Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Τρομακτικές Ιστορίες: Η προειδοποίηση του νεκρού

Σε ένα μικρό χωριό της Δράμας (στην επαρχία του Κ. Νευροκοπίου ), πριν αρκετά χρόνια πέθανε ένας ηλικιωμένος άνδρας. Ο μεγαλύτερος γιός του ήταν μετανάστης στην Γερμανία. Τον ειδοποίησαν τα αδέλφια του για το συμβάν και τους είπε ότι θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να έρθει στην κηδεία και να τον περιμένουν.

Την επόμενη μέρα (που θα γινόταν η κηδεία ), οι συγγενείς του τον περίμεναν όντως μέχρι αργά το απόγευμα, ελπίζοντας ότι θα καταφέρει να έρθει εγκαίρως, όταν όμως άρχισε να βασιλεύει ο ήλιος , αποφάσισαν ότι δεν ήταν δυνατό να περμένουν άλλο, αφού ως γνωστόν σύμφωνα με το τυπικό της εκκλησίας μας οι ταφές των νεκρών πρέπει να γίνονται πριν την δύση του ηλίου κι έτσι λοιπόν ξεκίνησαν για το νεκροταφείο. Την στιγμή ακριβώς που το φέρετρο έβγαινε από το σπίτι του θανόντα κατέφθασε επιτέλους και ο μεγαλύτερος γιος και μάλιστα σχολιάσθηκε ιδιαιτέρως το γεγονός αυτό, καθόσον ήταν η δεύτερη φορά που κάτι τέτοιο συνέβαινε σε αυτή την οικογένεια, αφού και ο θανών απουσίαζε σε ταξίδι όταν είχε πεθάνει ο δικός του πατέρας και είχε επιστρέψει κι αυτός την στιγμή ακριβώς που το φέρετρο έβγαινε από το σπίτι. 

Εν πάση περιπτώση, έγινε (στα γρήγορα) η νεκρόσιμη ακολουθία στην εκκλησία του χωριού και κατόπιν η νεκρική πομπή μετέβη στο νεκροταφείο. Πριν κλείσουν το φέρετρο του νεκρού , ο μεγαλύτερος γιός του τοποθέτησε δύο νομίσματα στα μάτια του (τα «ναύλα»για τον «Χάροντα») και αφού τον ασπάσθηκε για τελευταία φορά, του σκέπασε το πρόσωπο με ένα μαντίλι, όπως συνηθίζεται σε πολλά χωριά της Μακεδονίας. Όπως όμως είχε σκύψει πάνω από το φέρετρο του νεκρού, γλύστρησε το πορτοφόλι του απο το σακάκι κι έπεσε μέσα στο φέρετρο, χωρίς να το αντιληφθεί κανείς από τους παρευρισκομένους. Την άλλη μέρα , όταν ο γιος ανακάλυψε την απώλεια, άρχισε να ψάχνει παντού, χωρίς φυσικά αποτέλεσμα. Στεναχωρέθηκε ιδιαίτερα, αφενός μεν γιατί είχε αρκετά χρήματα μέσα στο πορτοφόλι του, αφετέρου δε γιατί εκεί μέσα έίχε τοποθετήσει και το διαβατήριο του και δεν μπορούσε να επιστρέψει στην Γερμανία μέχρι να εκδοθεί καινούργιο. 

Ξεκίνησε λοιπόν την διαδικασία για την έκδοση νέου διαβατηρίου και μέχρι να συμβεί αυτό, θα παρέμενε αναγκαστικά στο χωρίο του. Το επόμενο βράδυ όμως, είδε στο όνειρο του τον πατέρα του ο οποίος τον ενημέρωσε για το τι είχε συμβεί και τον συμβούλεψε να προβεί στην εκταφή του προκειμένου να παραλάβει το πορτοφόλι του , τον ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕ όμως να μην σηκώσει το μαντίλι που σκέπαζε το πρόσωπο του. Ο γιος αρχικά δεν έδωσε σημασία σε αυτό το όνειρο και το απέδωσε στην συγκινησιακή φόρτιση της προηγούμενης μέρας, επειδή όμως το συγκεκριμένο όνειρο επαναλήφθηκε και τις επόμενες 4-5 ημέρες, αποφάσισε τελικά να προβεί στην εκταφή του νεκρού. Πράγματι, την επόμενη ημέρα έγινε η εκταφή και ο γιός βρήκε το χαμένο πορτοφόλι του. Πριν όμως ξανατοποθετήσουν το φέρετρο στο χώμα, θυμήθηκε την προειδοποίηση του πατέρα του και του δημιουργήθηκε μια ακατανίκητη (νοσηρή ίσως) περιέργεια να σηκώσει το μαντίλι για να δει μια τελευταία φορά το πρόσωπο του πατέρα του. Όταν σήκωσε το μαντίλι είδε έντρομος ότι από το στόμα του νεκρού προεξήχε η ουρά ενός φιδιού το οποίο είχε ήδη εισχωρήσει μέσα στο νεκρό και κατέτρωγε τα εντόσθια του!
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ!
-Ανώνυμος

Ετικέτες ,

Τρομακτικές Ιστορίες : Ινδιάνικη απειλή


O Douglas και ο Peter ήταν φίλοι για πολλά χρόνια. Όταν ο πρώτος βρήκε  δουλεία σε μια αγροτική έκταση κοντά στην έρημο Mojave  της California, πήρε μαζί και το φίλο του. Βέβαια τότε δεν μπορούσε να φανταστεί σε τι μπελάδες τον έβαζε…

Ο Peter από τις πρώτες κιόλας μέρες άρχισε να φέρεται παράξενα στη δουλεία. Σταμάτησε να κοιμάται, να τρώει, ήταν συνεχώς ανήσυχος, είχε απομακρυνθεί από τα άλλα μέλη της ομάδας και δε μιλούσε πλέον ούτε στον καλύτερό του φίλο. Μια μέρα λοιπόν ο Douglas aαποφάσισε να του μιλήσει για να δει τι συνέβαινε. Ο Peter με μεγάλο δισταγμό άρχισε να του μιλάει. Του είπε πως αν άκουγε όσα είχε να του πει θα τον περνούσε σίγουρα για τρελό και θα γελούσε μαζί του, όμως ο Doug επέμεινε να ακούσει την ιστορία.

Ο Peter λοιπόν του είπε πως το μέρος στο οποίο δούλευαν ήταν στοιχειωμένο και ότι μια νύχτα γύρω στις δύο η ώρα έζησε μια συγκλονιστική εμπειρία. Είχε βγει στο χωράφι για να ελέγξει αν όλα λειτουργούσαν όπως έπρεπε, όταν ξαφνικά άκουσε ουρλιαχτά από λύκους. Του φάνηκε περίεργο αφού η έκταση στην οποία εργαζόταν βρισκόταν στη μέση του πουθενά και τριγύρω δεν υπήρχαν δέντρα ή νερό για να καταφέρει να επιζήσει οποιοδήποτε άγριο ζώο.

Τελικά τα ουρλιαχτά σταμάτησαν, αλλά ξανά άρχισαν μετά από πέντε λεπτά. Εκείνη τη στιγμή μάλιστα του φάνηκε πως είδε με την άκρη του ματιού του κάτι να κινείται κοντά στο συρματόπλεγμα. Γύρισε εντελώς το κεφάλι του να δει τι ήταν και τότε κοκάλωσε με αυτό που αντίκρισε! Έξι Ινδιάνοι πάνω στα άλογά τους με πολεμική ενδυμασία, με τόξα και βαμμένα τα πρόσωπά τους πλησίαζαν! Πέρασαν μέσα από το φράχτη σαν να ήταν άυλοι και άρχισαν να βγάζουν πολεμικές κραυγές και να κινούνται προς το μέρος του με μανία! Εκείνος τρομοκρατήθηκε και άρχισε να τρέχει! Ευτυχώς πρόλαβε να κρυφτεί μέσα στο φορτηγό του. Μετά από λίγο, μόλις σήκωσε το κεφάλι του για να δει τι γινόταν, εκείνοι είχαν εξαφανιστεί!

Ο Peter διηγήθηκε ακόμα ένα περίεργο περιστατικό. Ένα βράδυ αργά καθόταν στο χωράφι και έπλενε κάποια εξαρτήματα, όταν ξαφνικά ένιωσε κάτι παράξενο και γύρισε το κεφάλι του πίσω. Εκείνη την ώρα είδε έναν άνδρα να στέκεται φορώντας  χαρακτηριστική ενδυμασία του 1800 και να τον κοιτάζει όχι απειλητικά, αλλά αντίθετα, με σεβασμό! Μετά από λίγο ο άνδρας εξαφανίστηκε! Λίγα βράδια αργότερα ο Peter είδε μπροστά του ένα κοριτσάκι με ενδυμασία του 1800 να παίζει χαρούμενο και άκουγε παιδικές φωνές και γέλια από το πουθενά!

Μετά από όλα όσα άκουσε από το φίλο του ο Doug αποφάσισε να επισκεφτεί την πιο κοντινή πόλη για συναντήσει κάποιον ιστορικό. Εκείνος τελικά του διηγήθηκε ότι στο σημείο που σήμερα εργάζονταν οι άνδρες, το 1800 βρισκόταν μια αποικία. Οι περισσότεροι άνδρες της αποικίας κάποια στιγμή έφυγαν ταξίδι για να αγοράσουν προμήθειες. Τότε μερικοί Ινδιάνοι βρήκαν ευκαιρία να εισβάλουν στην αποικία και να την καταστρέψουν μαζί με όσους κατοίκους βρίσκονταν εκεί!!!

Ετικέτες , ,

Τρομακτικές Ιστορίες : Το καρδιοχτύπι στη γέφυρα του Ellicot!

Ήταν προφανές ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ο Jason το ένιωθε, αυτό το προαίσθημα ότι κάτι κακό θα συνέβαινε θα έβγαινε αληθινό. Παρόλα αυτά η γυναίκα του η Polly ήταν πολύ χαρούμενη και ευδιάθετη…


Η Polly ήταν μια όμορφη γυναίκα με πολλές κατακτήσεις, πράγμα που έκανε το Jason να τη ζηλεύει υπερβολικά. Βέβαια αυτή δεν είχε μάτια για άλλον, αλλά εκείνος δεν το πίστευε. Η ζήλια του όλο και χειροτέρευε και έφτασε στο σημείο να την παρακολουθεί για να διαπιστώσει αν και με ποιόν τον απατούσε. Άρχισε να συναναστρέφεται με όσους άντρες γνώριζε η γυναίκα του. Είδε το γαλατά, τους υπαλλήλους στο γειτονικό παντοπωλείο, τους γείτονες, αλλά κανείς από αυτούς δεν του φαινόταν ύποπτος αφού ήταν είτε πολύ ηλικιωμένοι, ή πολύ μικροί σε ηλικία.

Μια μέρα το ζευγάρι επισκέφτηκε  το πατρικό της Polly.Εκεί ο Jason άκουσε τον πεθερό του να μιλά στο τηλέφωνο με τον Hank, τον αγαπημένο της Polly από το σχολείο, ο οποίος θα επέστρεφε στην περιοχή μετά από πολλά χρόνια απουσίας. Η ζήλια τον θόλωσε! Πίστεψε πως αυτός ήταν ο λόγος που η γυναίκα του ήταν τόσο χαρούμενη τελευταία και ότι σκόπευε να τον εγκαταλείψει με τον πρώτο της έρωτα!

Έτσι λοιπόν  o Jason γύρισε γρήγορα σπίτι και περίμενε την γυναίκα του. Όταν εκείνη επέστρεψε την περίμενε στην κουζίνα τρελαμένος με ένα μεγάλο κοφτερό μαχαίρι! Όταν εκείνη τον αντίκρισε αυτός της είπε “Μου ξερίζωσες την καρδιά μου! Τώρα θα κάνω και εγώ το ίδιο σε εσένα!!”  και της επιτέθηκε με μεγάλη μανία. Της ξερίζωσε την καρδία από το στήθος ενώ ακόμα χτυπούσε!!! Αίματα πετάγονταν παντού, εκείνος μόλις ξεθόλωσε και κατάλαβε τι είχε κάνει άνοιξε την πόρτα και βγήκε στο δρόμο στη μέση της νύχτας με την καρδιά και την έθαψε στη γέφυρα  που περνούσε πάνω από το ποτάμι κοντά στο σπίτι του όπου πραγματοποιούνταν κάποιες επισκευές…

Στη συνέχεια γύρισε σπίτι και άρχισε να καθαρίζει το μέρος από το αίμα, αφού φρόντισε να θάψει το σώμα της συζύγου του σε ένα κοντινό δασάκι. Έπειτα έγραψε αρκετά γράμματα προσπαθώντας να μιμηθεί το γραφικό χαρακτήρα της γυναίκας του και στη συνέχεια τα ταχυδρόμησε στον ίδιο και στους γονείς της! Μέσα στις επόμενες μέρες όλοι στην πόλη πίστευαν ότι η γυναίκα το είχε σκάσει με έναν άλλον άντρα.

Λίγα βράδια μετά, ο Jason βγήκε για να πανηγυρίσει που είχε κατορθώσει να τιμωρήσει την άπιστη σύζυγό του. Πήγε λοιπόν στη γέφυρα, και ενώ στεκόταν και κοιτούσε το νερό ένιωσε μια δόνηση κάτω από τα πόδια του που θύμιζε χτύπους καρδιάς!! Ο άντρας άρχισε να χλομιάζει μόλις κατάλαβε τι ήταν αυτός ο ελαφρύς και ρυθμικός ήχος… Ήταν ο ίδιος χτύπος που είχε νιώσει όταν κρατούσε στα χέρια του την καρδιά της γυναίκας του!

Ο χτύπος του φαινόταν όλο και πιο δυνατός και ότι και να έκανε δε μπορούσε να του ξεφύγει!  ΄Ετσι  λοιπόν για να γλιτώσει έπεσε από τη γέφυρα και βρήκε το θάνατο αφού χτύπησε στα βράχια του ποταμού. Ακόμα και σήμερα άνθρωποι ισχυρίζονται ότι νιώθουν το χτύπο της καρδιάς που είναι θαμμένη στη γέφυρα του Ellicot City στο Maryland…

Ετικέτες , ,

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Άβαλον

Η νήσος Άβαλον, ή το Άβαλον, ή Αβαλονία, ή "Νήσος των μήλων", είναι ένα θρυλικό νησί κάπου στα Βρετανικά Νησιά, πασίγνωστο για τα ωραία του μήλα. Το Άβαλον κάποιες φορές αναφέρεται ότι είναι η θρυλική περιοχή, την οποία επισκέφτηκε ο Ιησούς μαζί με τον Ιωσήφ από Αριμαθαίας στα Βρετανικά Νησιά και το μέρος όπου αργότερα ιδρύθηκε η πρώτη εκκλησία στη Βρετανία. Η τοποθεσία του Άβαλον συνήθως συσχετίζεται με το σημερινό Γκλάστονμπερι, του Σόμερσετ.

Επίσης, λέγεται ότι είναι το μέρος όπου είναι θαμμένος ο Βασιλιάς Αρθούρος. Σύμφωνα με το μύθο, μεταφέρθηκε εκεί με μια βάρκα από την ετεροθαλή αδερφή του, Μοργκάνα λε Φέι, για να γιατρέψει τις πληγές του, και το σώμα του βρίσκεται ακόμα εκεί.

Από τον 11ο μόλις αιώνα έχουν τις ρίζες τους οι παραδόσεις που θέλουν το μυθικό νησί Άβαλον να βρίσκεται στο Γκλάστονμπερι κι εκεί να βρίσκεται θαμμένος ο Αρθούρος. Κατά τη βασιλεία του Ερρίκου του Β', σύμφωνα με χρονικογράφους, έγινε έρευνα στο ύψωμα Γκλάστονμπερι Τορ, όπου βρέθηκε σε βάθος 5 μέτρων ένα μπαούλο από βελανιδιά, σαν φέρετρο, στο οποίο υπήρχε η επιγραφή:

Hic jacet sepultus inclitus rex Arthurus in insula Avalonia.
Ενθάδε κείται ο Βασιλιάς Αρθούρος στο νησί Αβαλονία

Τα λείψανα επανενταφιάστηκαν με μια μεγάλη τελετή, στην οποία παρευρέθηκε ο ίδιος ο βασιλιάς Εδουάρδος ο Α', μπροστά από το Αββαείο του Γκλάστονμπερι, όπου συνέρρεαν πλήθη προσκυνητών μέχρι τη Μεταρρύθμιση.

Ωστόσο, ο θρύλος του Γκλάστονμπερι από πολλούς θεωρείται απάτη. Πρώτον, η επιγραφή στο μπαούλο θεωρείται αναχρονιστική, καθώς ταιριάζει περισσότερο στο 10ο αιώνα παρά στον 6ο. Δεύτερον, δε φαίνεται να υπάρχει μαρτυρία για κάποια ανακάλυψη στην περιοχή το 10ο αιώνα, συν το γεγονός ότι υπήρχαν κίνητρα και από το ίδιο το Αββαείο να επινοήσει μια τέτοια ιστορία.

Άλλες θεωρίες υποδεικνύουν την περιοχή της Κορνουάλης, το Νησί Αβάλ στις ακτές της Βρετάνης στη Γαλλία, αλλά και την τοποθεσία Burgh by Sands στην Αγγλία, όπου στα ρωμαϊκά χρόνια υπήρχε το Τείχος του Αδριανού, κοντά στην περιοχή Camboglanna. Συμπτωματικά, η περιοχή της τελευταίας μάχης του βασιλιά Αρθούρου λέγεται ότι είχε το όνομα Κάμλαν.

Πηγή Facebook: Παραφυσικά Φαινόμενα

Ετικέτες ,

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

The City Of The Caesars

Επίσης γνωστή ως Wandering City ή City of Patagonia, πρόκειται για μια μυθική πόλη που θεωρείται ότι βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο της Νότιας Αμερικής στην περιοχή γνωστή ως Παταγονία. Η πόλη δεν έχει βρεθεί ποτέ και θεωρείται από τους περισσότερους ότι είναι ένας μύθος, αλλά υπήρχαν αρκετοί στο πέρασμα του χρόνου που την αναζήτησαν, κυρίως άποικοι εξερευνητές. Λέγεται ότι είχε ιδρυθεί από τους επιζώντες ενός ισπανικού ναυαγίου και θεωρείται ότι στην πόλη υπήρχαν τεράστιες ποσότητες από χρυσό και κοσμήματα. Με την πάροδο του χρόνου, δημιουργήθηκαν διάφοροι μύθοι για την πόλη, με μερικούς από αυτούς να αναφέρουν ότι κατοικείτε από γίγαντες με ύψος 10 ποδιών και άλλοι ότι είναι μια πόλη φάντασμα που εμφανίζεται και εξαφανίζεται.


Πηγή Facebook: Παραφυσικά Φαινόμενα

Ετικέτες

Τα όρανγκ τρομοκρατούν χωρικούς στη Μαλαισία

Τρομοκρατημένοι χωρικοί στη Μαλαισία περιπολούν τις νύχτες για να εντοπίσουν δύο μυστήρια πλάσματα.

Εξοπλισμένοι με φακούς και ξύλινα κοντάρια, οι κάτοικοι του χωριού Kampung Laksamana βγαίνουν στους δρόμους τις τελευταίες νύχτες, χωρισμένοι σε ομάδες των πέντε με δέκα ατόμων.

Περιπολούν για να προστατεύσουν τις οικογένειές τους από δύο απόκοσμα πλάσματα, τα οποία αποκαλούν «orang minyak» (γλοιώδη ανθρωποειδή).

Τις τελευταίες δέκα ημέρες πολλοί κάτοικοι του χωριού είδαν ή άκουσαν αυτά τα πλάσματα να τριγυρνούν κοντά στα σπίτια τους.

Το κορμί των πλασμάτων αυτών είναι καλυμμένο με μαύρο λάδι. Πηδούν από στέγη σε στέγη και μπορούν να εξαφανιστούν στον αέρα μέσα σε δευτερόλεπτα.

Σύμφωνα με το θρύλο της περιοχής, τα orang προέρχονται από ανθρώπους που έχουν ασπαστεί τη μαύρη μαγεία και έχουν περάσει σε μη ανθρώπινη κατάσταση. Για να ολοκληρωθεί η μετάβασή τους, πρέπει να αποπλανήσουν συγκεκριμένο αριθμό νεαρών κοριτσιών.

Επειδή οι περισσότερες οικογένειες στο χωριό έχουν κορίτσια, οι κάτοικοι έχουν ανησυχήσει. Σύμφωνα με τη μαρτυρία μιας 17χρονης κοπέλας, ένα από τα πλάσματα την καλούσε να βγει από το σπίτι της κατά τη διάρκεια μιας προηγούμενης νύχτας.

Μέχρι να λυθεί το μυστήριο, οι χωρικοί είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν τις περιπολίες τους.

Πηγή Facebook: Παραφυσικά Φαινόμενα

Ετικέτες

Η ιστορία της μάγισσας Bloody Mary και το παιχνίδι.

Το πραγματικό της όνομα ήταν Mary Worth ήταν κοκκινοκαστανομαλλα,με λευκό δέρμα και πολύ αδύνατη.Έζησε γύρω στα 100 χρόνια.Ήταν μάγισσα και μάλιστα αρκετά ισχυρή! Ασχολίθηκε με τη μαύρη μαγεία.Η ψυχή της μετά το θάνατό της δεν κατάφερε να βρει ποτέ ηρεμία μέχρι και σήμερα.Ο θάνατός της ήταν τραγικός και βίαιος αφού την εκτέλεσαν για αυτή την ενασχόληση της, όπως γινόταν σε εκείνες τις εποχές,χωρίς όμως να υπάρξουν αντιδράσεις.Δεν είναι γνωστό πότε γεννήθηκε και πότε πέθανε καθώς υπάρχουν πολλές εκδοχές γύρω από αυτόν τον μύθο.Η Mary στο ενεργητικό της έχει 5 χρόνια εκτελέσεις αθώων στη φωτιά για να προστατέψει και να υπερασπιστεί την αίρεσή της.Παρά τις προσπάθειές της δε μπορούσε να κρατήσει παιδί στη κοιλιά της λόγω της μαύρης μαγείας.Είχε 3 αποβολές αλλά και 2 εγκυμοσύνες-φάντασμα.

Το παιχνίδι ξεκίνησε από το 1978 και από τότε έχουν βγει πολλές παραλλαγές στον τρόπο επίκλησης του ονόματός της.Κυρίως όμως γίνεται μπροστά από καθρέφτη με αναμμένα κεριά στις 00:00 και γράφοντας το όνομά της με κόκκινο κραγιόν πάνω στον καθρέφτη λέγοντας:

- "Σου έκλεψα το μωρό Bloody Mary"

- "Σου σκότωσα το μωρό Bloody Mary"
- "Πιστεύω στη Bloody Mary"
- "Βloody Mary, Bloody Mary, Bloody Mary" ή το λες 12,13 ή 17 φορές
- Μπορεί ακόμα να το κάνει αν γυρίσει γύρω από τον εαυτό του 100 φορέ
- Να σβήσει το κερί και να επικαλεστεί το όνομά της μέσα στο σκοτάδι

Τα αποτελέσματα του παιχνιδιού,αν καταφέρουμε να την καλέσουμε επιτυχώς,ποικίλουν από γρατσουνιές και νυχιές σε ολόκληρο το σώμα ως το βγάλσιμο των ματιών ή σε ακρέες περιπτώσεις μέχρι και τον θάνατο από την επίθεση της ίδιας της μάγισσας.Μπορεί ακόμα να δούμε και το φρικτό πρόσωπό της,που άλλοι λένε ότι είναι παραμορφωμένο από την σκοτεινή της δύναμη και άλλοι οτι ήταν έτσι εκ γεννετής και κάποιοι γι' αυτόν τον λόγο,όταν ακόμα ήταν ζωντανή,της έκαναν μία πλάκα που τελικά πήγε στραβά και πέθανε.Είναι πολύ πιθανό να εξαφανιστεί από το μπάνιο και να βρεθεί οπουδήποτε.Πιο συχνά εμφανίζεται σε σχολικές τουαλέτες.Όπως και να έχει είναι ένα αρκέτα επικίνδυνο παιχνίδι που θα πρέπει να το αποφεύγουμε!!!

Πηγή Facebook: Παραφυσικά Φαινόμενα

Ετικέτες

Η ψυχή των μνημάτων

Μια γυναίκα επισκέφτηκε βράδυ ένα νεκροταφείο για να πάει στον τάφο ενός νεκρού γνωστού της. Επειδή ήταν αργά και ο ήλιος έχει πέσει δυσκολευόταν να βρει το συγκεκριμένο μνήμα ανάμεσα σε τόσα πολλά. Εκεί που έψαχνε λοιπόν, ένα σκυλί ξεπετάχτηκε πίσω από τα μνήματα και σηκώθηκε στα διό πίσω πόδια ακουμπώντας τα δυο μπροστά του στους ώμους της γυναίκας(όπως κάνουν τα σκυλιά σε κάποιον που συμπαθούν) και άρχισε να περπατάει προς τα πίσω, οδηγώντας την στον τάφο που έψαχνε.

Ενώ η γυναίκα τελούσε τις συνηθισμένες τιμές το σκυλί χαρούμενο(με σηκωμένη ουρά) γύριζε γύρω από το μνήμα, μα όταν η γυναίκα τελείωσε και σηκώθηκε να φύγει εκείνο την εμπόδιζε. Τότε εκείνη ενώ είχε κατάλαβε γιατί επρόκειτο λέει στο ζωντανό ''Άσε με να φύγω και ξέρεις ότι θα ξαναέρθω να σου ανάψω το καντήλι''μόλις είπε αυτό το σκυλί την οδήγησε έως την πόρτα του νεκροταφείου και την άφησε να φύγει.

Πηγή Facebook: Παραφυσικά Φαινόμενα

Ετικέτες , ,

Το Μανανανγγαλ

Το Μανανανγγαλ (Manananggal) είναι ένα μυθικό πλάσμα με πολλά από τα χαρακτιριστικά του να μοιάζουν με αυτά ενός κλασικού vampire. Θεωρείται δαιμονικό καθώς τρέφεται από μωρά ανθρώπων τα οποία δεν έχουν προλάβει ακόμα να γενηθούν. Το πλάσμα αυτό είναι ευρέως γνωστό στις Φιλιππίνες αλλά και γενικότερα στην περιοχή Βισάγιας. Κάποια από τα χαρακτιριστικά του που είναι πολύ κοινά με αυτά ενός μυθικού vampire είναι η ευαισθησία στο φως αλλά και στο σκόρδο.

Το Μανανανγκαλ περιγράφεται συνήθως με την μορφή ηλικιωμένης γυναίκας και με τεράστια φτερά που μοιάζουν με νυχτερίδας, το συγκεκριμένο πλάσμα λέγεται πως πετάει τις νύχτες ψάχνοντας απεγνωσμένα έγκυες γυναίκες, ώστε με την μεγάλη και εύκαμπτη γλώσσα που έχει να ρουφήξει τα έμβρυα από την κοιλιά τους, όσο αυτές κοιμούνται στα σπίτια τους. Το πλάσμα πήρε το όνομα του από την λέξη tanggal που σημαίνει αφαιρώ ή διασπώ λόγο της ικανότητας του να αποχωρίζεται το κάτω μέρος του σώματος του.

Επίσης λέγεται πως υπάρχουν περιπτώσεις που το πλάσμα σαγηνεύει τους άνδρες και τους απομονώνει ώστε να τους φάει ζωντανούς. Επίσης εκτός από το σκόρδο απεχθάνεται το αλάτι, την στάχτη και το ακατέργαστο ρύζι. Αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν όπλα εναντίον της.

Πηγή Facebook: Παραφυσικά Φαινόμενα

Ετικέτες , ,

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Φάντασμα «εμποδίζει» κατεδάφιση

Τρομαγμένοι έφυγαν οι εργάτες από ένα εγκαταλελειμμένο βικτωριανό κτήριο στο Κένταλ της Βρετανίας, το οποίο επρόκειτο να κατεδαφίσουν.

Ο λόγος ήταν μια φωτογραφία που τράβηξε ο επικεφαλής του συνεργείου, λίγο πριν ξεκινήσουν οι εργασίες κατεδάφισης του κτηρίου. Στη φωτογραφία φαινόταν μια άυλη φιγούρα να κοιτά έξω από ένα παράθυρο.

Ένας πρώην κάτοικος του βικτωριανού κτηρίου, ο Ντέιβιντ Γκρίμσο, ισχυρίζεται ότι πρόκειται για το φάντασμα της μητέρας του, η οποία πέθανε πριν από ένα χρόνο.

Φάντασμα «εμποδίζει» κατεδάφιση

Πιστεύει ότι το πνεύμα της εμφανίστηκε για να διαμαρτυρηθεί για την κατεδάφιση του κτηρίου.

«Αυτή είναι η μητέρα μου. Είμαι σίγουρος», είπε.

Το κτήριο στέγαζε στο παρελθόν έναν ξενώνα. Η Φράνσις Γκρίμσο, που έμενε κιόλας εκεί, εργαζόταν στη ρεσεψιόν και στεκόταν επί ώρες σε αυτό το παράθυρο, περιμένοντας τους επισκέπτες.

Ετικέτες ,

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Η αληθινή ιστορία του εξορκισμού της “Emily Rose”

Η ταινία “Ο εξορκισμός της Εmily Rose” που προβλήθηκε πριν από λίγα χρόνια στις κινηματογραφικές αίθουσες, ήταν βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα.

Το κανονικό όνομα της “Emily Rose” ήταν Anneliese Michel (στη φωτογραφία). Γεννημένη τον Σεπτέμβριο του 1951, σε ένα χωριό της Βαβαρίας, από βαθιά θρησκευόμενους γονείς, η Anneliese μεγάλωσε σε ένα έντονα καθολικό θρησκευτικό περιβάλλον.

Η αρχή της τραγικής ιστορίας.
Όταν ξεκίνησε τις σπουδές της στο κολέγιο, η ζωή της έμοιαζε απολύτως φυσιολογική και τίποτα δεν μαρτυρούσε την φρίκη που την περίμενε. Ήταν μόλις 17 ετών όταν ένα βράδυ άρχισε εντελώς ξαφνικά και αναίτια να έχει σπασμούς σε όλο της το σώμα. Η διάγνωση των γιατρών ήταν “επιληψία”.
Τις ημέρες που ακολούθησαν η κατάσταση της Anneliese έγινε εντελώς ανεξέλεγχτη και οι δικοί της αναγκάστηκαν να την μεταφέρουν σε ψυχιατρική κλινική. Αυτό όχι μόνο δεν την βοήθησε αλλά την οδήγησε και στην κατάθλιψη!
Επηρεασμένη προφανώς από το έντονα θρησκευτικό περιβάλλον που μεγάλωσε, η Anneliese έπεισε τον εαυτό της ότι έχει καταληφθεί από δαίμονες. Οι γιατροί της χορήγησαν φάρμακα για τις ψυχώσεις αλλά εκείνη επέμενε πως η λύση στο πρόβλημά της ήταν μία και μοναδική: εξορκισμός!
Κανείς δεν αναλάμβανε τον εξορκισμό της!
Είχαν περάσει 6 ολόκληρα χρόνια από την ημέρα που ξεκίνησαν οι κρίσεις και η κατάσταση ήταν κάθε μέρα και χειρότερη. Κανένας ιερωμένος δεν δεχόταν να την αναλάβει και οι γονείς της ήταν σε απόγνωση. Τότε εμφανίστηκε ο ιερέας Ernst Alt.
Αφού έζησε για λίγες ημέρες την Anneliese από κοντά, πείστηκε πως επρόκειτο γαι περίπτωση “δαιμονισμού” και ζήτησε από τον αρχιερέα του Würzburg, να προχωρήσει σε εξορκισμό. Η πρότασή του όμως δεν έγινε δεκτή μετά πό έναν χρόνο, το 1975, όταν η Anneliese σταμάτησε να τρώει φαγητό γιατί -όπως έλεγε- οι δαίμονες δεν της το επέτρεπαν, και άρχισε να τρέφεται με αράχνες και μύγες και να πίνει τα ίδια της τα ούρα.
Τα ουρλιάχτά της αναστάτωναν νύχτα και μέρα την γειτονιά καθώς έσπαγε σταυρούς και κατάστρεφε εικόνες του Χριστού και άλλα ιερά σύμβολα. Τα κριτήρια του εξορκισμού για την καθολική εκκλησία, είχαν πλέον εμφανισθεί.

O εξορκισμός της Anneliese Michel .
Ο αρχιερέας του Würzburg, ανέθεσε στον πατέρα Arnold Renz και τον πάστορα Ernst Alt τον εξορκισμό της Anneliese Michel. Εκείνοι ακολουθώντας πιστά το τελετουργικό έκριναν πως η κοπέλα έπρεπε να σωθεί από την ύπαρξη πολλών δαιμόνων στο σώμα της, μεταξύ αυτών οι Lucifer, Judas Iscariot, Cain, Hitler και άλλων “καταδικασμένων ψυχών” που είχαν μπει μέσα της.
Έναν ολόκληρο χρόνο κράτησε ο εξορκισμός! Μία φορά την εβδομάδα οι δύο ιερείς επισκέπτονταν την Anneliese στο σπίτι της και πάλευαν με τους δαίμονές της. Οι αντιδράσεις της μερικές φορές ήταν τόσο δυνατές που έπρεπε να την αλυσοδένουν στο κρεββάτι της.
΄Τους πρώτους μήνες των εξορκισμών, υπήρξε ένα διάστημα αισθητής βελτίωσης. Η Anneliese άρχισε να πηγαίνει πάλι σχολείο, έδωσε εξετάσεις στο Παιδαγωγικό Πανεπιστήμιο του Würzburg και δειλά δειλά επισκεπτόταν την εκκλησία.
Το διάλειμα όμως κράτησε για λίγο. Οι “δαίμονες” επέστρεψαν ακόμη πιο ισχυροί και για εβδομάδες ολόκληρες η κοπέλα δεν δεχόταν τροφή. Οι δύο ιερείς αποφάσισαν τότε να ηχογραφούν τους εξορκισμούς και να τραβούν φωτογραφίες, μήπως έτσι μπορέσουν να εντοπίσουν κάποιες λεπτομέρειες που θα τους βοηθούσαν.

Το τέλος!
Στις 30 Ιουνίου του 1976, έγινε ο τελευταίος εξορκισμός της Anneliese. Εξαντλημένη, αδύνατη με υψηλό πυρετό και πνευμονία το μόνο που κατάφερε να πει ήταν “μαμά, φοβαμαι!” Ξεψύχησε την επόμενη ημέρα, 1η Ιουλίου του 1976, ενώ κοιμόταν!

Ετικέτες ,