 τα ξημερώματα μου είπε πως άκουσε ένα θόρυβο, σαν κλαψούρισμα. Ο σκύλος του σπιτιού γάβγιζε επί ένα τέταρτο και μετά σταμάτησε. Το πρωί κατάλαβα γιατί ούρλιαζε το σκυλί. Πηγαίνοντας να αρμέξω τις κατσίκες, βρήκα μία νεκρή με σημάδια στο λαιμό και χωρίς ίχνος αίματος. Τρομοκρατημένη άρχισα να ουρλιάζω κι έτρεξα στο σπίτι να δω αν τα παιδιά μου είναι καλά. Ότι κι αν ήταν αυτό που σκότωσε την κατσίκα μου, ήπιε μόνο το αίμα της.» Τώρα η αγωνία των κατοίκων είναι για την ασφάλεια των παιδιών τους, καθώς φοβούνται επιθέσεις του πλάσματος και σε ανθρώπους. Αποφάσισαν να κάνουν περιπολίες με όπλα στα χέρια κατά τη διάρκεια της νύχτας, ωστόσο μέχρι στιγμής δεν είχαν κάποιο αποτέλεσμα.

Τι είναι το chupacabra (δες περισσότερα άρθρα σχετικά με αυτό)
Πρόκειται για αστικό μύθο που έκανε την εμφάνισή τους στα μέσα της δεκαετίας του 1990 στη Βόρεια Αμερική. Περιγράφεται ως ένα πλάσμα, στο μέγεθος μιας μικρής αρκούδας και με μία σειρά από αγκάθια κατά μήκος της πλάτης του, που ξεκινούν από το λαιμό και καταλήγουν στην ουρά του. Ωστόσο φαίνεται ότι υπάρχουν πιο χειροπιαστές εξηγήσεις. Το Discovery News ανέφερε το 2010 ότι αυτό που πιστεύεται ότι είναι το chupacabra, είναι στην πραγματικότητα άγρια σκυλιά που μολύνθηκαν από κάποιο είδος ασθένειας, όπως η ψώρα. Ανάλογη θεωρία έχει διατυπώσει και το πανεπιστήμιο του Michigan.

Πηγή: http://stoklari.blogspot.com/

Ετικέτες ,

Ρομαντικές βραδιές στο κέντρο της γης

Τέρμα στις πολυτελείς σουίτες με θέα τη θάλασσα, τα βουνά και τα αξιοθέατα κάθε πόλης. Τώρα ένα ξενοδοχείο προσφέρει στους καλεσμένους του μοναδικές βραδιές σε βάθος 1523 μέτρων! Ο λόγος για το Sala Silvermine Hotel που βρίσκεται στη Σουηδία και διαθέτει ένα δωμάτιο τόσο βαθιά στα έγκατα της γης που η πρόσβαση γίνεται μόνο μέσω ενός φρεατίου ορυχείου! Το εν λόγω δωμάτιο κοστίζει 437 ευρώ τη βραδιά και προσφέρει στους επισκέπτες του ύπνο σε ένα πολυτελέστατο διπλό κρεβάτι, ασημένια έπιπλα και σαμπάνια! Ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο οι επισκέπτες του μπορούν να επικοινωνήσουν με τον έξω κόσμο είναι… μέσω ενός ειδικού συστήματος ενδοεπικοινωνίας που συνδέεται απ’ ευθείας με τη ρεσεψιόν.

Οι ένοικοι του πρέπει να πάρουν μαζί τους πολύ ζεστά ρούχα γιατί η θερμοκρασία… εκεί κάτω πέφτει στους 2 βαθμούς Κελσίου και ανεβαίνει στους 18 με τη χρήση αερόθερμου. Για τουλάχιστον 400 χρόνια το συγκεκριμένο ορυχείο ήταν το μεγαλύτερο ορυχείο ασημιού της Σουηδίας.



Πηγή: stoklari.blogspot.com

Ετικέτες