Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

Η πιο τρομακτική εικόνα στο διαδίκτυο!

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι πρόκειται για μια αληθινή ιστορία και ότι έγινε στην Ιαπωνία, κάποιοι άλλοι λένε ότι έγινε στην Κορέα ή ακόμα και στην Ταϊλάνδη ή σε κάποια ανατολική χώρα… 

Η πρώτη φορά που αναρτήθηκε το συγκεκριμένο βίντεο ήταν στις 4/9/2007 έλεγε ότι πρόκειται για αληθινή ιστορία μιας κοπέλας που αυτοκτόνησε. Δεν αναφέρει το όνομα της το μόνο που αναφέρει είναι ότι η ίδια κοπέλα ζωγράφισε τον εαυτό της και όταν τελείωσε σκανάρησε την ζωγραφική και την έβαλε στο διαδίκτυο, και αμέσως μετά αυτοκτόνησε χωρίς να αφήσει κάποιον λόγο γιατί το έκανε αυτό ή με πιο τρόπο αυτοκτόνησε.

Υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν ερωτική απογοήτευση μα στην πρώτη ανάρτηση δεν αναφέρει πουθενά τον λόγο που έκοψε το νήμα της ζωής της. Υπάρχουν πολλοί που λένε ότι άμα κάποιος παρατηρήσει επίμονα την εικόνα της κοπέλας και την κοιτάζει στα μάτια ότι η εικόνα αρχίζει και αλλοιώνεται δημιουργώντας μια αίσθηση φόβου αλλά και τρόμου για το άτομο που το κοιτάζει!!! Δηλαδή ότι η εικόνα της κοπέλας αλλάζει…… κάποιοι λένε ότι δημιουργείτε ένα μαύρο φωτοστέφανο γύρω της ….κάποιοι άλλοι ότι τα μάτια της αλλάζουν και γίνονται μαύρα ή ακόμα και τελείως άσπρα…. υπάρχουν άλλες αναφορές ότι στο πρόσωπο της εμφανίζονται μαύρες κηλίδες. Υπάρχουν παρά πολλές αναφορές για το τι μπορεί να δει ο καθένας μα αυτές που προανέφερα είναι οι πιο πολλές που ταιριάζουν δηλαδή το 80% από τα άτομα που έχουν παρατηρήσει την εικόνα αυτή.

Σε ένα από τα βίντεο πιο κάτω φτιάχτηκε όπως την βλέπουν οι πιο πολλοί…… Σαν ομάδα όταν ερευνήσαμε αυτό το τόσο παράξενο θέμα το πρώτο που είδαμε είναι ότι η κοπέλα δεν φέρνει σε ανατολικά χαρακτηριστικά όπως σχιστά μάτια …….κ.λπ. Ένα άλλο παράξενο που έχει η εικόνα είναι ότι είναι λίγο θολή αν την παρατηρήσετε καλά και κάποια αλλά στοιχεία που δεν θα σας τα πούμε θα σας αφήσουμε να τα βρείτε μόνοι σας. Παρ’ όλη την έρευνα που κάναμε δεν βρήκαμε πουθενά στην Ιαπωνία να έχει καταχωρηθεί στο γενικό τμήμα αυτοκτονιών της αστυνομίας τέτοια φωτογραφία ή συγκεκριμένη ιστορία!!! Το αν έγινε σε κάποια άλλη ανατολική χώρα είναι ακόμα υπό έρευνα αλλά είμαστε σίγουροι ότι δεν πρόκειται να βρούμε τίποτα….


Ο λόγος είναι ο εξής:

 Υπάρχουν πολλές παραλλαγές της κοπέλας αυτής όπως να φοράει ένα περιδέραιο στο στήθος της ή στο μέτωπο της ή να έχει πιο κοντά μαλλιά ή ακόμα πράσινα μάτια αντί για μπλε…. Αυτό σημαίνει ότι κάποιοι έφτιαξαν την συγκεκριμένη εικόνα και την έβαλαν στο διαδίκτυο για να αποδείξουν κάτι!!! Αυτό το κάτι είναι η λεγόμενη αυθυποβολή!!!! Δηλαδή, διαβάζοντας μια μικρή ιστορία όπως αυτή που αναφέρει το βίντεο και κοιτώντας επίμονα την φωτογραφία ο ψυχολογικός κόσμος του κάθε ατόμου μπορεί να δημιουργήσει διαστρέβλωση της εικόνας!!! Αυτό που σας λέμε είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο εδώ και παρά πολλά χρόνια!!! Ίσως κάποιος ψυχίατρος ή ψυχολόγος ή ακόμα και φοιτητής της ψυχολογίας ή της ψυχιατρικής το ανέβασε για να παρατηρήσει την όλη κατάσταση που θα ακολουθούσε.

 Ο ψυχικός κόσμος του κάθε ανθρώπου διαφέρει παρά πολύ από τον άλλο έτσι αν κάποιος πιστεύει σε φαντάσματα θα έχει πολύ έντονα οπτικά συναισθήματα όταν παρατηρήσει την εικόνα αυτή, αν όμως δεν πιστεύει; Σας προκαλούμε να κάνετε το τεστ, παγώστε την εικόνα της κοπέλας και μεγεθύνετε την, κοιτάτε την επίμονα στα μάτια για πέντε λεπτά ( ο απαιτούμενος χρόνος για να γίνει η οπτική διαστρέβλωση είναι τα πέντε λεπτά 95% στους πιο πολλούς ανθρώπους το άλλο 5% μπορεί να χρειαστεί παραπάνω χρόνο ) και θα δείτε την εικόνα να αλλοιώνεται και να διαστρεβλώνετε μπροστά σας!!!

Για θυμηθείτε σε κάποιες ταινίες που δείχνουν κάποια παράξενα σχήματα σε κάρτες λέγοντας στους εξεταζόμενους το τι βλέπουν για να μπορέσουν να κάνουν την διάγνωση τους οι γιατροί, αυτό υπάρχει και στην πραγματικότητα, αυτή η εικόνα είναι κάτι τέτοιο περίπου μόνο που χτυπά ευαίσθητα σημεία της ψυχής του καθενός ατόμου!!! Δηλαδή, αν δεν υπήρχε η συγκεκριμένη ιστορία και βλέπατε την συγκεκριμένη εικόνα δεν θα σας έκανε καθόλου την αίσθηση ως παράξενη εκτός από την θολούρα που έχει ……. Βεβαία μπορεί να είμαστε εμείς λάθος σε όλα αυτά που σας λέμε……… χε χε χε!!! Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά και να θυμάστε. Αν δεν πιστεύετε σε κάτι, δεν πάει να πει αυτό το κάτι ότι δεν υπάρχει!!!!

Ετικέτες

ΣΟΚ: Kατσίκα με ανθρώπινο πρόσωπο και οχτώ πόδια (ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΟ VIDEO)


Ένα πολύ περίεργο πλάσμα βρέθηκε πριν από λίγες ημέρες στη Λωρίδα της Γάζας. 

Μοιάζει με κατσίκα, ενώ έχει ανθρώπινα χαρακτηριστικά και οχτώ πόδια.

Το βίντεο τραβήχτηκε στις 26 Σεπτεμβρίου του 2012 και σύμφωνα με δημοσιεύματα το ζώο πάσχει από γενετική διαταραχή.
Δείτε το βίντεο....

Ετικέτες

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

Tromaktikes Istories : 20

Λοιπόν δεν ξέρω αν και κατά πόσο πιστεύετε στα φαντάσματα αλλά αυτό που θα σας πω είναι πραγματικό! Οι φίλοι μου και εγώ είχαμε πάει μια βόλτα ένα απόγευμα προς βράδυ στο κέντρο της Αθήνας. Έξω δεν υπήρχε ψυχή επειδή έκανε και πολύ τσουχτερό κρύο. Λοιπόν, ξαφνικά έγινε διακοπή ρεύματος, δεν βλέπαμε και κατουρηθήκαμε από τον φόβο μας (συγνώμη την έκφραση). Χτυπήσαμε την πόρτα ενός σπιτιού επειδή τα σπίτια μας ήταν πολύ μακριά. Μια γριά κυρία μας άνοιξε και μας είπε «θέλετε κάτι;». Εγώ είπα «μπορούμε ναι καθίσουμε λίγο εδώ επειδή τα σπίτια μας είναι πολύ μακριά;». «Φυσικά», είπε η καλοσυνάτη κυρία.

Εμείς περάσαμε μέσα, μας είπε να βολευτούμε και εμείς καθίσαμε σε ένα καναπέ. Η κυρία άναψε ένα μικρό κεράκι. Εμάς μας πήρε ο ύπνος από την ωραία μουσική που μας έπαιζε η κυρία με ένα φλάουτο. Το άλλο πρωί ευχαριστήσαμε την κυρία και φύγαμε, πήγαμε να πιούμε πορτοκαλάδες τέλος πάντων. Να μην σας τα πολυλογώ εκεί στο καφέ ο σερβιτόρος μας ρώτησε περίεργος, ίσως του φανήκαμε τουρίστες, σε ποιο ξενοδοχείο κοιμηθήκαμε. Εμείς είπαμε ότι κοιμηθήκαμε σε εκείνο το σπίτι στην γωνία. Αυτός είπε «το σπίτι στην γωνία; Το σπίτι στην γωνία κάηκε πριν 3 χρόνια, να πάμε να σας το δείξω κιόλας». Πήγαμε και είδαμε ένα καμένο σπίτι, μπήκαμε μέσα και είδαμε κάτω ένα καμένο φλάουτο και ένα κεράκι σε ένα σημείο του σπιτιού που δεν είχε καεί.
 
Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream        

Ετικέτες

Tromaktikes Istories : 19

Την ιστορία που σας γράφω μου την είπε μια κοπέλα. Ήταν μια οικογένεια η οποία μετακόμισε πριν μια εβδομάδα σε ένα ήρεμο χωριό, δεν ξέρω το όνομα. Μια Κυριακή λοιπόν η μητέρα αποφάσισε να πάει με την κόρη της και να ψωνίσουν. Η Μαργαρίτα, η οποία πήγαινε δημοτικό, επειδή μεγάλωσε πολύ και δεν της έκαναν τα φορέματα πια. Η μητέρα της είδε ένα μικρό μαγαζί στην γωνία της πλατειάς, μπήκαν μέσα και η
μητέρα της της πήρε ένα γαλάζιο φόρεμα, άσπρα γάντια, μαύρα παπούτσια και ένα ωραίο άσπρο καπέλο.

Επειδή η μητέρα ήταν πολύ κουρασμένη αποφάσισε να πάνε σπίτι. Στο δρόμο για το σπίτι τους η μικρή Μαργαρίτα είδε ένα μεγάλο διώροφο μαγαζί με παιδικά παιχνίδια, και τότε το κοριτσάκι είδε στην βιτρίνα του μαραζιού μια κούκλα από πορσελάνη σχεδόν όμοια της, η οποία ήταν με ξανθά μακριά μαλλιά. Η κούκλα φορούσε γαλάζιο φόρεμα με μαύρα παπούτσια και άσπρα γάντια, και είχε ένα πανέμορφο άσπρο καπέλο.

Η μικρή Μαργαρίτα ήξερε από την αρχή ότι την θέλει και είπε στην μητέρα της «μαμά κοίτα πόσο όμορφη είναι αυτή η κούκλα, την θέλω πολύ». Αλλά η μητέρα της επειδή ήταν πολύ κουρασμένη και δεν είχε μαζί της άλλα χρήματα είπε στην μικρή ότι αυτή την στιγμή δεν μπορεί να την πάρει και έτσι γύρισαν στο σπίτι. Την επομένη μέρα η Μαργαρίτα θα πήγαινε στο σχολειό και έπρεπε να κοιμηθεί νωρίς. Και έτσι η μέρες περούσανε και σιγά σιγά η μικρή κοπέλα ξέχασε την κούκλα, ως που ήρθαν τα Χριστούγεννα και το πρωί που ξύπνησε η μικρή κοπέλα πήγε στο σαλόνι όπου εκεί είδε κάτω από το δέντρο ένα μεγάλο κουτί και από την περίεργα της το άνοιξε και τι να δει; Η πανέμορφη κούκλα από την βιτρίνα, την πήρε αμέσως στην αγκαλιά της.

Συνέχεια έπαιζαν μαζί και η γονείς της δεν μπορούσαν να καταλάβουν ποια είναι ποια! Ήταν τόσο όμοιες που δύσκολα μπορούσε κάνεις να τις ξεχωρίσει. Σχεδόν κάθε βράδυ η Μαργαρίτα την έπαιρνε μαζί της και κοιμόντουσαν μαζί αλλά η μικρή Μαργαρίτα μεγάλωσε και σιγά σιγά την εγκατέλειψε. Ένα βράδυ η κοπέλα πήρε την κούκλα πάνω στο δωμάτιο της όμως δεν την έβαλε στο κρεβάτι αλλά την άφησε κάτω να κοιτάζει τον τοίχο, γιατί φοβόταν το ένα μάτι που έλειπε από την κούκλα.

Τα μεσάνυχτα ξαφνικά από το δωμάτιο της μικρής κοπέλας ακούστηκε μια παιδική παραπονεμένη φωνή η οποία της είπε «Μαργαρίτα γιατί δεν με κάνεις άλλο παρέα, με βαρέθηκες; Με φοβάσαι επειδή μου λείπει το ένα μάτι η επειδή έχω χαρακιές στο πρόσωπο μου; Αλλά και αυτό εσύ μου το έβγαλες! Μήπως επειδή είμαι βρώμικη; Αλλά εσύ με άφησες έτσι. Μήπως επειδή το ένα μου γάντι λείπει; Αλλά και εκείνο εσύ μου το έβγαλες». Η μικρή Μαργαρίτα τρόμαξε με αυτά που της είπε η κούκλα και μπήκε κάτω από τα παπλώματα και έτρεμε.

Μια στιγμή η φωνή πλησίαζε όλο και πιο κοντά της. Την επόμενη μέρα η μητέρα της φωνάζει την μικρή κοπέλα αλλά δεν απάντησε κανείς και έτσι η μητέρα της ανέβηκε πάνω, μπήκε στο δωμάτιο της μικρής και τι να δει; Η μικρή κοπέλα στεκόταν όρθια μπροστά στο τοίχο. Η μητέρα της πλησίασε και την ακούμπησε από τον ωμό, ήταν παγωμένη και την γύρισε απότομα, στην μικρή κοπέλα έλειπε το ένα μάτι και στο πρόσωπο είχε χαρακιές. Στον τοίχο έγραφε με κεφαλαία γράμματα «ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕΣ;»
Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream       

Ετικέτες

Tromaktikes Istories : 18

Αυτή η ιστορία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα! Μια μέρα στο γυμνάσιο που πηγαίναμε μικροί είχαμε κενό και συζητούσαμε για τρομακτικές ταινίες. Τότε ενώ συζητούσαμε, τα αγόρια της τάξης μας μας είπαν ότι γνώριζαν ένα μέρος όπου μπορούσαμε να συναντηθούμε το βράδυ και να μπούμε μέσα. Στην αρχή τα κορίτσια και εγώ φοβηθήκαμε για το τι μπορεί να μα ς συμβεί, αλλά δεν πιστεύαμε στα φαντάσματα! Είπαμε στις 9 η ώρα την Κυριακή έξω από το γυμνάσιο μας και θα μας έλεγαν μετά τι θα γινόταν.

Αυτή η μέρα έφτασε. Είπα στις φίλες μου να μην πάμε γιατί φοβόμουν και δεν είχα καλό προαίσθημα, αλλά εκείνες επέμεναν γιατί έλεγαν ότι τα αγόρια θα μας κορόιδευαν! Έτσι τελικά πήγαμε. Πήρα το χοντρό μου μπουφάν και αφού είπα στην μαμά μου ότι θα κάναμε ένα βραδινό πάρτι έφυγα με έναν φακό κρυμμένο στο μπουφάν μου! Τα αγόρια μας περίμεναν σε ένα παγκάκι έξω από το σχολείο και μας είπαν ότι θα πηγαίναμε σε ένα παλιό δημοτικό σχολείο. Η αλήθεια είναι ότι τρομάξαμε γιατί δεν θέλαμε να πάμε βράδυ σε ένα κτίριο με σκοτεινούς και στενούς διάδρομους που δεν είχε μπει κανείς για 50 χρόνια! Ένα από τα αγόρια επειδή η γιαγιά του ήταν δασκάλα εκεί, της είχε πάρει κρυφά τα κλειδιά! Εμείς τρομοκρατηθήκαμε αλλά πιστεύαμε ότι ήμασταν έτοιμες για μια περιπέτεια!

Όταν φτάσαμε σε αυτό σχολείο είδαμε ότι είχε ζωγραφιστεί από πολλά γκράφιτι, τα περισσότερα ήταν κόκκινα και μαύρα! Η αυλή ήταν τεράστια και είχε πολλά φύλλα γιατί ήταν φθινόπωρο! Τα αγόρια αμέσως έτρεξαν μέσα και εμείς μπήκαμε με φόρα αλλά μια φίλη μου έπεσε κάτω και χτύπησε. Τα αγόρια έτρεξαν να βοηθήσουν όμως το αγόρι που είχε το κλειδί καταλάθος του έπεσε από την τσέπη. Εγώ έχασα το χρώμα μου και άρχισα να ψάχνω για το κλειδί. Όλοι μαζί προσπαθήσαμε να το ψάξουμε αλλά δεν τα καταφέραμε και ανεβήκαμε επάνω! Όλες οι τάξεις ήταν κλειδωμένες. Κάθε αγόρι είχε πάρει μαζί του ένα κορίτσι. Δεν μπορούσαμε να κατέβουμε κάτω γιατί ήταν πολύ σκοτεινά. Ο φακός μου σταμάτησε να λειτουργεί πια. Τότε όλοι φοβηθήκαμε και αρχίσαμε να τρέχουμε για να βρούμε έξοδο. Και όμως δεν μπορούσαμε να βρούμε την έξοδο και βρεθήκαμε πάλι από εκεί που ήμασταν.

Η ώρα είχε πάει 11 και πίστευα ότι ποτέ δεν θα έβλεπα τους συγγενείς μου! Ξαφνικά βρεθήκαμε σε μια τάξη που …ήταν ανοιχτή! Όμως ο πινάκας είχε πάνω αριθμούς. Οι άφησες αφού είχαν περάσει 50 χρόνια ήταν σκισμένες. Η έδρα είχε πολύ σκόνη επάνω και τα αγόρια μας είχαν πει ότι το σχολείο ήταν εγκαταλειμμένο επειδή έλεγαν φήμες ότι κάποιος είχε σκοτωθεί εκεί μέσα. Όταν το άκουσα αυτό ήθελα να φύγω από εκεί μέσα. Βρήκαμε γυαλιά κάτω στο πάτωμα και μια μπάλα η οποία δίπλα της είχε σταγόνες αίματος. Για καλή μας τύχη το αγόρι βρήκε δίπλα το κλειδί. Έτσι γρήγορα γρήγορα βγήκαμε έξω από το σχολείο.
 
Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream       

Ετικέτες

Tromaktikes Istories : 17

Ένα βράδυ λοιπόν, ο πατέρας μου και ένας ξάδελφος του γύριζαν σπίτι. Κάποια στιγμή κατάλαβαν ότι κάποιος τους ακολουθούσε. Γυρνάνε και βλέπουν έναν γέρο, ο οποίος όμως ήταν κάπως περίεργος και φαινόταν κάπως θαμπά. Τον ρωτάνε λοιπόν μπας και ήταν κανένας χωριανός αλλά καμία απάντηση. Πιτσιρικάδες ήταν και ψιλοχεστήκανε οπότε είπαν να συνεχίσουν τον δρόμο. Ο παππούς όμως σε όλον τον δρόμο από πίσω τους σε σταθερή απόσταση.

Κάποια στιγμή για να τον αποφύγουν είπαν να σκαρφαλώσουν σε ένα σημείο που έβγαζε σε ένα δρομάκι για το σπίτι. Ανεβαίνουν, και αφού περπατάνε για λίγο κοιτάνε πίσω και βλέπουν τον παππού να έχει ανέβει και να κάθεται σε μια πέτρα κοιτάζοντας τους. Αρχίζουν να φωνάζουν “γιαγιά γιαγιά”, Ώστε να ερχόταν η γιαγιά από το σπίτι να τα πάρει να πάνε μαζί. Με το που απαντάει η γιαγιά γυρίζουν πίσω και ο γέρος είχε εξαφανιστεί.

Από ότι μου λέει ο πατέρας μου πίσω από εκεί που ανέβηκαν δεν μπορούσε να πάει κανείς γιατί ήταν πολύ απότομο, αριστερά είχε ένα χωράφι το οποίο ήταν περιφραγμένο και δεξιά είναι γκρεμός. Μια μέρα με είχε πάει στο σημείο και όντως η περιγραφή του ήταν ακριβής (μόνο ο φράκτης από το χωράφι δεν υπήρχε πλέον).

Το είπαν στην γιαγιά τους και τους είπε ότι ήταν ο Άγιος Νικόλας που τα ακολουθούσε και καλά να τα προστατέψει μέχρι να φτάσουν σπίτι. Από εκεί κάτω που πέρασαν έχει ένα εκκλησάκι του Άγιου Νικόλα. Ο πατέρας μου δεν το πιστεύει ότι ήταν ο Άγιος Νικόλας, αλλά το τι έγινε ο παππούς που τους ακολουθούσε ένας θεός ξέρει.
Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream       

Ετικέτες

Tromaktikes Istories : 16

Την ιστορία που θα σας διηγηθώ την έχω ζήσει. Λοιπόν εγώ και οι φίλοι μου βρήκαμε ένα πέτρινο σπίτι και μάθαμε ότι δεν ζούσε κανένας μέσα και θέλαμε να το εξερευνήσουμε. Όταν αποφασίσαμε να μπούμε μέσα βγήκε μια γριούλα από το γειτονικό σπίτι και μας είπε την ιστορία του σπιτιού.

«Κάποτε ένα κορίτσι ερωτεύτηκε έναν φτωχό άντρα και θέλησε να τον παντρευτεί αλλά οι γονείς της κοπέλας είχαν αντίρρη
ση για τον γάμο. Η κοπέλα κλέφτικε με το παλικάρι και αγόρασαν αυτό το σπίτι. Στην πρώτη νύχτα του γάμου η μητέρα της κοπέλας αποκεφάλισε τον άντρα με ένα τσεκούρι και κλείδωσε την κοπέλα στο υπόγειο του σπιτιού».

Εμείς τρομοκρατημένοι αποφασίσαμε να αφήσουμε τις έρευνες για εκείνη την μέρα. Κάποιο βράδυ αργότερα δεν θυμάμαι τι ώρα πέρασα από το σπίτι και ακούγονταν διάφορες φωνές. Λίγο καιρό αργότερα ξεκινήσαμε τις έρευνες και ανακαλύψαμε ότι η πόρτα του υπογείου είναι σφραγισμένη με τσιμέντο από μέσα. Κάποια παιδιά μπήκαν στο υπόγειο από ένα ξύλινο παράθυρο το οποίο άνοιξαν με μεγάλη δυσκολία. Μέσα βρήκαν βιβλία του σατανά με αίματα στις σελίδες τους και μια βέρα πάνω σε έναν πάγκο. Επίσης βρήκαμε ένα κλειδί το οποίο δεν άνοιγε καμία πόρτα.

Μάθαμε ότι η μητέρα της κοπέλας γύρισε στο σπίτι στο σπίτι κλαίγοντας πολλά χρόνια αργότερα. Να επισημάνω ότι η μητέρα πότε δεν καταδικάστηκε και έχει καταφύγει στην Αθήνα. Μια πόρτα καταφέραμε να την ανοίξουμε δύο φορές και το πρωί την βρίσκαμε κλειστή.
Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream       

Ετικέτες

Tromaktikes Istories : 15

Αυτή η ιστορία που σας διηγούμαι είναι πραγματική. Το καλοκαίρι εγώ και 5 φίλες μου πήγαμε σε ένα camp όπου λειτουργούσε και ως σχολείο. Από την αρχή μας είπαν ότι αυτό το σχολείο είναι καταραμένο αλλά εμείς δεν δώσαμε σημασία. Μετά από περίπου 2 εβδομάδες μαζεύτηκαν μερικά παιδιά και συζητούσαν για αυτό το θέμα, μετά πήγαμε και εμείς και ακούσαμε την ιστορία με πολλές λεπτομέρειες της ματωμένης Μαρίας…

Τώρα θα σας διηγηθώ αυτήν την ιστορία. Πριν από πολλά χρόνια η Μαρία πήγε μια βόλτα μόνη της σε αυτό το σχολείο γιατί προηγουμένως είχε γίνει ένας καυγάς στο σπίτι της με αυτήν και την μητέρα της. Ξαφνικά έξω από το σχολείο πέρναγε ένας κακοποιός και την είδε μονή της να τριγυρνάει τη νύχτα στο σχολείο. Tης έκλεισε τα μάτια, την έδεσε, της έκλεισε το στόμα και την πήγε μέσα σε μια τάξη όπου εκεί την σκότωσε. Tο άλλο πρωί τα παιδιά πηγαίνοντας μέσα στην τάξη είδαν το πτώμα της και κάτι γραμμένο στον πίνακα ¨ΘΑ ΣΑΣ ΣΚΟΤΩΣΩ ΟΛΟΥΣ¨… Επίσης είδαν στο πάνω μέρος του σχολείου τα αρχικά Κ.Β.Σ. Λένε ότι σημαίνει Καταραμένο και αρχικά του δολοφόνου (Β.Σ.). Τα παιδιά τρόμαξαν πολύ και φώναξαν την κυρία τους. Η κυρία είπε στα παιδία να μην το πούνε σε κανέναν και χωρίστηκαν σε άλλες τάξεις. Προσπάθησαν να τα σβήσουν τα αρχικά αλλά μάταια. Απλώς καθάρισαν τα αίματα από την τάξη.

Αυτή η ιστορία πέρναγε από τάξη σε τάξη και από μαθητή σε μαθητή ώσπου έφτασαν στα αυτιά μας. Πολλά παιδιά λένε ότι η ψυχή της -το πνεύμα είναι μέσα στο σχολείο γιατί παρακολουθούν πολλά φαινόμενα, οι πίνακες κουνιόντουσαν, άλλαζαν θέση, και πολλά άλλα. Μια μέρα που μερικά παιδιά ήταν στον 1ο όροφο άκουσαν κάποιον να παίζει πιάνο, πήγαν πάνω και δεν ήταν κανείς. Μετά το ξανάκουσαν, ξαναπήγαν πάνω, κανείς. Ακούστηκε και ένα και ένας θόρυβος, ξαναπήγαμε πάνω, και τι να δούμε; Ο πίνακας είχε αλλάξει θέση και είχε πέσει ένα ράφι από την βιβλιοθήκη. Τρομάξαμε πολύ και το συζητούσαμε μέχρι που έφτασε η 3η εβδομάδα που είχε τελείωσε το camp. Έτσι το μυστήριο έμεινε άλυτο
Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream      

Ετικέτες

Tromaktikes Istories : 14

Κάτι που θα μπορούσε να ήταν μεταφυσικό, αν και πιστεύω ότι ήταν αστρική προβολή περισσότερο, συνέβη πιο πρόσφατα πριν από κάνα 4άρι χρόνια. Ξυπνάω ένα πρωί, με το σώμα στα πλάγια κοιτώντας προς το μπαλκόνι όταν ξαφνικά νιώθω κάτι να με τραβά και την επόμενη στιγμή βρίσκομαι στο πάτωμα δίπλα από το κρεβάτι. Ένιωθα τόσο ελαφριά, ότι δεν ζύγιζα καθόλου, αλλά παρόλα αυτά δεν μπορούσα να κινηθώ γρήγορα, καθώς ένιωθα κάτι να τραβάει προς τα πίσω. Βλέπω το σώμα μου στο κρεβάτι στη στάση που ανέφερα πιο πάνω. Ασκώντας μεγάλη δύναμη, σκαρφάλωσα στο κρεβάτι για να μπω μέσα στο σώμα μου, όταν κάτι με πέταξε ξανά στο πάτωμα, σαν να με έσπρωξε πάλι έξω από το ίδιο μου το σώμα. Δεν πόνεσα από την πτώση, αυτό το θυμάμαι καλά, όπως και το ότι δεν έβλεπα κάποια οντότητα να με πετάει ή κάτι τέτοιο. Επίσης θυμάμαι ότι δεν υπήρχαν ήχοι, ούτε της πτώσης στο πάτωμα ούτε το τρίξιμο του κρεβατιού.

Ξαναπροσπάθησα άλλη μια φορά να μπω στο σώμα μου και πάλι κάτι με πέταξε στο πάτωμα. Σαν να μην ήθελε να μπω, σα να ήθελε να με αφήσει απέξω. Τελικά ξαναπροσπάθησα και μπήκα και εκείνη την ώρα ξυπνάω -πραγματικά αυτή τη φορά- στη στάση την ίδια που αναφέρω στην αρχή. Θυμάμαι ότι ξύπνησα απότομα, τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα και εκείνη την ώρα ανατρίχιασα συνειδητοποιώντας τι είχε συμβεί. Τότε δεν ήξερα να ερμηνεύσω και νόμιζα πω κάποιος δαίμονας ήθελε να μου πάρει το σώμα.

Σήμερα, μετά από άλλες 3 παρόμοιες εμπειρίες, πιστεύω ότι επρόκειτο για αστρική προβολή. Το κακό είναι ότι οι επόμενες εμπειρίες μου συνοδεύονταν από μια creepy ατμόσφαιρα με πιο έντονο οπτικό υλικό, τις οποίες κάθε φορά που ανακαλώ στο μυαλό μου, δυσκολεύομαι να κοιμηθώ.

Και η ερώτησή μου είναι: Κατά τη διάρκεια μιας αστρικής προβολής, μεταφερόμαστε σε κάτι παράλληλο με την πραγματικότητα μας και αν ναι, υπάρχει περίπτωση να μη γυρίσουμε πίσω;
Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream  

Ετικέτες

Tromaktikes Istories : 13

Μεταφυσικές ιστορίες για να πω την αλήθεια δεν έχω βιώσει. Γενικά όταν συμβαίνει κάτι που μου φαίνεται παράξενο, προσπαθώ να το εξηγήσω με τη λογική και αν δεν μπορώ τότε τα χρεώνω στη φαντασία μου. Ένα περιστατικό που μου έχει συμβεί και θα ακουστεί αρκετά χαζό και όποιος είναι καλός γνώστης φυσικής (μαγνητικά πεδία κτλ) ας μου πει γιατί πραγματικά δεν κατάλαβα ποτέ τι έπαιζε.

Ήμουν στο σαλόνι,
πρέπει να ήμουν 10 χρονών περίπου, και είχα συνδέσει το μικρόφωνο στο στερεοφωνικό για να το παίξω και καλά τραγουδίστρια. Εκεί που έπαιζα βλέπω ένα κλωνάρι από κάτι αποξηραμένα φυτά που είχαμε σε ένα βάζο να κουνιέται έντονα. Σα παιδάκι φοβήθηκα και έτρεξα στη μάνα μου. Αυτή ήρθε και διαπίστωσε ότι όντως συνέβαινε αυτό και δεν μπορούσε να το εξηγήσει. Λοιπόν, το βάζο βρισκόταν δίπλα από το σύνθετο πάνω στο οποίο βρισκόταν το στερεοφωνικό. Στο βάζο ήταν ένα μπουκέτο από αποξηραμένα κλωναράκια, από τα οποία κουνιόταν μόνο το ένα, χωρίς να επηρεάζει τα υπόλοιπα. Οι μπαλκονόπορτες ήταν κλειστές, οπότε αέρας δεν έπαιζε. Σκεφτήκαμε μήπως το στερεοφωνικό έφταιγε, σε φάση μαγνητικά πεδία (αν και τα κλωνάρια δεν ήταν μεταλλικά), δε ξέρω κιόλας από αυτά και πολλά. Κλείνουμε τέλος πάντων το στερεοφωνικό και λέμε αυτό θα έφταιγε. Το θέμα είναι ότι αυτό συνέχισε να κουνιέται επί 3 μέρες χωρίς σταματημό. Τελικά τα πετάξαμε γιατί φοβόμουν, αλλά ακόμα και σήμερα δεν καταλαβαίνω τελικά τι του έφταιγε και κουνιόταν. Δεν πιστεύω ότι ήταν κάτι μεταφυσικό, αλλά απλά αναρωτιέμαι ακόμα τι έφταιγε.

  Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream     

Ετικέτες

Tromaktikes Istories : 12

Εκείνη την περίοδο είχε έρθει από το χωριό η γιαγιά και ο παππούς μου. Τους είχα παραχωρήσει το δωμάτιο μου και κοιμόμουν στον καναπέ-κρεβάτι που έχουμε στο σαλόνι. Το σκηνικό έχει ως εξής. Στο σαλόνι έχουμε ένα cd player με 5 cdιέρες. Έβαζα λοιπόν κάθε βράδυ είτε ραδιόφωνό, είτε 5 cds μέσα και έβαζα πρόγραμμα κάποια τραγούδια να παίξουν (έπαιζε το πρόγραμμα μέχρι το πρωί). Πέφτω να κοιμηθώ λοιπόν εκείνο το βράδυ έχοντας φτιάξει το πρόγραμμα μου και βλέπω το εξής όνειρο.

Ήμουν ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι σε ένα σχετικά μικρό δωμάτιο. Το κρεβάτι μου ήταν απέναντι από την πόρτα και υπήρχε και ένα δεύτερο κρεβάτι στο δωμάτιο δίπλα από την πόρτα. Ήμουν ανασηκωμένος και ακουμπούσα στους αγκώνες μου και στο άλλο κρεβάτι ήταν ξαπλωμένος κάποιος άλλος. Το κεφάλι του ήταν από την πλευρά της πόρτας και κοιτούσε προς τα μένα. Ήταν κ αυτός ανασηκωμένος και μπορούσα να διακρίνω τα χαρακτηριστικά του προσώπου του. Από την πόρτα έμπαινε άπλετο λευκό φως και δεν μπορούσες να δεις εξαιτίας του τίποτα από έξω. Ήξερα ότι ήμουν σε όνειρο. Το διαισθανόμουν. Θυμάμαι να του λέω το εξής. «το ξέρεις ότι μπορώ να σε εξαφανίσω;» και μετά είπα κάτι σαν ξόρκι, σαν προσευχή. Και με την μία εξαφανίζεται το άλλο άτομο. Ένοιωσα εκείνη την στιγμή μια ευφορία. Μια δύναμη μέσα μου ότι μπορούσα να κάνω οτιδήποτε.

Να πω εδώ ότι μόλις ξύπνησα μετά το όνειρο μου θυμόμουν τι του είχα πει. Θυμάμαι ότι ήταν ένα πάρα πολύ όμορφο τετράστιχο που και εγώ ο ίδιος αναρωτήθηκα μα πως το επινόησα αυτό μες στον ύπνο μου. Δυστυχώς το πρωί που ξαναξύπνησα δεν θυμόμουν ούτε γραμμή από το τετράστιχο αυτό αλλά μόνο ότι ήταν καταπληκτικό.

Στην θέση του εμφανίστηκε από το πουθενά ένα άλλο άτομο. Καθόταν ακριβώς όπως καθόταν ο πρώτος αλλά σε αντίθεση με τον άλλον, το πρόσωπο του φαινόταν μαύρο. Μια σκιά. Δεν διέκρινες τίποτα από το πρόσωπο του άσχετα αν έμπαινε τόσο φως από την πόρτα. Τον ακούω να γελάει και να μου λέει «νομίζεις ότι μπορείς να το κάνεις αυτό και σε μένα; Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;», λέω πάλι εκείνο το τετράστιχο και δεν γίνεται τίποτα. Γελάει πάλι αυτός και με ξαναρωτάει με περισσότερη έμφαση «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;». Τότε λέει αυτός κάτι σαν προσευχή κάτι σαν το δικό μου και ξαφνικά νοιώθω τα πόδια μου να κόβονται και πετάγομαι από τον ύπνο μου. Πετάχτηκα τόσο πολύ που βρέθηκα σχεδόν καθιστός στα κατωπόδαρα του κρεβατιού. Ακριβώς εκείνη την στιγμή ακούω από το ράδιο την λέξη Lucifer. Περιττό να σας πω ότι χέστηκα πάνω μου. Το πρόγραμμα που είχα βάλει είχε διάρκεια περίπου 5 ώρες. Από όλα τα τραγούδια μόνο σε ένα ακουγόταν η λέξη Lucifer 2 φορές αν δεν απατώμαι. Πληροφοριακά το τραγούδι είναι Ιced Εarth – Danteʼs inferno.

Από εκείνη την νύχτα δεν ξαναείχα lucid dreaming ποτέ μου και για ένα πολύ μεγάλο διάστημα (περίπου 4 χρόνια αν δεν απατώμαι) δεν θυμάμαι να έβλεπα όνειρο και ακόμα και αν έβλεπα, το πρωί το είχα ξεχάσει.
 Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream     

Ετικέτες

Tromaktikes Istories : 11

Στα Κύθηρα υπάρχει ο μύθος για την Κυρά Ρήνη. Μία γυναίκα η οποία δεν βαφτίστηκε ποτέ και έζησε όλη της την ζωή σε ένα χωράφι. Όταν αυτή πέθανε κανένας δεν την έθαψε και προτίμησαν να την πετάξουν στο χωράφι το οποίο μεγάλωσε (πάνε 13 χρόνια από τον θάνατό της). Τα τελευταία 13 χρόνια πολλοί Κυθήριοι έχουν κάνει λόγο για μια γυναίκα που εμφανιζόταν από το πουθενά. Όταν λοιπόν εγώ και η παρέα μου πήγαμε στα Κύθηρα, πήγαμε ένα Σάββατο βράδυ στο χωράφι της Κυράς Ρήνης. Ομολογώ ότι όταν πάτησα το πόδι μου στο χωράφι ένιωσα σαν παρείσακτος, και ότι κάποιος ήταν εκει (σας το λέω και ανατριχιάζω). Καθίσαμε εκεί μιάμιση ώρα αλλά δεν είδαμε τίποτα και έτσι σηκωθήκαμε και φύγαμε.

Μετά από 3 ημέρες βράδυ πάλι, όπως περνάγαμε από τον δρόμο που ήταν δίπλα από το χωράφι (με το αμάξι ήμασταν) είδαμε μία σκιά να είναι στην μέση του χωραφιού (είχε πανσέληνο εκείνη την ημέρα) αλλά δεν δώσαμε σημασία και συνεχίσαμε τον δρόμο μας για ένα clubάκι. Όταν πια γυρνάγαμε από το μαγαζί (πρέπει να ήταν 5 το πρωί) περάσαμε πάλι από το χωράφι. Ξαφνικά το αμάξι τρελάθηκε, ήταν λες και το οδηγούσε κάποιος άλλος και έτσι βρεθήκαμε στο χωράφι της Κυράς Ρήνης με νταλαπαρισμένο το αμάξι. Δεν ξέρω πως έγινε αυτό. Έγιναν όλα πολύ γρήγορα (εδώ πρέπει να πω ότι δεν ήμασταν μεθυσμένοι, και ότι το αμάξι το οδηγούσα εγώ που εντελώς τυχαία εκείνη την εποχή έπαιρνα αντιβίωση και δεν μπορούσα να πιω αλκοόλ). Καλέσαμε ασθενοφόρο και πήγαμε στο νοσοκομείο του νησιού. Ευτυχώς δεν είχαμε πάθει τίποτα. Το αμάξι βέβαια ήταν χάλια! Λογικό βέβαια μετά από τέτοιες τούμπες που έφαγε. Την επόμενη ημέρα βγήκαμε από το νοσοκομείο και όλο το νησί είχε μάθει για το τρακάρισμα και μας αναγνώριζαν παντού. Έτσι λοιπόν πεζοί πια πηγαίναμε σε διάφορα χωριά και ρωτάγαμε για την Κυρά Ρήνη. Όλοι είχαν μάθει για τι ψάχναμε.

Μια μέρα πριν φύγουμε ήρθε να μας επισκεφτεί στο ξενοδοχείο που μέναμε μια γριούλα γύρω στα 70. Όταν ήρθε και μας μίλησε καταλάβαμε ότι είχε γνωρίσει την Κυρά Ρήνη. Μετά από πολύ ώρα κουβέντα μας είπε αυτό: «Θα σας πω κάτι παιδιά μου και θέλω να το βάλετε καλά στο μυαλό σας, η Κυρά Ρήνη δεν έχει τελειώσει αυτό για το οποίο προοριζόταν (εννοούσε ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν κάποιο προορισμό στη ζωή), δεν είστε οι μόνοι που έχετε τρακάρει σε αυτό το μέρος!!! Η Κυρά Ρήνη έχει στοιχειώσει αυτό τον δρόμο, γιατί σε αυτό τον δρόμο έχασε τον μόνο άνθρωπο που είχε στην ζωή, την μάνα της. Για αυτό και έμεινε ολομόναχη στη ζωή». Αυτά ήταν τα λόγια της!!! Μας τάραξαν! Αργότερα μάθαμε ότι εκεί έχουν τρακάρει 47 αμάξια.
Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream      

Ετικέτες

Tromaktikes Istories : 10

Άλλη μια ιστορία. Αυτή έγινε στην γιαγιά μου και την έμαθα από την μάνα μου τυχαία. Όταν ρώτησα την γιαγιά μου αν ίσχυε, δεν μου απάντησε. Ποτέ δεν μου απάντησε.

Λοιπόν… Η ιστορία έχει ως εξής… Η γιαγιά μου ήταν λεχώνα τότε (λεχώνα λένε την γυναίκα που δεν έχει σαραντίσει ακόμα το μωρό που έχει γεννήσει). Το κακό με την γιαγιά μου ήταν ότι έβριζε πολύ. Έλεγε συνέχεια τότε “αη στο διάολο”, “να έρθ
ει ο διάολος να με πάρει” και άλλα συναφή με το διάολο μέσα.

ένα βράδυ συμβαίνει το εξής. Ξυπνάει και βλέπει τον διάολο από πάνω της. Τα εικονίσματα ανεβοκατέβαιναν σαν τρελά. προσπάθησε να ξυπνήσει τον παππού αλλά δεν ξύπναγε με τίποτα. Το μωρό το είχε σε μια κούνια ακριβώς δίπλα από το κρεβάτι τους. μια απ’ αυτές τις κουνιστές. Ο διάολος τότε την ρωτάει γιατί τον φώναξε. η γιαγιά μου του απαντάει ότι δεν τον φώναξε. Νευριάζει ο διάολος και ρίχνει μια στην κούνια και πετάει το μωρό κάτω. πλακώνει και την γιαγιά μου. Η γιαγιά μου να προσπαθεί να ανοίξει την πόρτα του δωματίου αλλά να μην ανοίγει με τίποτα. Την επόμενη μέρα βρήκαν το μωρό νεκρό από την πτώση και την γιαγιά μου με μώλωπες. Όλοι πίστεψαν ότι έπεσε η γιαγιά μου από το κρεβάτι και έπεσε και η κούνια, και κανείς δεν την πίστεψε. Από τότε η γιαγιά μου δεν είχε ξαναβρίσει και αντί για διάολο, έλεγε διάτανο.

Την ιστορία όπως σας την είπα μου την είχε πει η μάνα μου και τότε συνειδητοποίησα γιατί η γιαγιά μου έλεγε διάτανο. όσες φορές και αν την ρώτησα μου είχε πει “φύγε”, “άσε με”, και άλλα παρόμοια. Ποτέ δεν την έπεισα να μου πει την ιστορία.

Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream   

Ετικέτες

Tromaktikes Istories : 9

Να πω και εγώ μια δικιά μου ιστορία, που όταν έγινε είχα μείνει κάγκελο.

Πριν από 3 χρόνια, τα είχα με μια κοπέλα της οποίας ένας πολύ στενός φίλος από την παιδική της ηλικία είχε πέσει σε κώμα. Θυμάμαι και ήταν χειμώνας, Φεβρουάριος μήνας. Η κοπέλα είχε ταραχτεί πολύ με το γεγονός, μιας και οι γιατροί του δίνανε ελάχιστες πιθανότητες να συνέλθει.

Ένα πρωί λοιπόν, ξυπνάει και μου λέει πως είδε τον φίλο της στον ύπνο της, και της είπε “Έλα στις 28 Ιουνίου να με δεις που θα ξυπνήσω”. Μιλάμε πως ήταν ακόμα Φλεβάρης. Δεν έδωσα και πολύ σημασία, αλλά κράτησα την ημερομηνία στο μυαλό μου. Περιττό να πω πως ένιωσα, όταν ακριβώς στις 28 Ιουνίου έμαθα πως το παλικάρι συνήλθε από το κώμα.

Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream     

Ετικέτες

Tromaktikes Istories : 8

Θα αναφέρω κι εγώ μια ιστορία που συνέβη σε φίλο, αλλά πρώτα πρέπει να διευκρινίσω δύο πράγματα:

-Δε μου έχει συμβεί ποτέ τίποτα που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί “παραφυσικό” ή “παραψυχολογικό”.

-Ένα καλό που έμαθα στο πανεπιστήμιο είναι να μην απορρίπτω τίποτα και να αμφισβητώ τα πάντα.

Το περιστατικό συνέβη σε φίλο μου περίπου δύο χρόνια πριν. Το παιδί είναι φίλος μου και κολλητός του αδερφού
μου. Το “μοιραίο” βράδυ έκαναν παρέα στο σπίτι του, το οποίο βρίσκεται στο χωριό της Αργολίδας από όπου καταγόμαστε και όπου παραθερίζουμε. Αφού έφυγε ο αδερφός μου, ο φίλος μου έκλεισε τα φώτα κι έπεσε να κοιμηθεί. Το επόμενο πρωί, διηγήθηκε τα εξής στον αδερφό μου.

Ενώ είχε ήδη ξαπλώσει στο κρεβάτι του και βρισκόταν σε αυτή τη κατάσταση “ύπνου-ξύπνιου”, νοιώθει κάτι να του πιέζει το πρόσωπο. Αμέσως ανοίγει τα μάτια του και βλέπει μια μαύρη σιλουέτα με ανθρώπινο περίγραμμα να είναι ξαπλωμένη στο κρεβάτι δίπλα του. Ζαλισμένος όπως ήταν, το πρώτο που του ήρθε να πει ήταν “Δεν είναι σωστό αυτό που κάνεις” (!). Το επόμενο δευτερόλεπτο που συνήλθε τελείως πετάχτηκε πάνω και άναψε τα φώτα. Στο κρεβάτι δεν υπήρχε τίποτα.

Ο φίλος μου είναι πολύ λογικός άνθρωπος, και το εκλογίκεψε αμέσως υποθέτοντας ότι πρέπει να ήταν ένα από αυτά τα όνειρα που βλέπει κάποιος όταν είναι σε αυτή τη κατάσταση μεταξύ ύπνου και ξύπνιου και τα οποία τείνουν να είναι πολύ πιο έντονα και “ζωντανά” από τα συνηθισμένα όνειρα. Βέβαια εξακολουθούσε να είναι πολύ ταραγμένος και του πήρε αρκετή ώρα μέχρι να καταφέρει να χαλαρώσει και να ξανακοιμηθεί.

Αφού ανέφερε αυτό το περιστατικό στον αδερφό μου, πήγαν στη διπλανή κωμόπολη (Κρανίδι), για να τσεκάρει αν έχει κανένα mail σε ένα internet cafe. Εκεί είδε ότι είχε mail από μια κοπέλα ασιατικής καταγωγής με την οποία διατηρούσε σχέση όσο σπούδαζε στην Αγγλία. Στο mail, η κοπέλα του έλεγε ότι το προηγούμενο βράδυ είχε δει ένα απαίσιο και πολύ ζωντανό όνειρο, ότι είχε έρθει να κοιμηθεί στο κρεβάτι του και αυτός την είχε διώξει…

Περιττό να ειπωθεί ότι και ο φίλος μου και ο αδερφός μου μείνανε κόκκαλο. Να σημειώσω ότι ο φίλος μου είναι πολύ σοβαρό άτομο και ποτέ δε θα σκεφτόταν να βγάλει από το κεφάλι του τέτοιου είδους ιστορία. Άσε που όταν διάβαζε το mail ήταν μπροστά κι ο αδερφός μου. Όταν μου διηγήθηκε την ιστορία, του εξήγησα ότι μου θύμιζε πολύ το φαινόμενο της “αστρική προβολής” που πολλοί υποστηρίζουν ότι έχουν βιώσει. Ο ίδιος δεν το είχε ακούσει ποτέ.
Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream    

Ετικέτες

Tromaktikes Istories : 7

Ο νονός μου παλαιότερα ήταν ναυτικός. Μου είχε πει λοιπόν ότι κάποτε είχε πιάσει μια γκόμενα στην Ινδία, τσιγγάνα. Πριν φύγει ο νονός μου από κει, αυτή του έδωσε ένα μενταγιόν. Ήταν ένα ασημένιο με ένα δαίμονα (ή κάτι παρόμοιο) καθισμένο στην μέση πάνω σε ένα θρόνο και τριγύρω του διάφορα άγρια ζώα σαν φίδια, λιοντάρια και άλλα παρόμοια. Ο νονός μου είναι άθεος και έτσι δεν τον ένοιαξε να το φορέσει.

Φεύγει λοιπόν το καράβι και το βράδυ βλέπει το εξής πράγμα. καθώς ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι της καμπίνας του βλέπει να ξεπροβάλουν τεράστια νύχια και να ανοίγουν την πόρτα σιγά σιγά. Μετά βλέπει μια δαιμονική μορφή, κατακόκκινη στο χρώμα με χαρακτηριστικά δαίμονα (κέρατα, νυχτεριδοειδές φτερά, κλπ) πηγαίνει πάνω από το κρεβάτι του και μπίγει τα νύχια του στο στήθος και του το ανοίγει στα 2. Εκείνη ακριβώς την στιγμή ξυπνάει και συνειδητοποιεί ότι ήταν όνειρο (νόμιζε ότι ήταν ξύπνιος).

το σκηνικό επαναλήφτηκε και για τα επόμενα 2 βράδια. Το ίδιο ακριβώς όνειρο και το ζούσε σαν να μην κοιμόταν αλλά ήταν ξύπνιος. Στην τρίτη φορά που το είδε, σηκώθηκε, πήγε στο κατάστρωμα και πέταξε το μενταγιόν. Από τότε δεν το ξαναείδε το όνειρο.
Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream    

Ετικέτες

Tromaktikes Istories : 6

Είμαι η Μαίρη Κ. Είμαι φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη εδώ και τρία χρόνια. Πριν ένα χρόνο περίπου διαδραματίστηκε η ιστορία που θα σας διηγηθώ. Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι μου έχει συμβεί!

Αρχικά, ένα βράδυ καθώς γυρνούσα σπίτι, γύρω στις 2 με 2.30 παρατήρησα σχεδόν έξω από την πολυκατοικία μου μια ηλικιωμένη κυρία να στέκεται όρθια και να κοιτάει στο κενό παραμιλώντας ψιθυριστά κάτι που δεν κατάλα
βα. Δεν έδωσα όμως πολύ σημασία και μπήκα στην πολυκατοικία μου.

Μετά από τρεις με τέσσερις μέρες, την ίδια ώρα περίπου, γυρίζοντας ξανά στο σπίτι μου μετά από έξοδο την είδα πάλι σχεδόν στο ίδιο σημείο! Εκεί μπορώ να πω πως με ανησύχησε λίγο, αλλά σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι κάποια της γειτονιάς. Μετά από λίγο καιρό, για αρκετό διάστημα, άρχισα να βλέπω περίεργα, σκοτεινά όνειρα, με σκιές να με κατακλύζουν και όχι μόνο. Την ημέρα στο σπίτι μου, νόμιζα πως συνέβαιναν περίεργα πράγματα, όπως το να νομίζω πως υπάρχει κάποια ενέργεια στο χώρο. Πίστευα όμως πως είμαι επηρεασμένη από τα όνειρα. Όλα αυτά όμως, ήταν ένα τίποτα μπροστά σε αυτό που ακολούθησε στη συνέχεια.

Ένα βράδυ, καθώς ασχολούμουν με τον υπολογιστή άκουσα να χτυπάει κάποιος την πόρτα πολύ σιγανά, δεν ήταν πολύ αργά, αλλά δεν περίμενα κανέναν. Φοβήθηκα γιατί εμένα μόνη μου και με τάραζε η ιδέα ότι μπορεί κάποιος άγνωστος να μου χτυπάει την πόρτα, ούτε καν το θυροτηλέφωνο. Διστακτικά σηκώθηκα σιγά σιγά και χωρίς να κάνω θόρυβο, και κοίταξα από το ματάκι. Αυτό που είδα δεν περιγράφεται. Βασικά δεν περιγράφονται τα συναισθήματα. Ακόμα λέω, πως μπορεί να μην είδα καλά, αλλά από το ματάκι είχα δει την ίδια ηλικιωμένη κυρία που έβλεπα έξω από την πολυκατοικία να γυρίζει γρήγορα την πλάτη της και να κατεβαίνει τις σκάλες. Προσπάθησα να καθησυχάσω τον εαυτό μου, με το ότι αυτή η γιαγιά ήταν απλά κάποια τρελή που γυρνούσε στη γειτονιά και έμπαινε στις πολυκατοικίες.

Φυσικά, την επόμενη μέρα, χωρίς να έχω κλείσει μάτι, έφυγα από το σπίτι κι έμεινα για κάποιες μέρες στην κολλητή μου! Όταν αποφάσισα να γυρίσω στο σπίτι μου, στη πολυκατοικία μου, δυο πόρτες μετά το διαμέρισμα μου, γινότανε μια κηδεία. Αυτό το διαμέρισμα ήταν της διαχειρίστριας μου. Γι αυτό το λόγο πήγα για λίγο να δώσω τα συλλυπητήρια μου. Με ανατρίχιαζε λίγο η ιδέα του ότι κάποιος έχει πεθάνει σχεδόν δίπλα από το διαμέρισμα μου, αλλά γρήγορα θα το ξεχνούσα. Μπαίνοντας μέσα λοιπόν, μαθαίνω ότι έχει πεθάνει ο πατέρας της. Δίπλα στη φωτογραφία του εκλιπόντος υπήρχε η φωτογραφία μιας κυρίας, μιας ηλικιωμένης γυναίκας, η οποία μου φαινόταν γνωστή. Κατάλαβα ότι ήταν η γιαγιά που μου χτύπησε την πόρτα μια εβδομάδα πριν και η οποία στεκόταν και έξω από την πολυκατοικία.

Από ότι κατάλαβα η ηλικιωμένη είχε πεθάνει πριν καιρό. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι είχα έρθει σε επαφή με ένα πνεύμα. Ήταν ο χειρότερος εφιάλτης μου! Μετά απ αυτό το σοκ, έκανα μια σοβαρή συζήτηση με τους γονείς μου να μετακομίσω. Δυσκολεύτηκα να τους πείσω αλλά τα κατάφερα, αν και ποτέ δεν πίστεψαν την ιστορία μου! Μετά από όλα αυτά ακόμα αναρωτιέμαι για ποιο λόγο το πνεύμα της ηλικιωμένης απευθύνθηκε σ εμένα! Λογικά δεν θα μάθω και ποτέ! Ίσως αν δεν έφευγα από το σπίτι μου να μάθαινα τι ήθελε!!!
Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream   

Ετικέτες

Tromaktikes Istories : 5

H γιαγιά μου κάποτε μου είχε πει μια ιστορία για τον πατέρα της με έναν τράγο. Ο προπάππος μου μόλις είχε τελειώσει η κατοχή κι ενώ η Αθήνα ήταν ακόμα χωριό κι όχι η γνωστή τσιμεντούπολη που όλοι γνωρίζουμε, γυρνώντας από την δουλεία στο σπίτι βλέπει μπροστά του έναν τράγο. Ήξερε πως κανένας γείτονας δεν είχε στην κατοχή του κάποιον τράγο και σκέφτηκε ότι από κάπου θα είχε φύγει και βρέθηκε στην περιοχή. Μην γνωρίζοντας σε ποιον ανήκει είπε να τον πάρει, αλλά την ώρα που πλησίασε τον τράγο για να τον πάρει τον είδε να αλλάζει και να γίνεται κάτι σαν άνθρωπος με κέρατα και πόδια τράγου.

Μόλις κατάλαβε τι ήταν αυτό, ο προπάππος το έβαλε στα πόδια κι αυτό άρχισε να τον κυνηγάει. ο προπάππος πρόλαβε να μπει στο σπίτι του και ζήτησε από τα παιδιά του και την γυναίκα του να κλειδαμπαρώσουν όλες τις πόρτες και τα παράθυρα. Τότε όλες οι πόρτες και τα παράθυρα άρχισαν να τρέμουν με βροντές και ακούστηκε μια φωνή, «βγες έξω, είσαι δικός μου», βλασφημίες και άλλα τέτοια. Η προγιαγιά μου και τα παιδιά τα έχασαν, Ο προπάππος μου τους εξήγησε τι είχε γίνει και η προγιαγιά μου κατάλαβε έτσι πήρε λιβάνι και λιβάνισε όλο το σπίτι και προσευχήθηκε σε μια εικόνα της Παναγίτσας που είχε για να φύγει το κακό. Μέτα από λίγο οι βροντές και οι φωνές σταμάτησαν και όλα ηρέμησαν.

Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream   

Ετικέτες

Tromaktikes Istories : 4

Λοιπόν… όλοι μας έχουμε φτιάξει μια δικιά μας ιστορία με τν φαντασία μας. Όταν ήμουν μικρή έβλεπα πως ήμουν ένας δαίμονας και ένας άγγελος μαζί, σε ένα σώμα.! Έβλεπα τρελά και ‘άκυρα’ πράγματα που δεν είχα πρόβλημα με αυτό.. Μια μέρα όπως όλες τις άλλες πήγα στο σχολείου και κάθισα στο θρανίο με μία φίλη και μου είπε κάτι περίεργα πράγματα … (θέλω να αναφέρω πως όταν έβλεπα πως ήμουν δαίμονας και άγγελος, κυνηγούσα άλλους δαίμονες ) Μου είπε πως με είχε δει πολλές φορές στον ύπνο της να πεθαίνω με τον ίδιο τρόπο.

Ήμασταν για μπάνιο και τρέχει η φίλη να κάνει μια βουτιά από έναν βράχο. Όταν έφτασε στον βράχο πριν βουτήξει είδε μια κύρια με καλυμμένο το πρόσωπό της και που φορούσε μια μαύρη μπλούζα και μια άσπρη φούστα να κάθεται λίγο πιο πέρα. Η φίλη μου δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία και πήδηξε. Πάω λοιπόν και εγώ να βουτήξω και όταν πάω να πέσω γυρνάει αυτή η κυρία και με το που με κοιτάει είχα βρεθεί με το κεφάλι μου σε κάτι βραχάκια της θάλασσας. Έρχεται γρήγορα η φίλη μου και μου φωνάζει είσαι καλά; Γυρνάει και βλέπει να γελάω, πάει να με ακουμπήσει στο κεφάλι και ξαφνικά σπάει στα 2! Παίρνει ότι είχε απομείνει από εμένα και με βγάζει έξω στην στεριά. Τότε με βλέπει αυτή η κυρία και φεύγει. Εκείνη την ώρα ξύπνησε η φίλη και δεν το πίστευε.

Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι πως αυτό που έβλεπα πως είμαι φορούσα τα ίδια ακριβώς ρούχα… Την επόμενη μέρα αφού είδε η φίλη μου το όνειρο ρώτησε αρκετά άτομα τι ήταν αυτή η κυρία.. Πολλοί λένε πως είναι ή η Παναγία ή κάποιος Δαίμονας. Εσείς τι λέτε;

Επίσης θέλω να πω πως αυτό το έβλεπε κάθε μέρα και με διαφορετικά ‘τοπία’.

Ένα άλλο όνειρο που είχε δει συνέβαινε το εξής:

Καθώς περπατούσε έξω από μια εκκλησία άκουσε κλάματα και φωνές. Μες την περιέργεια μπαίνει μέσα και βλέπει εμένα νεκρή. Τρελαίνεται, δεν ξέρει τι ν κάνει, τι να πει, μέχρι που ξαφνικά όλοι σταμάτησαν, πέσανε στα γόνατα και φώναζαν :ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ! Ο ΜΕΓΑΛΕ ΔΑΙΜΟΝΑ. Και τότε βλέπει η φίλη μου να σηκώνομαι με κέρατα στο κεφάλι. Αρχίζει τρέχει να βρει την έξοδο αλλά ο διάδρομος είχε γίνει ατελείωτος. Σταματάει, γυρνάει πίσω και βλέπει τον δαίμονα να την πιάνει από την μπλούζα και να την σηκώνει ψιλά! Και εκείνη την ώρα πετάχτηκε από το κρεβάτι της… Όταν τελείωσε την αφήγηση της και αυτό το όνειρο μου είπε: Για πάρτι χθες ήπια 8 λίτρα νερό.
Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream  

Ετικέτες

Tromaktikes Istories : 3

Διαβάζοντας μια παρόμοια ιστορία θυμήθηκα κάτι που μου είχε συμβεί κι έμενα όταν ήμουν μικρή.

Με την αδελφή μου κοιμόμασταν σε ένα πολύ μικρό δωμάτιο (στο οποίο κάθομαι αυτή τη στιγμή και γράφω), και τα κρεβάτια μας έκαναν ένα γάμα. Πάνω από το δικό μου κρεβάτι υπήρχαν πολλά ράφια, στερεωμένα στον τοίχο, το κάθε ράφι ξεχωριστό από το άλλο. Το προσκέφαλο του κρεβατιού μου λοιπόν ήταν κάτω από ένα
από αυτά.

Ένα βράδυ ένιωσα την επιθυμία να κοιμηθώ στην κάτω μεριά του κρεβατιού, χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Το πρωί ξυπνάω και βλέπω στην κάτω μεριά του κρεβατιού (εκεί που ήταν κανονικά το προσκέφαλο) ένα ράφι. Δεν κατάλαβα τι έγινε νόμιζα πως το έβαλαν οι γονείς μου. Μετά κατάλαβα πως το ράφι είχε πέσει το βράδυ και ήμουν τόσο τυχερή που όχι μόνο δεν έπεσε στο κεφάλι μου να με σκοτώσει αλλά ούτε καν στα πόδια μου γιατί το βράδυ τα είχα μαζεμένα. Φυσικά μετά από αυτό το σοκ οι γονείς μου αλλάξανε όλα τα ράφια και βάλανε τα πιο γερά στηρίγματα!
 Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream 

Ετικέτες

Tromaktikes Istories : 2

Καλή σας ημέρα, θα ήθελα να σας μιλήσω για ένα όνειρο το οποίο είδα πριν 2-3 χρόνια. Ξεκαθαρίζω από τώρα ότι δεν πρόκειται για κάτι συγκλονιστικό ή τρομακτικό, απλά περίεργο. Ονειρεύτηκα λοιπόν πως βρισκόμουν σε έναν χώρο σαν παλιό χαμηλό σπίτι. Κράταγα στα χέρια μου ένα βρέφος (άγνωστο σε εμένα) το οποίο ήταν νεκρό. Έκλαιγα και ωρυόμουν για τον θάνατό του (γενικά θλίβομαι πολύ όταν “φεύγουν” νέοι άνθρωποι). Οπότε με το σώμα του νεκρού βρέφους στα χέρια μπήκα σε ένα δωμάτιο 4Χ2. Πίσω μου ήταν η είσοδος. Εγώ βρισκόμουν όρθια στην νότια πλευρά του δωματίου. Οι τοίχοι του είχαν αυτό το εκρού χρώμα που παίρνει ο ασβέστης μετά από πολλά χρόνια και το πάτωμα ήταν από χώμα!Ακριβώς απέναντί μου και σε απόσταση περίπου 1,5 μέτρου είδα έναν πολύ ηλικιωμένο άνδρα, αδύνατο με την λογική καράφλα και ελάχιστα πολύ μακρυά μαλλιά στο πίσω μέρος του κεφαλιού του και με πλούσια γενειάδα, όλα κατάλευκα. Αυτός ο μυστηριώδης άνδρας, κάθονταν σε έναν κορμό ελιάς και δίπλα του στέκονταν ένα νέο κορίτσι 13-15 ετών. 

Το κορίτσι θυμάμαι κάθονταν δεξιά από τον ηλικιωμένο και είχε το αριστερό της χέρι στον ώμο του. Μου δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι ήταν εκεί για να τον (εξ)υπηρετεί. Να αναφέρω ότι αυτός ο άνδρας φόραγε μόνο ένα λευκό ύφασμα με το οποίο ήταν καλυμμένο ολόκληρο το σώμα του. Μόνο τα χέρια του φαίνονταν και τα πόδια του (μόνο το κάτω μέρος, όχι οι γάμπες) τα οποία ήταν ανυπόδητα. Βλέποντας τον γεράκο άρχισα να τον παρακαλάω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου να ξαναδώσει ζωή στο βρέφος. Εκείνος με κοίταξε αυστηρά και αρνήθηκε. Η κοπέλα μόνο με κοίταζε. Συνέχισα να παρακαλάω (γενικά είμαι πολύ επίμονος άνθρωπος) και στο τέλος, με κοίταξε με αποδοκιμασία και χωρίς να κινηθεί ή να πει τίποτε το βρέφος ζωντάνεψε. Το κοίταζα να κουνάει τα χεράκια του και να γελάει και έκλαιγα από χαρά. Όταν κοίταξα τον γεράκο για να τον ευχαριστήσω, είδα ότι είχε στρέψει το σώμα του 30μοίρες δεξιά και δεν με κοίταζε πλέον. 

Τον ευχαρίστησα και τότε με κοίταξε με ένα βλέμμα έντονης αποδοκιμασίας και σηκώθηκε από τον κορμό που κάθονταν. Βλέποντάς τον είχα την αίσθηση ότι ήταν απόλυτα υγιής και δεν χρειάζονταν την κοπέλα να τον βοηθάει. Οι κινήσεις του ήταν αργές αλλά σίγουρες. Αναρωτήθηκα σιωπηλά ποιος να ήταν, μήπως ο θεός (στο όνειρό μου όλα αυτά) και επίσης σιωπηλά αναρωτήθηκα αν ήξερε να μου πει πότε θα πεθάνω. Κατάλαβα ότι αν και αυτή την ερώτηση την είχα υποβάλλει μόνο με τη σκέψη μου, εν τούτοις “εκείνος” την άκουσε. Με κοίταξε θυμωμένος και κατευθύνθηκε στον δυτικό τοίχο του δωματίου στο οποίο υπήρχε μια μικροσκοπική πορτούλα ακριβώς τη μέση του τοίχου και όχι στη βάση όπως συνηθίζεται. Σκέφτηκα πως είναι αδύνατον αυτός ο τόσο ψηλός και τόσο ηλικιωμένος άνδρας να καταφέρει να περάσει από αυτό το πορτάκι. 

Με εκπληκτική ευλυγισία σήκωσε το δεξί του πόδι και το πέρασε μέσα από το άνοιγμα, (η κοπέλα ήταν πάντα δίπλα του και πάντα τον άγγιζε). Εκείνη τη στιγμή ξαναρώτησα (με το μυαλό μου) ποιος να ήταν και τότε εκείνος (με το ένα πόδι στο άνοιγμα και έτοιμος να περάσει ολόκληρο το σώμα του στην άλλη πλευρά), με κοίταξε και μου είπε: “26 Ιουλίου ημέρα Δευτέρα, στην 75η επέτειο”. Αυτά ήταν τα μοναδικά λόγια που άκουσα από το στόμα του και η φωνή του ήταν ολοκάθαρη σαν από μεσήλικα. Λέγοντας αυτό βγήκε από το δωμάτιο και πίσω του ακολούθησε και η κοπέλα η οποία με κοίταζε σαν να με αντιπαθούσε. Στο άκουσμα των όσων είπε, ήξερα ότι ήταν η απάντηση στο πότε θα πεθάνω. Αμέσως ξύπνησα με μια αίσθηση μεγάλου ενθουσιασμού. Σαν να είχα ανακαλύψει κάτι, ήταν και ώρα να ξυπνήσω βέβαια. Και εδώ ξεκινάει το περίεργο. 

Αυτό το όνειρο το κατέγραψα στο ημερολόγιό μου και πριν περίπου 3 μήνες, όταν σκάλιζα παλιά ημερολόγια το ξαναδιάβασα και μάλιστα το συζήτησα με την κολλητή μου. Συνειδητοποιήσαμε ότι ποτέ δεν της το είχα αναφέρει (πράγμα περίεργο). Για την πλάκα μας με ρώτησε αν πράγματι πιστεύω ότι θα πεθάνω την συγκεκριμένη ημερομηνία και της είπα ότι είναι απλά ένα όνειρο, παιχνίδι του υποσυνείδητου. Πες πες αποφασίσαμε να τσεκάρουμε την ημερομηνία και ειλικρινά όταν αντίκρισα στο Outlook την ημερομηνία 26/07/55 και είδα ότι ήταν Δευτέρα…πάγωσα! Έκτοτε πραγματικά έχω πιστέψει ότι θα ζήσω πολλά πολλά χρόνια ακόμη και μάλιστα έχω σκοπό (αν έχω ποιότητα ζωής μέχρι τότε) το τελευταίο Σαββατοκύριακο της ζωής μου να κάνω το πιο τρελό πάρτι μου!

Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream 

Ετικέτες ,

Tromaktikes Istories : 1

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάτι που μου συνέβη, να ακούσω την εξήγησή σας και φυσικά να ακούσω παρόμοια περιστατικά. Μου έχουν συμβεί άλλες 2 τέτοιες εμπειρίες άλλα θα αρχίσω από την πιο πρόσφατη. Ένα βράδυ καθώς κοιμόμουν είδα στο όνειρό μου μια γυναίκα που φορούσε άσπρο χιτώνα και ήταν πάρα πολύ όμορφη με γαλανά μάτια και καστανά μακριά μαλλιά. Καθώς την έβλεπα που προχωρούσε προς το μέρος μου άρχισα να νιώθω όλο και περισσότερο δέος για την γυναίκα αυτή ώσπου ξαφνικά άρχισα να νιώθω ότι η γυναίκα αυτή μου ρουφούσε την ψυχή. Το ξέρω ότι ακούγεται τρελό αλλά αυτό που θέλω να πω είναι ότι το όνειρό μου δεν περιορίστηκε σε μια απλή εικόνα αλλά είμαι σίγουρη ότι μου συνέβη στην πραγματικότητα σε ψυχικό-πνευματικό επίπεδο.

Ένιωθα ότι τραβούσε όλη την ενέργεια που είχα μέσα στο σώμα μου και στο σημείο αυτό ήμουν μισό ξύπνια και ήξερα ότι το σώμα μου βρισκόταν στο κρεβάτι μου και ότι κάτι μου συνέβαινε ταυτόχρονα σε ένα άλλο επίπεδο το οποίο όμως ήταν πολύ συγκλονιστικό και πιο δυνατό από κάθε γήινο-σωματικό βίωμα. Η γυναίκα άρχισε να αιωρείται και από το πρόσωπό της έβγαινε μια χαρακτηριστική λάμψη (είχε φωτιστεί ολόκληρη σαν να είχε μέσα στο κεφάλι της μια πολύ πολύ φωτεινή λάμπα). Όσο πιο ψηλά ανέβαινε τόσο δυνάμωνε η ένταση της ενέργειας που τραβούσε από μέσα μου. Όπως προανέφερα έχω ζήσει 2 άλλες τέτοιες εμπειρίες, ήξερα ότι μόνο εγώ μπορούσα να σταματήσω αυτό που συνέβαινε και άρχισα να σκέφτομαι έντονα ότι θέλω να ξυπνήσω τελείως και να σταματήσει αυτό γιατί φοβόμουν. Σιγά σιγά άρχισε να σταματάει η επιρροή αυτής της γυναίκας πάνω μου και βλέπω ότι προχωράω στον δρόμο και ότι απέξω από ένα μεγάλο αρχαιοελληνικό κτίριο με τεράστιους κίονες που το αναγνώρισα σαν πανεπιστήμιο και πολλά σκαλιά, είναι μια καλόγρια εξαιρετικά νέα και όμορφη γύρω στα 17-19 με γαλανά μάτια που κρατάει κάτι βιβλία στα χέρια της και μιλάει με μια άλλη κοπέλα.

Ξαφνικά αρχίζω να αισθάνομαι πάλι το ίδιο συναίσθημα, ότι αυτή η καλόγρια αρχίζει να ρουφάει την ενέργεια από μέσα μου. Στην αρχή η ενέργεια που τραβάει είναι μικρή καθώς όμως γυρίζει και με κοιτάζει η ένταση μεγαλώνει. Το περίεργο τώρα είναι ότι όπως εγώ σοκάρομαι που την βλέπω σαν να την αναγνώρισα και κυρίως από αυτό που αισθάνομαι να μου συμβαίνει σε ενεργειακό επίπεδο σοκάρεται και εκείνη και καταλαβαίνω ότι αισθάνεται το ίδιο. Από τον φόβο και την ένταση αυτού που νιώθω ανοίγω διάπλατα το στόμα και αρχίζω να πέφτω σιγά σιγά κάτω διπλωμένη στα δυο. Σοκαρισμένη καθώς κοιτάζομαι με την καλόγρια που παρατηρώ ότι κάνει ακριβώς ότι κάνω και εγώ! Όχι μόνο κάνουμε τα ίδια πράγματα αλλά τα κάνουμε και συγχρόνως! Είναι σαν να έχω μπροστά μου έναν καθρέφτη!

Καθώς πέφτω κάτω και εγώ και αυτή, το πρόσωπό της φωτίζεται υπερβολικά όπως της προηγούμενης γυναίκας και τα μάτια της και το στόμα της έχουν ανοίξει διάπλατα όπως αντιλαμβάνομαι ότι έχει συμβεί και σε μένα από το σοκ που είδε η μια την άλλη και από την ενέργεια που νιώθουμε να τραβιέται από μέσα μας! Από την στιγμή που γύρισε και με κοίταξε μέχρι το τέλος κοιταζόμασταν κατάματα. Σε κάποια στιγμή καθώς είχαμε πέσει κάτω άρχισα να σκέφτομαι έντονα ότι θέλω να σταματήσει αυτό γιατί φοβάμαι και ότι θέλω να “επιστρέψω” στο σώμα μου με την έννοια ότι θέλω να σταματήσει όλο αυτό σε ενεργειακό επίπεδο και να γυρίσω πίσω στο μόνο-σωματικό επίπεδο. Καθώς άρχισα να ξυπνάω τελείως σταμάτησα να νιώθω όλη αυτήν την ενέργεια και μέχρι που άνοιξα τα μάτια μου η εικόνα της καλόγριας με ανοιχτό το στόμα, πεσμένη κάτω, διπλωμένη στα 2, διάπλατα μάτια και φωτισμένο πρόσωπο ήταν ακόμα μπροστά μου. Θα ήθελα να μάθω τις σκέψεις σας και την ερμηνεία σας! Σας διαβεβαιώ ότι δεν ήταν ένα απλό όνειρο, μια εικόνα αλλά κάτι που είμαι σίγουρη ότι συνέβη στην πραγματικότητα, σε ένα άλλο επίπεδο γιατί πολύ απλά αυτό μαζί με τα άλλα 2 περιστατικά είναι ότι πιο αληθινό και συγκλονιστικό έχω νιώσει στην ζωή μου. Πιο αληθινό και έντονο ακόμα και από τον σωματικό πόνο.

Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream

Ετικέτες ,

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

Fantasmata kai Istories..

Φαντάσματα αναφέρονται σ' όλες τις χρονικές περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας, σ' όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Ως φαντάσματα θεωρούνται οι εμφανίσεις ειδώλων ανθρώπων που έχουν πεθάνει.

Υπάρχουν μαρτυρίες για φαντάσματα εντελώς στέρεα και ορατά, τα οποία μπορείς να αισθανθείς με την αφή (προσοχή όμως: τα χέρια τους είναι πα-γω-μέ-να!!), φαντάσματα που φαίνονται αχνά σαν σκιές ή ομίχλη και φαντάσματα εντελώς διάφανα που μόλις και φαίνεται το περίγραμμά τους.

Υπάρχουν άνθρωποι φαντάσματα, ζώα φαντάσματα, αντικείμενα φαντάσματα, ακόμα και σπίτια ή λόφοι ή δέντρα φαντάσματα.

Η πιο κοινή θεωρία για τα φαντάσματα, λέει ότι αυτά είναι ψυχές πεθαμένων που δε μπορούν να αναπαυθούν λόγω κάποιας εκκρεμότητας στον επάνω κόσμο, ή κάποιας μεγάλης αδικίας που τους έγινε ή που αυτά κάνανε, ή λόγω μεγάλης λύπης για κάτι, ή λόγω μεγάλου ψυχικού δεσίματος με κάποιο συγκεκριμένο μέρος, ή γιατί πέθαναν ξαφνικά και δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι πέθαναν και πάει λέγοντας.

Πιο μοντέρνες θεωρίες απορρίπτουν την μετά θάνατον ζωή των φαντασμάτων.
Άλλες θεωρίες πάλι, βλέπουν τα φαντάσματα σαν οντότητες ανεξάρτητες από το θανόν άτομο, του οποίου τη μορφή οικειοποιούνται και άλλες πάλι λένε άλλα που, αν τα γράφαμε, δεν θα 'χαμε τον τελειωμό μας. Τα φαντάσματα έχουν και ημερομηνία λήξης και σχεδόν κανένα δεν επιζεί περισσότερο από 500 ή 600 το πολύ χρόνια.

Οι θρύλοι και οι ιστορίες θέλουν τα φαντάσματα άλλοτε καλά κι άλλοτε κακά και συνήθως αδιάφορα. Η εμφάνισή τους πάντως, συχνά συνοδεύεται από αίσθημα ψύχους, μελαγχολικά προαισθήματα ή αισθήματα ματαιότητας και κατάθλιψης, κάποτε κι από τρομώδες παραλήρημα. Γι' αυτό και οι μάρτυρες είναι πολλές φορές αρνητικοί στο να εκθέσουν την εμπειρία τους, γιατί δε θέλουν να παραδεχτούν πόσο τρόμαξαν και σοκαρίστηκαν από αυτό που είδαν (ο άλλος λόγος είναι ότι δεν περιμένουν να τους πιστέψει ο κόσμος,).

Οι κακές γλώσσες, αφήνουν υπαινιγμούς για την εμμονή των φαντασμάτων με χώρους κακοφωτισμένους ή θεοσκότεινους ή περιοχές με συχνές ομίχλες (βάλτοι, λίμνες, Αγγλία). Άλλες γλώσσες, πιο κακές αυτές, κάνουν σχόλια για την κακή όραση των μαρτύρων και τη διανοητική ή σωματική τους κούραση την ώρα του συμβάντος. Τέλος, οι χειρότερες απ'όλες τις γλώσσες, επισημαίνουν την τάση των φαντασμάτων να εμφανίζονται σε άτομα με σχιζοφρενική προδιάθεση. Και αυτά είναι τα όσα λένε οι κακές οι γλώσσες περί των φαντασμάτων.


Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240

Ετικέτες

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Video: Poltergeist Ανυψώνουν Ανθρώπους

Ετικέτες ,

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

Αλεπότρυπα: Το σπήλαιο...που οδηγεί στον Κάτω Κόσμο

Ο αρχαιοελληνικός μύθος για τον Κάτω Κόσμο του Άδη προέρχεται πιθανότατα από ένα σπήλαιο που βρίσκεται στον κόλπο του Διρού, στη Μάνη. 

Πρόκειται για το σπήλαιο «Αλεπότρυπα», το οποίο οι αρχαιολόγοι εξερευνούν τις τελευταίες δεκαετίες, φέρνοντας στο φως σημαντικά ευρήματα, ορισμένα από τα οποία χρονολογούνται μάλιστα 9.000 χρόνια πριν, δηλαδή λίγο μετά την παλαιολιθική εποχή. Επιπλέον, όπως ανακάλυψαν οι αρχαιολόγοι, το σπήλαιο χρησιμοποιούνταν σαν νεκροταφείο όπου λάμβαναν χώρα νεκρικές τελετές. Η διαπίστωση αυτή, οδήγησε τους επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι πιθανότατα ενέπνευσε τους μύθους για τον κόσμο του Άδη. Στο σπήλαιο, που ανακαλύφθηκε κατά λάθος τη δεκαετία του ’50, ζούσαν εκατοντάδες άνθρωποι μέχρι αυτό να καταρρεύσει πριν από 5.000 χρόνια. Έτσι, καθίσταται ένας από τους αρχαιότερους προϊστορικούς οικισμούς της Ευρώπης. Ο Γιώργος Παπαθανασόπουλος, προκρίνει τη θεωρία ότι οι άνθρωποι της Νεολιθικής εποχής πίστευαν ότι εκεί ήταν η είσοδος για τον κάτω κόσμο. Σύμφωνα με τον ίδιο, τα κεραμικά δεν προέρχονται από την περιοχή της σπηλιάς αλλά ήρθαν από αλλού. «Οι ταφές και οι τελετουργίες έδιναν στο σπήλαιο μια αίσθηση του κάτω κόσμου. Είναι σαν τον Άδη, μαζί με το ποτάμι της Στυγός», σημειώνει ο Μάικλ Γκάλατι, συνεργάτης του Γιώργου Παπαθανασόπουλου. «Η “Αλεπότρυπα” υπήρχε πριν την Εποχή του Χαλκού, έτσι μπορούσαμε -κατά ένα τρόπο- να δούμε την αυγή της εποχής που οδήγησε στην εποχή των ηρώων της Ελλάδας», σημειώνει. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ακόμη, το γεγονός ότι οι ανασκαφές δεν έχουν ολοκληρωθεί. «Θα μπορούσαμε κάλλιστα να έχουμε ανθρώπους του Νεάντερταλ εκεί κάτω. Απλά, δεν έχουμε σκάψει αρκετά βαθιά ώστε να μάθουμε» λέει ο Μάικλ Γκάλατι. Μάλιστα, η παραπάνω θεωρία ενισχύεται από την ύπαρξη τεχνουργημάτων Νεάντερταλ που υπάρχουν σε σπηλιές στο διπλανό κόλπο. «Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι δεν θα υπάρχουν τέτοιες ενδείξεις και στην Αλεπότρυπα», τονίζει.
 prionokordela

Ετικέτες

ΔΕΙΤΕ: Φωτογραφίες - Ντοκουμέντο Του Θρυλικού Τσουπακάμπρα

Σκύλος ή τέρας; …

Με τους τεράστιους κυνόδοντές του και την ανοιχτόχρωμη «μοϊκάνα», μπορεί το ζώο αυτό που ξεβράστηκε σε παραλία του Σαν Ντιέγκο να είναι ίσως το θρυλικό τσουπακάμπρα;

Τη φωτογραφία τράβηξε ένας 19χρονος που δηλώνει πεπεισμένος πως πρόκειται για τσουπακάμπρα. Το ζώο έχει μήκος περίπου εξήντα εκατοστά, το σώμα του μοιάζει με γουρουνιού και οι κυνόδοντές του είναι πολύ μεγάλοι.

Κάποια σκεπτικιστές λένε πως πρόκειται απλά για ένα σκύλο…

Ο θρύλος λέει πως το «τέρας» αυτό από τη Λατινική Αμερική επιτίθεται στα κοπάδια, κυρίως τις κατσίκες, και ρουφά το αίμα τους. Το όνομά του είναι chupacabra, από τις ισπανικές λέξεις chupar που σημαίνει ρουφώ και cabra που σημαίνει κατσίκα.

Οι περιγραφές του θρυλικού αυτού όντος ποικίλουν: άλλοι λένε πως μοιάζει με ερπετό με μυτερά πτερύγια στην πλάτη κι άλλοι με άτριχο σκύλο με μεγάλα δόντια και μακριά νύχια.

Η ιστορία «δένει» και από περιστατικό στο Μεξικό, όπου κτηνοτρόφοι βρήκαν 35 πρόβατα σφαγμένα και με σημάδια από δαγκωματιές στο λαιμό τους, δεν είχαν παρά μόνο ένα ζώο να κατηγορήσουν: το θρυλικό τσουπακάμπρα.

Το τσουπακάμπρα θεωρείται κρυπτίδιο, δηλαδή ζώο που η ύπαρξή του δεν έχει αποδειχτεί αλλά πιστεύεται ότι ανήκει στην παραδοσιακή λαογραφία και τη σύγχρονη τάση για μυθοπλασία.

Δείτε φωτογραφίες

Ετικέτες ,

Ο γιγαντιαίος αστεροειδής Toutatis θα περάσει πολύ κοντά από τη Γη στις 12 του Δεκεμβρίου του 2012

toutatis Ο γιγαντιαίος αστεροειδής Toutatis θα περάσει πολύ κοντά από τη Γη στις 12 του Δεκεμβρίου του 2012
Ο 4179 Toutatis είναι ένας γιγαντιαίος αστεροειδής με μέγεθος περίπου 5,4 χιλιόμετρα…

Ανακαλύφθηκε στις 4 Γενάρη του 1989 από τον C. Pollas, έχει μια τροχιά που χαρακτηρίζεται από έναν ημι-κύριο άξονα ίσο με 2.5314746 ΑΕ και η εκκεντρικότητα του είναι 0.6307684, 0,44593 ° με κλίση προς την εκλειπτική.

Θα περάσει κοντά από την Γη στις 12 Δεκεμβρίου του 2012.Το όνομα του Toutatis προέρχεται από θεό του πολέμου της γονιμότητα και της αφθονίας της Κελτικής μυθολογίας. Στις 29 Σεπτεμβρίου του 2004 ο Toutatis είχε περάσει περίπου 1.500.000 χιλιομέτρα από τη Γη, είναι ένα σώμα πολύ ακανόνιστο που αποτελείται από δύο διακριτούς «λοβούς», με μέγιστο πλάτος περίπου 4,6 χιλιόμετρα και 2,4 χιλιόμετρα αντίστοιχα. Υποτίθεται ότι ο Toutatis σχηματίζεται από δύο αρχικά χωριστά σώματα που ενώνονται σε ένα σημείο.

Ο Toutatis πολλές φορές έχει πλησιάσει τη Γη, όπως το 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, και 2012, και αναφέρεται ως δυνητικά επικίνδυνο αντικείμενο. Υπολογίζεται ότι για τα επόμενα εκατό χρόνια η πιθανότητα διασταύρωσης του με την τροχιά της Γης είναι σχεδόν μηδαμινή. Η πιθανότητα σύγκρουσης στο μέλλον ως εκ τούτου θεωρείται ότι είναι πολύ χαμηλή.

Η πιθανότατα να πεταχτεί έξω από το ηλιακό μας σύστημα αναμένεται σε μερικές δεκάδες χιλιάδες χρόνια, και στη συνέχεια εξαφανίζεται για πάντα.
http://periergaa.blogspot.com

Ετικέτες

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΟΚ: Το πιο μυστηριώδες πλάσμα που βρέθηκε ποτέ στην γη!

Ένα πολύ μυστηριώδες πλάσμα βρέθηκε νεκρό, πιθανότατα…. στην Ταϋλάνδη. 

Κανείς δεν γνωρίζει για το τι ακριβώς πρόκειται, ωστόσο απ’οτι φαίνεται οι χωρικοί που το ανακάλυψαν προσπαθούν να το “ξορκίσουν”.

Δείτε τις φωτογραφίες που ακολουθούν…



Ετικέτες ,

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

Τα 10 επαγγέλματα με τους περισσότερους ψυχοπαθείς

Ο ψυχολόγος Κέβιν Ντάτον ο οποίος ειδικεύεται στην μελέτη της κοινωνικής επιρροής δίνει τις απαντήσεις…

Πρώτα από ολα να ξεκαθαρίσουμε το εξής: το να είναι κάποιος ψυχοπαθής δεν σημαίνει ότι θα βγει με το πριόνι και θα σας κυνηγάει στο δρόμο.

Σύμφωνα με τους ψυχολόγους, η ψυχοπάθεια είναι μια διαταραχή της προσωπικότητας η οποία χαρακτηρίζεται από ρηχά συναισθήματα (ιδίως μειωμένη αίσθηση του φόβου), ανοχή του στρες, έλλειψη ενσυναίσθησης, ψυχρή αντιμετώπιση των πάντων χωρίς αίσθηση ενοχής, εγωκεντρισμό, ανευθυνότητα, παρορμητικότητα και αντικοινωνικές συμπεριφορές.

Το γεγονός ότι πολλοί εγκληματίες παρουσιάζουν αυτά τα συμπτώματα δεν σημαίνει φυσικά πως όσοι πάσχουν από αυτή την ψυχική ασθένεια είναι δυνάμει εγκληματίες.

Ποια είναι λοιπόν τα επαγγέλματα που είναι πιο κοντά αλλά και πιο μακρυά από την συγκεκριμένη ψυχική διαταραχή;

Σύμφωνα με το βιβλίο «The Wisdom of Psychopaths: What Saints, Spies, and Serial Killers Can Teach Us About Success» του Κέβιν Ντάτον τα επαγγέλματα που είναι πιο κοντά στην ψυχοπάθεια είναι τα εξής:

1. Γενικοί Διευθυντές
2. Δικηγόροι
3. Εργαζόμενοι στα ΜΜΕ
4. Πωλητές
5. Χειρούργοι
6. Δημοσιογράφοι
7. Αστυνομικοί
8. Ιερείς
9. Σεφ
10.Δημόσιοι υπάλληλοι

Στον αντίποδα, σε καλύτερη ψυχική υγεία βρίσκονται οι εργαζόμενοι στα παρακάτω επαγγέλματα:

1. Φροντιστές/βοηθοί στον τομέα της περίθαλψης
2. Νοσοκόμοι
3. Θεραπευτές
4. Τεχνήτες
5. Αισθητικοί
6. Εργαζόμενοι σε αγαθοεργίες
7. Δάσκαλοι
8. Καλλιτέχνες
9. Ιατροί
10.Λογιστές
Η αμέσως επόμενη ερώτηση που θα έχει κάποιος στο μυαλό είναι απλή: Γιατί;

Όπως θα παρατηρήσετε στα 10 επαγγέλματα της δεύτερης λίστας, απαιτείται ανθρώπινη επαφή, κοινωνική προσφορά και σπανίως συνδέονται με εξουσία. Έτσι, σύμφωνα με τον Ντάτον από τη φύση τους οι εργασίες αυτές αποθαρρύνουν τους ψυχοπαθείς από το να τα επιλέξουν.

Αντίθετα τα επαγγέλματα της πρώτης στήλης έχουν μεγάλη σύνδεση με την άσκηση εξουσίας και πολλά από αυτά απαιτούν την ορθολογική σκέψη και απόφαση διαχωρισμένη από τα συναισθήματα.

Αλλά και οι… σεφ; Προφανώς αυτό συνδέεται άμεσα με το άγχος και τους ρυθμούς εργασίας τους οι οποίοι είναι φρενήρεις. Για αυτό να τους προσέχετε γιατί κρατούν… μαχαίρια.

to-gamato.com

Ετικέτες

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

«To ξενοδοχείο των φαντασμάτων»!

Τα φαντάσματα από το παρελθόν επιστρέφουν δριμύτερα για να φέρουν ανατριχίλα και ρίγος στο κορμί αλλά και τρομακτικούς ήχους στα αυτιά κατά τη διάρκεια της νύχτας (και της μέρας, μη σας πω!)…
host1 «To ξενοδοχείο των φαντασμάτων»!
Το τρομακτικό σπίτι των φαντασμάτων «Gue(ho)st House» αναβιώνει το δραματικό παρελθόν του και προσκαλεί τους θαρραλέους επισκέπτες να μείνουν για όσες περισσότερες νύχτες μπορούν.
host2 «To ξενοδοχείο των φαντασμάτων»!
Στην πόλη Delme της Γαλλίας μια πρώην φυλακή και ένα παρακείμενο γραφείο κηδειών αποτέλεσαν τον ιδανικό χώρο για έναν εκκεντρικό ιδιοκτήτη να δημιουργήσει ένα πρωτότυπο -πλην φοβιστικό- ξενοδοχείο.
host3 «To ξενοδοχείο των φαντασμάτων»!
Ψυχεδελική αρχιτεκτονική προσέγγιση, λευκό χρώμα και κατασκευές που παραπέμπουν σε… γιγάντια φαντάσματα κάνουν την εμφάνισή τους μέσα και έξω από το κτήριο σε μια προσπάθεια… εκφοβισμού!
host4 «To ξενοδοχείο των φαντασμάτων»!
Τοίχοι που γέρνουν και εξογκώματα σε κάθε γωνιά του ξενώνα δημιουργούν έντονα στον επισκέπτη την εντύπωση ότι φαντάσματα και πνεύματα ζουν… ανάμεσά μας και προσπαθούν να ξεφύγουν.
host5 «To ξενοδοχείο των φαντασμάτων»!
Το «Gue(ho)st House» κάνει θραύση ανάμεσα στους λάτρεις των τρομακτικών ιστοριών, των πνευμάτων και των φαντασμάτων, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που έρχονται μέχρι εδώ για να περάσουν μια νύχτα δοκιμάζοντας τις αντοχές τους!
host6 «To ξενοδοχείο των φαντασμάτων»!
host7 «To ξενοδοχείο των φαντασμάτων»!
host8 «To ξενοδοχείο των φαντασμάτων»!
host9 «To ξενοδοχείο των φαντασμάτων»!
 perierga.gr

Ετικέτες ,