Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Οι Γριές Στα Σταυροδρόμια

Θα σας πώ μία ιστορία που μου διηγήθηκε η μητέρα μου από όταν ήταν παιδί κι η οποία την στιγμάτισε για χρόνια.

Το 1972 ένα βράδυ του Ιουλίου κοιμόντουσαν στο σπίτι η γιαγιά μου με τη μικρή μου θεία στο δωμάτιο της γιαγιάς μου, μιάς κι η μικρή ήταν ακόμα παιδάκι και φοβόταν κι ο παππούς μου ήταν ναυτικός τότε και στο άλλο δωμάτιο η μητέρα μου, μία από τις 2 πιο μεγάλες της αδελφές κι ο θείος μου.

Κοιμόντουσαν όλη και μάλιστα είχαν αφήσει τις μπαλκονόπορτες ανοιχτές ως τη μέση, τότε δεν φοβόντουσαν οι άνθρωποι κι ήταν και στον 2ο όροφο σε μία ήρεμη γειτονιά κι ένα φωτάκι στο χώλ έξω από τα υπνοδωμάτια ανοιχτό.

Ξαφνικά, στις 3:40 ξύπνησαν όλοι από γυναικεία ουρλιαχτά που ακούγονταν από τον δρόμο, άνοιξαν όλα τα ρολά των παραθύρων μόνα τους ως επάνω και το φωτάκι έσβησε μόνο του. Φαντάζεστε τι πανικός επικράτησε σε ένα σπίτι γεμάτο γυναίκες κι ένα μικρό αγόρι... Οι φωνές ακούγονταν σα μοιρολόι κι η γιαγιά μου βγήκε στο μπαλκόνι να δεί τι συνέβαινε. Όταν μπήκε μέσα ήταν έντρομη κι είπε οτι είδε κάποιες κοπέλες ντυμένες με μακριά φορέματα να κλαίνε στο σταυροδρόμι από κάτω (λένε οτι στα σταυροδρόμια τα βράδια μαζεύονται "κακά πνεύματα" τα βράδια΄), ένα σταυροδρόμι στο οποίο είχαν σκοτωθεί πολλά άτομα σε ατυχήματα.

Ώσπου η γιαγιά μου τις είδε ξαφνικά αυτές τις κοπέλες να χάνονται... Το πρωί μιλώντας με κάποιους γείτονες της είπαν οτι ξύπνησαν κι αυτοί από αυτό το μοιρολόι και μάλιστα ένα παλικάρι που κοιμόταν στη βεράντα του σπιτιού του επιβεβαίωσε τη γιαγιά μου στο έπακρο...

Το αποτέλεσμα ήταν η μάνα μου να ξυπνάει για χρόνια μετά από μόνη της και χωρίς λόγο εκείνη τη συγκεκριμένη ώρα ακριβώς κάθε βράδυ. Προσωπικά δεν πιστεύω σε φαντάσματα, ξωτικά κτλ.Όμως ξέρω οτι η μάνα μου δε λέει ό,τι της κατέβει και δεν ξέρω τι θα σκεφτόμουν εγώ σε μία ανάλογη περίπτωση...

απο Dying_Incubus
http://www.esoterica.gr/

Ετικέτες ,

Είμαι μέσα στο δωμάτιο σου

Ήταν μία φορά ένα μικρό κορίτσι που φοβόταν το σκοτάδι. Μία μέρα πήγε να κοιμηθεί. Κατά τις 12:00 τα μεσάνυχτα ακούει ένα θόρυβο. Μία φωνή της έλεγε "Είμαι στην πόλη σου". Το κοριτσάκι τρόμαξε αλλά κοιμήθηκε πάλι. Τότε ακούει ξανά την ίδια φωνή να της λέει "Είμαι στον δρόμο σου". Το κοριτσάκι τρομοκρατήθηκε μα την πήρε σε λίγο ο ύπνος ξανά. Η φωνή της ξαναμίλησε και της είπε "Είμαι έξω απ' το σπίτι σου". Μετά η φωνή είπε "Είμαι μέσα στο δωμάτιο των γονιών σου". Το κοριτσάκι τότε ακούει ουρλιαχτά από το δωμάτιο των γονιών της. Τότε η φωνή είπε "Είμαι μέσα στο δωμάτιο σου". Το κοριτσάκι κοίταξε και τότε μία μαύρη μορφή την αναισθητοποίησε. Το επόμενο πρωί η φίλη της βρήκε το κοριτσάκι ξεκοιλιασμένο, με μία έκφραση σαν να φοβόταν.

Τι απέγιναν οι γονείς της άραγε?

Ετικέτες

Πρωταπριλιά

Σε Λίγες μέρες πλησιάζει γι αυτό προσοχή τι πλάκες κάνετε.....

Πριν από χρόνια…

Ήταν 2 έφηβοι όπου ο ένας είχε δυνατά συναισθήματα για τον άλλον…Αυτός 18 και αυτή 15..Ένα βράδυ βγήκαν έξω και μετά από ώρα γύρισαν σπίτι..Η κοπέλα μπαίνοντας στο σπίτι της..Βρήκε ένα γράμμα…Από το αγόρι της…Το γράμμα έγραφε:

"τα παρακάτω λόγια ίσως σε πληγώσουν...Όμως πρέπει να τα πω...Πρέπει να τα βγάλω από μέσα μου..Θα στο πω και ας σε πληγώσω...Θέλω να χωρίσουμε...Δεν σ΄αγαπάω...Ποτέ δεν σε αγάπησα...Όλα ήταν ένα ψέμα..όλο αυτό τον καιρό δεν ένοιωσα ούτε ένα λεπτό αγάπης για σένα...δύο χρόνια...αγάπης για σένα...αλλά ΟΧΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ...ΑΝΤΙΟ..."

Το κορίτσι με δάκρυα στα μάτια…Είχε χάσει τον έλεγχο και έτρεχε στους δρόμους με το γράμμα στα χέρια…Ο προορισμός της ήταν το σπίτι του αγοριού…Μα ποτέ δεν ολοκλήρωσε αυτήν την διαδρομή…Ένα αμάξι…Την χτύπησε…Το κορίτσι βρέθηκε στο νοσοκομείο…Το αγόρι έτρεξε στο πλάι της να της κρατάει το χέρι μέχρι το τέλος…Έπειτα από ώρες ο γιατρός είπε στο αγόρι:

"Λυπάμαι πολύ...κάναμε ότι μπορούσαμε...Αλλά δεν τα κατάφερε "Το αγόρι έχασε λογικά του δεν ήξερε τι να κάνει…Αυτό το κορίτσι ποτέ δεν έμαθε ..Ότι εκείνη η μέρα ήταν…1 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Ετικέτες

Γιατί η μική Αννούλα είναι στον πάτο της θάλασσας?

Γιατί είναι μπάζο

Ετικέτες ,

Τι προβάρει η Αννούλα στη μοδίστρα?

Το σάβανο της.

Ετικέτες ,

Γιατί η μικρή Αννούλα σταμάτησε να κάνει κύκλους γύρω από το τραπέζι?

Γιατί ο Κωστάκης της κάρφωσε και το άλλο.

Ετικέτες ,

Γιατί η μικρή Αννούλα κάνει κύκλους γύρω γύρω απ'το τραπέζι?

Γιατί ο Κωστάκης της κάρφωσε το ένα χέρι πάνω σε αυτό.

Ετικέτες ,

Πότε έδωσε ραντεβού η μικρή Αννούλα με τους φίλους της?

Τη Δευτέρα παρουσία!!!

Ετικέτες ,

Γιατί η μικρή Αννούλα κλαίει?

Γιατί δεν της ανάβουν το καντήλι!!!

Ετικέτες ,

Τι λέει η μικρή Αννούλα όταν μπαίνει στην εκκλησία?

Χαίρε παντοδύναμε οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν!

Ετικέτες ,

Τι χωρίζει την μικρή Αννούλα από τον μικρό Πετράκη?

Ένα μνήμα!!!

Ετικέτες ,

Πώς πέθανε η μικρή Σταχτοπούτα Αννούλα?

12 το ταμπόν έγινε κολοκύθα!!!

Ετικέτες ,

Φωνές στο παλιό σπίτι

Λεν πως τα σπίτια φορτίζονται θετικά ή αρνητικά ανάλογα με τα συμβάντα που λαμβάνουν χώρα σε αυτά. Πολλές ιστορίες επικρατούν για τα σπίτια τα οποία στοιχειώθηκαν κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής, μιας και αποτελούσαν χώρους βασανιστηρίων. Έτσι και το σπίτι της παρακάτω ιστορίας:

Κάποτε ένα ζευγάρι το οποίο παλιά έμενε στο χωριό μου αγόρασε 1 σπίτι σε ένα άλλο μακρινό χωριό.Το σπίτι ήταν κάποιας παλαιότητας. Το βράδυ άκουσαν κραυγές. Δεν ανησύχησαν νόμιζαν ότι τούς έκαναν φάρσα. Το επόμενο βράδυ το ίδιο και το επόμενο. Είχαν πια πανικοβληθεί!!! Αποφάσισαν να το εγκαταλείψουν. Μετά από καιρό έμαθαν την αλήθεια. Στην κατοχή οι Γερμανοί εκτελούσαν σε εκείνο το μέρος τούς αντάρτες της περιοχής.

Ετικέτες

Κλάματα Μωρού

Πριν από 60 χρονιά ζούσε σε ένα χωριό της ορεινής Ηλείας μια νεαρή και όμορφη κοπέλα, η Μίνα. Εκείνη την εποχή όλες οι κοπέλες προορίζονταν αποκλειστικά για γάμο ο οποίος γινόταν συνήθως με προξενιό. Όταν λοιπόν έφτασε η ώρα να παντρευτεί κι εκείνη, της παραξένεψαν έναν νεαρό, συμπαθητικό σε εμφάνιση, τον Ανδρέα. Παντρεύτηκαν και απέκτησαν 4 παιδιά μαζί(Νίκος, Γιώργος, Δημήτρης, Γεωργία).

Όλα κυλούσαν ευχάριστα στην οικογένειά της, ώσπου μια μέρα την επισκέφτηκε η αδερφή της,ονόματι Κατερίνα, η οποία ήταν ακόμη ανύπαντρη. Από την στιγμή που την είδε ο Ανδρέας άρχισε να φέρεται παράξενα. Τελικά, μία κρύα νύχτα του χειμώνα, βίασε την Κατερίνα, η οποία έμεινε έγκυος από τον Ανδρέα. Η Κατερίνα μίλησε στην Μίνα για τα όσα έκανε ο Ανδρέας, τον οποίο η Μίνα απείλησε να τον καταδώσει στην αστυνομία. Έπειτα από αυτό.

ο Ανδρέας ξυλοκόπησε την Μίνα.Όταν γεννήθηκε το παιδί, ο Ανδρέας το πήρε και το έπνιξε στο ποτάμι για να μην μαθευτεί τίποτα στο χωριό.Από τότε, κάθε βράδυ ακούγονται κλάματα μωρού στο σπίτι της Μίνας, η οποία ζει ακόμη με τον Ανδρέα για τα μάτια του κόσμου.

απο joanna
Υ.Γ. Τα γεγονότα συνέβησαν στο χωριό μου.

Ετικέτες

Εξομολόγηση ενός Ψυχαναλυτή

Κοντά στο Λονδίνο ο ψυχαναλυτής Καρλ Γκ. Γιούνγκ βίωσε μια σειρά από αλλόκοτα συμβάντα,το καλοκαίρι του 1920.

Ξαπλωμένος λοιπόν στο κρεβάτι ενός μικρού ξενοδοχείου, άκουγε επανειλημμένα κάθε βράδυ ψιθύρους και έντονα τριξίματα από τα έπιπλα που υπήρχαν στην κρεβατοκάμαρα. Ενίοτε ένιωθε και μια άσχημη μυρωδιά, όμως δεν είχε δώσει σημασία μέχρι την τρίτη μέρα, η οποία ήταν ακόμη χειρότερη. Ακούγονταν δυνατοί ήχοι χτυπημάτων και είχα την εντύπωση πως ένα ζώο στο μέγεθος σκύλου έτρεχε πανικόβλητο γύρω στο δωμάτιο. Όπως συνήθως η φασαρία σταμάτησε ξαφνικά με την πρώτη ακτίνα φωτός της ανατολής. Δυστυχώς όμως, τα φαινόμενα δεν σταμάτησαν. Οι περίεργοι ήχοι συνεχίζονταν για πολλές βραδιές μέχρι που η κατάσταση:

"το πέμπτο σαββατοκύριακο ήταν τόσο αφόρητη, ώστε ζήτησα να μου δώσουν άλλο δωμάτιο."

Να τι είχε συμβεί: ήταν μια όμορφη φεγγαρόλουστη νύχτα, χωρίς καθόλου άνεμο. Στο δωμάτιο ακούγονταν ψίθυροι, τριξίματα και κρότοι. Χτυπήματα από έξω διέτρεχαν τους τοίχους. Είχα την αίσθηση πως κάτι βρισκόταν δίπλα μου και άνοιξα τα μάτια μου.Εκεί στο πλευρό μου πάνω στο μαξιλάρι είδα το κεφάλι μιας ηλικιωμένης γυναίκας. Το δεξί της μάτι με κοιτούσε ορθάνοιχτο. Το αριστερό μισό του προσώπου κάτω από το μάτι έλειπε. Η θέα ήταν τόσο ξαφνική και απρόσμενη, ώστε με μιας σηκώθηκα από το κρεβάτι, άναψα το κερί και πέρασα την υπόλοιπη νύχτα σε μια πολυθρόνα…

Ετικέτες

Να σκέφτεσαι τις συνέπειες

Δυο κορίτσια κάθε νύχτα δεν κοιμόντουσαν... μιλούσαν για τις επιθυμίες τους.Μια απ’ αυτές τις νύχτες, εμφανίστηκε μπροστά τους μια γριούλα που τους είπε ”Θα σας εκπληρώσω όλες τις επιθυμίες μ’ ένα αντάλλαγμα….Χωρίς να τους το πει και χωρίς να αναρωτηθούν αυτές !!!! Όντως εκπληρώθηκαν όλες οι επιθυμίες τους. Έφτιαξαν ένα μεγάλο σπίτι διπλά στο νεκροταφείο. Την ίδια μέρα μετά από 20 χρονιά εμφανίστηκε πάλι μπροστά τους η γριούλα και τους είπε ”Ώρα για το αντάλλαγμα”. Το επόμενο πρωί τις βρήκαν κρεμασμένες μπροστά απ’ την εκκλησιά που είχαν πρώτο δει την γριούλα!! Μ’ ένα σημείωμα να λέει:

Να σκέφτεσαι τις συνέπειες”…..

by mpekris,bg

Ετικέτες

Παράξενες Φωτογραφίες

Λοιπόν, σειρά μου για τη δική μου τρομακτική και αληθινή ιστορία.
Είμαι 17 χρονών και πρόσφατα επέστρεψα από Νέα Υόρκη που έμενα με την μητέρα μου, στην Ελλάδα για να ζήσω με τον μπαμπά μου.. Είναι φωτογράφος και ζει με την νέα σύζυγο του στο Ψυχικό.

Τις πρώτες μέρες μου εδώ ήμουν πολύ κουρασμένη και εντελώς ανίκανη στο να συνηθίσω την αλλαγή ώρας με αποτέλεσμα να κοιμάμαι την μέρα και να είμαι ξύπνια τα βράδια. Με τα πολλά άρχισα να ασχολούμαι με την φωτογραφία και εγώ και για αρχή έβγαζα φωτογραφίες το σπίτι και την αυλή. Το σπίτι μου είναι πολύ μεγάλο και έχει ακόμη μεγαλύτερη ιστορία. Όταν εμφάνισα τα φιλμ μου, είδα ότι σε όλες τις φωτογραφίες μου υπήρχε ένα φως. Σαν να φώτιζα εγώ τον τοίχο με φακό. Μόνο που εγώ δεν έκανα τίποτα τέτοιο. Τα επόμενα φιλμ τα ξόδεψα στην αυλή μας. Το ίδιο και εκεί. Υπήρχε κάπου γύρω μου ένα φως. Μέχρι τότε δεν είχα τολμήσει να πατήσω το πόδι μου ούτε στο υπόγειο ούτε στη σοφίτα. Όταν λοιπόν αποφάσισα να προσπαθήσω να ξυπνήσω μέρα για να την δω και τα κατάφερα, βρήκα ένα σωρό τετράδια γραμμένα στην καθαρεύουσα. Μου βγήκαν τα μάτια για να τα διαβάσω. Ήταν γραμμένα από ένα αγόρι, τον Άγγελο που συνεχώς ανέφερε μια γυναικεία παρουσία να εμφανίζετε στους καθρέπτες, σε παράθυρα και τέτοια χωρίς όμως να τον τρομάζει. Μάλιστα την είχε ερωτευτεί. Τα ημερολόγια συνεχίζονταν μέχρι τις αρχές του ’70 που αυτός κόντευε τα 36. Η τελευταία σελίδα έλεγε αν κατάλαβα καλά πως ο νεαρός αυτοκτόνησε γιατί τρελάθηκε από έρωτα, αλλά όμως δεν μπορούσε να την αγγίξει.

Δεν με τρόμαξε ιδιαίτερα αυτό και για λίγο καιρό το ξέχασα, και επικεντρώθηκα στο να κάνω παρέες και φίλους. Ένα βράδυ που ετοιμαζόμουν στο μπάνιο του δωματίου μου, το νερό στον νιπτήρα ξεκίνησε να τρέχει χωρίς εγώ να το ανοίξω. Έμπηξα μια τσιρίδα έκλεισα το νερό και έκανα βήματα πίσω κοιτάζοντας τον καθρέπτη. Μου κόπηκαν τα πόδια. Ένα αγόρι, κυριολεκτικά πανέμορφο στεκόταν μέσα από τον καθρέπτη και με κοίταζε. Όταν τα μάτια μου εστίασαν καλύτερα είδα πως το αγόρι είχε και πόδια, που σήμαινε ότι δεν ήταν στον καθρέπτη αλλά εκεί μπροστά μου. Φόραγε ένα περίεργο κουστούμι αλλά όχι παπούτσια. Είχα μείνει σαν χαζή και τον κοίταζα, χωρίς να θέλω να φύγω ούτε να φοβάμαι. Με έσωσε το κουδούνι που χτυπούσε μανιασμένα. Κατέβηκα κάτω τρέχοντας και παραπατώντας. Πήρα την τσάντα μου και βγήκα έξω. Όταν γύρισα αργά το βράδυ, πήγα κατευθείαν για ύπνο με τα ρούχα, είχα συνηθίσει την ώρα επιτέλους. Με ξύπνησαν αγκομαχητά και βαριά βήματα. Ήθελα να πάω στο δωμάτιο του μπαμπά μου να κοιμηθώ στον καναπέ που είχε. Καθώς σηκώθηκα είδα όλα τα περίεργα τετράδια εκείνου του Άγγελου σκορπισμένα στο πάτωμα και σκισμένα να σέρνονται σαν να τα φυσούσε αέρας. Και είδα και το φως που ήταν πάντα στις φωτογραφίες μου. Και μετά ησυχία. Ένιωσα τόσο καλά με αυτό το φως στο δωμάτιο μου που όχι μόνο δεν έφυγα τρέχοντας αλλά έπεσα ξανά για ύπνο, ήρεμη όσο ποτέ. Αυτό συμβαίνει ακόμη και σήμερα. Όποτε είμαι στεναχωρημένη η κάτι με τρομάζει εμφανίζετε αυτό το φως και με ηρεμεί. Δεν είναι ακριβώς τρομακτική ιστορία, αλλά ήθελα απεγνωσμένα να το μοιραστώ με κάποιους. Και από τότε μάλιστα, έχω γίνει καλύτερη στα μαθήματα μέχρι και στα μαθηματικά που παλιά μου φαίνονταν κινέζικα, έχω πάντα ένα ένστικτο για τους ανθρώπους που γνωρίζω και όλοι μου λένε ότι έχω καλή αύρα. Εγώ μετά από όλα αυτά απλά πίστεψα ότι υπάρχουν άγγελοι που μας προστατεύουν.. Μέχρι εκεί δεν πιστεύω τίποτα παραπάνω.

by carrie
http://scarystories.gr/

Ετικέτες ,

Το Κομμένο Δάχτυλο της Γιαγιάς

Το παρακάτω δεν είναι αληθινό αλλά είναι μια πολύ καλή ιστορία για να τρομάξουν οι φίλοι σας.

Ήταν μια φορά μια οικογένεια πολύ πλούσια. Μια νύχτα η γιαγιά της οικογενείας πέθανε και εκτός από την πλούσια τελετή που έγινε η οικογένειά της για να την τιμήσει της πήρε ένα πανάκριβο δακτυλίδι με διαμάντια επάνω χρυσό κτλ. Αυτό ακούστηκε παντού στο χωριό που ζούσανε. Μερικές μέρες μετά την κηδεία, 2 ληστές που ακούσανε για το πανάκριβο δακτυλίδι αυτό, πήγανε να το κλέψουνε. Σκάβουν τον τάφο, ανοίγουν την κάσα και προσπαθούν να πάρουν το δακτυλίδι από το δάκτυλό της. Ήταν πολύ σφιχτά βαλμένο όμως και δεν έβγαινε. Τότε ο ένας απο αυτούς έβγαλε ενα μαχαίρι και έκοψε το δάκτυλο και το πήραν μαζί τους. Μετά από έναν χρόνο, μια βροχερή νύχτα, στο σπίτι που έμεναν οι ληστές χτυπάει η πόρτα. Πάει ο ένας να δει ποιος είναι και βλέπει μια γιαγιά ντυμένη στα μαύρα να κάθεται έξω στη βροχή. Αμέσως πάει έξω και της λέει: Γιαγιούλα τί κάνεις εδώ στη βροχή; Η γιαγιά δεν μιλάει... "έλα μέσα να μην βρέχεσαι" της λέει. Πάνε μέσα.. της λέει ο άλλος "κάτσε να σου βάλω λίγο τσάι να πιεις". Η γιαγιά δεν μιλούσε.. Της βάζει το τσάι.. όταν όμως πάει να πάρει το φλιτζάνι η γιαγιά.. βλέπουν πως της έλειπε ένα δάκτυλο! την ρωτάει ο ένας"γιαγιά.. ποιος σου έκοψε το δάκτυλό σου;" "ΕΣΥΥΥΥΥ!!!!"

Λοιπόν μερικά tips τώρα: Το "εσυυυ" το λέτε απότομα και δυνατά, δείχνοντας με το δάκτυλό σας έναν φίλο κατά προτίμηση αυτόν που φοβάται περισσότερο. Οτι και να γίνει μην σας πιάσουν τα γέλια κατά τη διάρκεια της ιστορίας. Εννοείτε πως στην αρχή θα πείτε πως είναι αληθινή ιστορία!

Ετικέτες

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Η Νύχτα του Πτώματος

Ετικέτες

Τα Βιβλία του Αίματος

Οι νεκροί έχουν λεωφόρους...

Τραίνα-φαντάσματα, ονειρικές άμαξες διασχίζουν τους ερημότοπους πέρα από τις ζωές μας σε αλάθητες γραμμές, μεταφέροντας αδιάκοπα ένα πλήθος πεθαμένων ψυχών. Οι τριγμοί και οι κραδασμοί τους ακούγονται στα σημεία τομής του κόσμου μας, μέσα από ρωγμές που έχουν προκληθεί από πράξεις βίας, διαφθοράς και αγριότητας. Οι επιβάτες τους, οι περιπλανώμενοι νεκροί, γίνονται αντιληπτοί όταν η καρδιά μας είναι έτοιμη να εκραγεί, και εικόνες που θα έπρεπε να μείνουν κρυμμένες παρουσιάζονται ολοκάθαρα μπροστά μας.

Αυτές οι λεωφόροι έχουν σήμανση, γέφυρες και παρακαμπτηρίους. Έχουν διόδια και διασταυρώσεις.

Είναι σ' αυτές τις διασταυρώσεις, εκεί όπου τα πλήθη των νεκρών συναντιούνται και αναμιγνύονται, που η απαγορευμένη λεωφόρος διαχέεται με μεγαλύτερη ευκολία στον κόσμο μας. Η κυκλοφορία είναι πυκνή στα σταυροδρόμια, και οι φωνές των νεκρών φτάνουν στη μεγαλύτερη έντασή τους. Εδώ τα φράγματα που χωρίζουν τη μια πραγματικότητα από την άλλη υποχωρούν κάτω από το βάρος αναρίθμητων ποδιών.

Η Συνεχεία Εδώ

Ετικέτες

Οτοστόπ nο.01

Κάποτε ένας νεαρός γύριζε στο σπίτι του από ένα πάρτι φίλου του. Οδηγούσε μόνος και η ώρα είχε πάει 3 το πρωί. Στον δρόμο βλέπει ένα γέρο να κάνει οτοστόπ. Σταματάει και τον παίρνει μαζί του. Κατά την διαδρομή ο γερός δεν μιλάει και ο νεαρός απορημένος κοιτάει από το καθρεφτάκι να δει τον γέρο. Δεν βλέπει τίποτα και έντρομος γυρνάει και κοιτάει πίσω. Ο γέρος ήταν εκεί. Σταματάει ο νεαρός το αυτοκίνητο και ζητάει στον γέρο να κατέβει. Κατεβαίνοντας ο γέρος γυρνάει και του λέει:"Έχε χάρη που ήταν οι άλλοι τρεις πίσω αλλιώς θα σε κανόνιζα!" Φεύγει ο νεαρός απορημένος. Μετά από 2 μέρες ο νεαρός αποφασίζει να καθαρίσει το αυτοκίνητο. Ενώ καθάριζε το πίσω κάθισμα βρήκε μια εικόνα των τριών ιεραρχών την οποία είχε τοποθετήσει η μητέρα του για να τον προστατεύουν επειδή συνήθιζε να τρέχει πολύ. Τότε κατέλαβε για ποιους τρεις λεγε ο γέρος!!!!

Ετικέτες , ,

Η Τελευταία σου Μέρα

Καμιά Φόρα και ο Θάνατος κάνει Λάθη.....

Ήταν σε ένα στρατόπεδο κοντά σε δάσος πριν πολλά χρόνια, ένας φαντάρος είχε σκοπιά 2-4 σε φυλάκιο σκοτεινό και απόμερο που έβλεπε στο δάσος. Κάποια στιγμή ακούει μια φωνή να του λέει "φαντάρε είναι η προτελευταία σου σκοπιά" φοβισμένος αυτός γυρνάει και φωνάζει αλτ τι συ (αν δεν γράφεται έτσι sorry) καμία απάντηση. Την επόμενη μέρα ίδια ώρα, ίδια σκοπιά ακούει πάλι μια φωνή "φαντάρε σήμερα είναι η τελευταία σου σκοπιά, τα ίδια αυτός φώναζε, έριχνε φως με φακό τπτ. Το άλλο πρωί βλέπει πάλι ότι έχει ίδια ώρα, ίδια σκοπιά και παθαίνει σοκ. Λίγη ώρα πριν φύγει για σκοπιά τα είχε κάνει πάνω του και σκέφτηκε να το παίξει άρρωστος, έτσι κι έγινε και πήγε άλλος στη θέση του. Στην αλλαγή σκοπιάς βρήκαν το φαντάρο που τον αντικατέστησε νεκρό.....

Το Κόκκινο Σπίτι

Στην Ερμούπολη της Σύρου, και στον δρόμο για το Κίνι (τρομερή παραλία),2km έξω από το κέντρο της πόλης, υπάρχει ένα σπίτι το οποίο είναι εγκαταλελειμμένο εδώ και καιρό. Ενώ έχουν γκρεμιστεί, τα γύρω σε αυτό σπίτια, και έχουν χτιστεί νέα με πιλοτές και κήπους, αυτό το σπίτι δεν έχει πειραχτεί καθόλου. Και πλάκα-πλάκα είναι σε πολύ καλή θέση. Δεν βλέπει παραλία αλλά τον μικρό κάμπο μέχρι το λόφο Αυγό.

Το συγκεκριμένο σπίτι δεν τολμά κανείς να το αγοράσει γιατί υπάρχει ένας φόβος γενικά. Όποιος αγόρασε αυτό το οικόπεδο, πέθανε μετά από λίγο καιρό. Κανείς δεν έχει προλάβει να το γκρεμίσει και να χτίσει ένα νέο. Επίσης έχουν ακουστεί ότι οι γείτονες ακούνε μερικά βράδια θορύβους από αλυσίδες και λουκέτα. Και η αστυνομία έχει πάει αρκετές φορές για να βρει κάποια στοιχεία ώστε να αποκλείσουν την περίπτωση να είναι κάποιος που να τα κάνει αυτά.

Οι γείτονες φυσικά, άλλο που δεν θέλουν να γκρεμίσουν αυτό το σπίτι αφού τους υποβαθμίζει την περιοχή. Οπότε δεν έχουν λόγο να έχουν δημιουργήσει αυτή την ιστορία. Να φανταστείτε το σπίτι δεν το πλησιάζουν ούτε σκυλιά ούτε τίποτα. Έχει το κάτι άλλο στην αύρα του. Το σπίτι εξωτερικά είναι βαμμένο στην ίδια απόχρωση του αίματος. Από εκεί έχει ονομαστεί το "Κόκκινο Σπίτι"....

Ετικέτες

Κιόλα αυτά για ένα Μπουφάν... 3η Εκδοχή

Ένας ναύτης,που τον έλεγαν Παντελή,βγήκε από το πλοίο μια βόλτα. Συνάντησε μια κοπέλα,την Μαρία, μιλήσανε, βγήκανε για φαί... Κατά τις 2:00 το βράδυ έκανε κρύο, η Μαρία κρύωνε,ο Παντελής της έδωσε το μπουφάν του. Η ώρα είχε περάσει,και αποφασίσανε πως καλύτερα ήταν να πάνε σπίτια τους.

Ο Παντελής άφησε την Μαρία σπίτι της.Την άλλη μέρα,θα έφευγε για ταξίδι ο Παντελής. Πήγε σπίτι της με σκοπό να πάρει το μπουφάν του. Χτύπησε το κουδούνι,βγήκε μια ηλικιωμένη γυναίκα:

-Γεια σας, είναι εδώ η Μαρία;

Η γυναίκα δάκρυσε. Ο Παντελής ρώτησε τι τρέχει,η γυναίκα του είπε ότι η Μαρία έχει πεθάνει εδώ και 2 χρόνια... Της εξήγησε τι έγινε,πήγανε στο μνήμα της και το μπουφάν του ήταν εκεί πάνω, κρεμασμένο....

Κιόλα αυτά για ένα Μπουφάν... 2η Εκδοχή

Ετικέτες ,

Είναι νύχτα, ο ήλιος λάμπει...

Είναι νύχτα,ο ήλιος λάμπει! Ένας πεζός καβαλάρης ανηφορίζει το κατηφορικό δρόμο.Ξάφνου μέσα στης νύχτας τη σιγαλιά ακούει έναν ύποπτο θόρυβο. Καθώς προχωρούσε ο θόρυβος γινόταν και πιο έντονος. Ένιωθε τη καρδιά του να χτυπάει έντονα και ένας κρύος ιδρώτας έλουσε το κορμί του. Ενώ πλησίαζε και άκουγε διάφορους ήχους, δεν άντεξε την ένταση και τράβηξε το εξάσφαιρο μαχαίρι του,πυροβόλησε εφτά φορές και σκότωσε εννέα νοματαίους. Ο θόρυβος όμως συνεχιζόταν πιο επίμονος, πιο έντονος. Ξάφνου πετάγεται ένα όν μέσα από τις φυλλωσιές και τον ρωτάει με μια φωνή σαν να προερχόταν από τον Άδη:

-Τι φρούτα βγάζει η Καλαμάτα αγοράκι;

Ετικέτες

Το Βαλσαμωμένο Σώμα

Ήταν μια οικογένεια που αποτελούνταν από μια μητέρα και ένα γιό. Ήταν φτωχοί και αυτή εργαζόταν σκληρά. Ο γιος βοηθούσε κι αυτός την μητέρα όσο μπορούσε, είχε καλές επιδόσεις στο σχολείο και γενικά ήταν κι αυτός πολύ καλός.

Έπασχε όμως από κάποια ανίατη ασθένεια και κάποια στιγμή η κατάστασή του επιδεινώθηκε. Ήταν στο κρεβάτι και οι γιατροί τον είχαν ξεγράψει. Η μητέρα του είχε απελπιστεί μιας και ήταν το μοναδικό της παιδί και δεν μπορούσε να το πάρει απόφαση ότι ο γιός της θα πέθαινε.

Δυστυχώς το παιδί πράγματι μετά από λίγες ημέρες υπέκυψε. Η κηδεία έγινε την επόμενη, με κλειστό φέρετρο. Κανείς δεν απόρησε γι' αυτό, αφού όλοι σκέφτηκαν ότι η ασθένεια μάλλον θα είχε παραμορφώσει το παιδί και γι' αυτό το φέρετρο ήταν κλειστό.

Η μητέρα μετά το θάνατο του παιδιού της αποσύρθηκε από τη ζωή. Σπάνια έβγαινε από το σπίτι για να πάει κάπου κι ακόμα πιο σπάνια δεχόταν κάποιον στο σπίτι. Όταν συνέβαινε αυτό, ένα δωμάτιο του σπιτιού ήταν μονίμως κλειδωμένο και κανείς δεν μπορούσε να μπει εκεί.

Τελικά, όχι πολλά χρόνια μετά το θάνατο του παιδιού, η μητέρα πέθανε κι αυτή. Την βρήκαν νεκρή στο σπίτι οι γείτονες λίγες μέρες μετά. Τότε ήταν που άνοιξαν και το κλειδωμένο δωμάτιο και βρέθηκαν μπροστά σε ένα μακάβριο και σπαραχτικό θέαμα. Σ' ένα κρεβάτι επάνω βρισκόταν το βαλσαμωμένο σώμα του γιου! Πού και πώς και με την βοήθεια ποιου το είχε βαλσαμώσει για να έχει την ψευδαίσθηση ότι είναι ακόμα κοντά της, δεν το ξέρει κανείς.

Ετικέτες

Η Βίβλος Του Διαβόλου Codex Gigas

Ο θρύλος αναφέρει ότι το βιβλίο γράφτηκε από ένα μοναχό, ο οποίος χτίστηκε ζωντανός επειδή παραβίασε έναν κώδικα του μοναστηριού. Προκειμένου να απαλλαγεί από αυτή την τιμωρία, υποσχέθηκε να γράψει το μεγαλύτερο χειρόγραφο του κόσμου μέσα σε μια νύχτα. Όταν όμως συνειδητοποίησε ότι ήταν αδύνατο να εκπληρώσει την υπόσχεσή του, ζήτησε από το Διάβολο να τον βοηθήσει. Η ευχή του εισακούστηκε. Ο Διάβολος, στον οποίο ο μοναχός πούλησε την ψυχή του απεικονίζεται στο Penitential, ένα κεφάλαιο που έχει τη μορφή ενός βιβλίου για ιερείς και περιλαμβάνει ποικίλα σύμβολα και διαφορετικές μορφές μεταμέλειας.

Ετικέτες ,

Μύκονος: Μιά ανατριχιαστική ιστορία βρυκολάκων

Μία ανατριχιαστική ιστορία βρικολάκων αφηγείται ό Γάλλος περιηγητής Pitton de Tournefort.(Relation d'un voyage du Levent, Paris, 1717 . Βλ. κεφ. Ό τελευταίος του αιώνα)

Παρακολούθησε ό ίδιος το φρικαλέο περιστατικό στη Μύκονο το χειμώνα του1700:

«Σκότωσαν ένα χωριάτη Μυκονιάτη, από φυσικού του δύστροπο και φιλόνικο. Κανείς δεν ήξερε πώς και γιατί. Δυο μέρες μετά τον ενταφιασμό του διαδόθηκε ότι τον είδαν να περπατάει τη νύχτα με βαριά βήματα, να μπαίνει στα σπίτια, να αναποδογυρίζει τα έπιπλα, να σβήνει τα λυχνάρια, ν' αγκαλιάζει ξαφνικά τούς ανθρώπους και να κάνει χίλιες δυο κατεργαριές. Στην αρχή γέλασαν όλοι. Μα όταν άρχισαν να παραπονιούνται και σοβαροί άνθρωποι ή υπόθεση πήρε διαστάσεις. Οι παπάδες έκαναν εξορκισμούς. Τίποτα, ο Μυκονιάτης συνέχιζε αδιόρθωτος τις πανουργίες του

Τι δέκατη μέρα έγινε λειτουργία για να εκδιωχθεί ο δαίμονας. Αποφασίστηκε να ξεθάψουν το κουφάρι και να του ξεριζώσουν την καρδιά μέσα στην εκκλησία. Ο χασάπης της Μυκόνου, γέρος και αδέξιος, αντί ν' ανοίξει το στέρνο άνοιξε την κοιλιά. Έψαξε, έψαξε αλλά δεν εύρισκε αυτό πού ζητούσε. Κάποιος του είπε ν' ανοίξει το διάφραγμα. Έτσι έβγαλαν την καρδιά. Για να καλυφθεί ή μπόχα του πτώματος έκαιγαν λιβάνια. Αλλά το θυμίαμα, καθώς ανακατευόταν με τις αναθυμιάσεις του κουφαριού προκαλούσε φοβερότερη μπόχα. Οι φτωχοί άνθρωποι τρελάθηκαν. Πάθαιναν παραισθήσεις έβλεπαν εφιαλτικά οράματα. Φώναζαν πώς από το ανοιγμένο κουφάρι έβγαινε πηχτός καπνός. Πού να τολμήσουμε να τούς πούμε πώς ήταν από το λιβάνι. Μέσα στην εκκλησία αντηχούσε μονάχα ή κραυγή «βρυκόλακας»! «βρυκόλακας»!

Από το θόρυβο θαρρούσες πώς θα γκρεμισθεί ό θολός του ναού. Ό χασάπης έβανε όρκο πώς το πτώμα ήταν όλόζεστο. Μερικοί έλεγαν πώς το αίμα ήταν κατακόκκινο.

Το φοβερό νέο απλώθηκε από σοκάκι σε σοκάκι σ' όλη την πολιτεία. Και σε λίγο όρμησαν στην εκκλησία ένα πλήθος νησιώτες πού βεβαίωναν πώς όταν έφεραν το πτώμα από τα χωράφια ήταν ακόμα ζεστό. Σίγουρα λοιπόν είχε βρικολακιάσει.

Βρισκόμουν πλάι στο κουφάρι για να βλέπω καλύτερα. Παραλίγο να λιποθυμήσω από τη δυσωδία. Αλλά οι ζαλισμένοι νησιώτες ξέφρενοι από την τρομάρα, νόμιζαν πώς είχε ακόμα ζωή. Ζήτησαν τη γνώμη μου και τούς είπα ότι είναι εκατό τα εκατό πεθαμένος. Τούς εξήγησα ήρεμα όλα τα περίεργα φαινόμενα και τις παραισθήσεις. Ποιος να μ' ακούσει;

Πήραν την καρδιά στην ακρογιαλιά και την έκαψαν. Μ' όλα αυτά ό βρυκόλακας δεν εννοούσε να ησυχάσει. Έγινε περισσότερο επιθετικός. Άνοιγε πόρτες, ακόμα και δωμάτια, ξυλοκοπούσε ανθρώπους τη νύχτα, έσπαζε παράθυρα, έσκιζε φορέματα, άδειαζε τις κυψέλες των μελισσιών και τα κρασοβάρελα. Μονάχα στο σπίτι του προξένου όπου είχαμε εγκατασταθεί δεν τόλμησε να τρυπώσει.

Όλο το νησί είχε υποστεί ομαδική παράκρουση. Ακόμα και οι έξυπνοι και οι μορφωμένοι είχαν παρασυρθεί. ~Ήταν μία αρρώστια του εγκεφάλου, επικίνδυνη οπώδη μανία ή λύσσα. Οικογένειες εγκατέλειπαν τα σπίτια τους και έστηναν τα κρεβάτια τους καταμεσής στην πλατεία για να περάσουν τη νύχτα τους. Δεν υπήρχε άνθρωπος πού να μην είχε διαπιστώσει την παρουσία του βρικόλακα. Όλη τη νύχτα άκουγες θρήνους. Πολλοί βγήκαν οικογενειακός στα χωράφια.

Κάποιος είπε πώς το κακό οφείλεται σε μία παράλειψη κατά την τελετή του εξορκισμού. Η λειτουργία έπρεπε να γίνει μετά την αφαίρεση της καρδιάς. Έτσι ξαναβρεθήκαμε στην αναστάτωση της πρώτης μέρας. Γενική σύναξη πρωί και βράδυ, λιτανείες τρεις μέρες και τρεις νύχτες.Οί παπάδες υποχρεώθηκαν να νηστέψουν αυστηρά. Τούς έβλεπες να τρέχουν από σπίτι σε σπίτι με την αγιαστούρα στο χέρι.

Είπαμε στους προεστούς να στήσουν ενέδρες τη νύχτα και να παρατηρήσουν τι συμβαίνει στην πολιτεία. Έτσι έπιασαν μερικούς μπαγαπόντηδες πού είχαν προκαλέσει όλη την αναστάτωση. Δεν ήταν βέβαια οι πρώτοι δράστες και τούς άφησαν ελεύθερους. Για ν' αναπληρώσουν τη νηστεία της φυλακής άρχισαν ν' αδειάζουν τη νύχτα τα σπίτια των κατοίκων πού είχαν εγκαταλείψει το βιός τους.

Έτσι ξανάρχισαν οι λιτανείες.
Μία μέρα, αφού κάρφωσαν κι' εγώ δεν ξέρω πόσα γυμνά σπαθιά πάνω στο μνήμα του βρικόλακα (ξέθαφταν το πτώμα τρεις ή τέσσερες φορές την ημέρα ανάλογα με τις εμπνεύσεις του καθενός) ένας Αρβανίτης πού βρέθηκε στη Μύκονο είπε με ύφος μεγάλου σοφού ότι είναι γελοίο να καρφώνουν τον βρυκόλακα με σπαθιά χριστιανικά.
— Δεν βλέπετε χαζοί, ότι ή λαβή αυτών των σπαθιών έχει το σχήμα του σταυρού κι' εμποδίζει τον Σατανά να βγει από το κουφάρι; Χρειάζονται τούρκικα σπαθιά!
Αλλά και ή συνταγή του Αρβανίτη δεν ωφέλησε. Ό βρυκόλακας φαινόταν άτρωτος. Δεν ήξεραν πια σε ποιόν άγιο να προσευχηθούν.

«Ξαφνικά μια φωνή υψώθηκε απ’ όλη την πόλη: πρέπει να κάψουμε ολόκληρο το βρικόλακα. Ξέθαψαν πάλι το κουφάρι και το κουβάλησαν στην πούντα του Άι Γιώργη, άναψαν δυνατή πυρά με πίσσα (Όχι ξύλα, από φόβο μήπως ό βρυκόλακας σβήσει τη φλόγα) και το αποτέφρωσαν. Ό διάβολος είχε παγιδευτή κι' εξοντώθηκε. Ήταν καιρός. Γιατί οι περισσότερες οικογένειες ετοιμάζονταν να μεταναστεύσουν στην Τήνο ή στη Σύρο».

Αναδημοσίευση από: http://kostas-urbanlegends.blogspot.com/

Αυτή η Ιστορία μάλλον Συνδέεται με αυτήν Μύκονος: Ο Βουρβούλακας

Ετικέτες ,

Μια επεισοδιακή επίκληση πνευμάτων

Ένα βράδυ μετά από 2 χρονιά ερευνάς και αναζήτησης κανονίσαμε ν' ασχοληθούμε με το ouija board...

Για όσους δεν γνωρίζουν είναι αυτός ο πινάκας που χρησιμεύει για επικλήσεις και που οποίος δεν γνωρίζει συνιστώ να μην ασχοληθεί.

Είμαστε λοιπόν ένα απ' τα πολλά βραδιά που μαζευόμαστε όλοι μαζί στο σπίτι του φίλου μου στο χωρίο...ένα χωρίο της Aρκαδιας που ακούγονται πολλά και αυτό μας έκανε τη ζωή πιο εύκολη...

Μαζεμένοι λοιπόν στο στρογγυλού τραπέζι διαβάζοντας τ' απαραίτητα και έχοντας τον πινάκα μπροστά μας ξεκινήσαμε να κάνουμε την επίκληση για πρώτη φορά..συγκεντρωμένοι όπως πρέπει και έχοντας δει πολλά κατά καιρούς δεν περιμέναμε πρωτοφανή φαινόμενα...

Άλλα κάναμε λάθος κατά τη διάρκεια της επίκλησης λοιπόν προφανώς κάτι πήγε στραβά και ο καλεσμένος μας δεν ήταν και απ' τους καλύτερους ανθρώπους έτσι λοιπόν άρχισαν ν' ακούγονται διάφοροι ήχοι σαν ουρλιαχτά...συνέχισαν σαν γέλια μικρόν παιδιών στην παιδική χαρά και μεις ως εδώ ψύχραιμοι..ξαφνικά άρχισαν ν' ανοιγοκλείνουν τα ντουλάπια άλλα σε τέτοιο σημείο που άρχισαν να ξεκολλάνε νιώσαμε κάτι σαν αύρα να σηκώνετε γύρω μας κάτι σαν κύματα ενεργείας έσβησαν απότομα όλα τα κεριά που είχαμε στο τραπέζι και έσπασαν τα δυο ποτηριά που υπήρχαν στο τραπέζι με αποτέλεσμα να πεταχτούν τα γυαλιά και να κόψουν τους περισσότερους από μας μάλιστα μια κοπέλα στην άκρη του ματιού...αυτό ήταν όλο...

Βεβαία καθ' όλη την διάρκεια μια κοπέλα που δεν αισθανόταν καλά είχε ξαπλώσει στον καναπέ και δεν συμμετείχε.. είχε σηκώσει πυρετό και εξιστορώντας της μετά τι συνέβη μας είπε πως κάποια στιγμή ξύπνησε ένιωσε όλο αυτό στην ατμοσφαίρα άλλα νόμισε πως άπλα ήταν απ τον πυρετό της και δεν είδε κανέναν μας στο τραπέζι όποτε νόμιζε πως πήγαμε για ύπνο και ξανακοιμήθηκε...

Γι' αυτό όσο και να προφυλακίζεσαι προσοχή πότε δεν ξέρεις τι θα σου συμβεί...

Βάλια

Αναδημοσίευση από: http://www.xrisima.gr/

Ετικέτες ,

Ο Σατανάς επιτέθηκε σε ιερέα εντός του ναού

Μια συγκλονιστική περιπέτεια έζησε ένας ιερέας, ο οποίος, όπως υποστηρίζει, δέχτηκε επίθεση από τον σατανά, ο οποίος τον τραυμάτισε. Ο προϊστάμενος του ναού του Αγίου Γεωργίου στο Παλαιό Ηράκλειο, πατήρ Χρήστος Δημητρόπουλος, καθισμένος σε ένα από τα στασίδια της εκκλησίας, φέρνει στο νου και εξομολογείται στην «Espresso» την πραγματικά συγκλονιστική περιπέτεια που βίωσε πριν από μερικές μέρες, όταν, όπως ο ίδιος υποστηρίζει, δέχτηκε επίθεση από τον σατανά.

«Ο σατανάς ενοχλεί τους ανθρώπους του Θεού και προσπαθεί με κάθε τρόπο να τους κάνει να δειλιάσουν, ώστε να χάσουν το θάρρος και την πίστη τους. Αυτό επιχείρησε να κάνει και σε μένα, αλλά δεν τα κατάφερε, γιατί αυτή τη φορά δεν είχε να αντιμετωπίσει έναν κοινό θνητό. Τη μέρα που προσπάθησε να με χτυπήσει και να μου πληγώσει το σώμα αλλά κυρίως την ψυχή, μέσα στην εκκλησία μας είχαν έρθει τα ιερά λείψανα τριάντα επτά Αγίων! Βρέθηκε λοιπόν αντιμέτωπος με τριάντα επτά παλικάρια που έδειξαν ενεργά την παρουσία τους και τον ανάγκασαν να φύγει ηττημένος. Πρόκειται για θαύμα».

Με τα λόγια αυτά και με βουρκωμένα τα μάτια μάς εξιστορεί ο 37χρονος κληρικός πως ο σατανάς εμφανίστηκε μπροστά του με τη μορφή σκιάς, λίγα μόλις μέτρα από την Αγία Τράπεζα, πάνω στην οποία βρίσκονταν τα ιερά λείψανα των Αγίων που τον προστάτεψαν από το κακό. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του έγγαμου κληρικού και πατέρα δύο παιδιών, ο δαίμονας του επιτέθηκε το πρωινό της 10ης Δεκεμβρίου, τη στιγμή που είχε βγει από το ιερό προκειμένου να ανάψει τα καντήλια και μάλιστα ενώ βρισκόταν κάτω από αυτό του Αγίου Γεωργίου.

Συνεχίζοντας ο πατήρ Χρήστος μάς λέει: «Νωρίς το πρωί της Πέμπτης είχα φέρει στο ναό του Αγίου Γεωργίου τα ιερά λείψανα τριάντα επτά Αγίων της Ορθοδοξίας. Τα είχα αφήσει πάνω στην Αγία Τράπεζα και κάποια στιγμή βγήκα από το ιερό για να ανάψω τα καντήλια. Την ώρα που πήγα να ανάψω αυτό του Αγίου Γεωργίου και ενώ κρατούσα στα χέρια μου την κρυστάλλινη κούπα του καντηλιού, είδα διαγώνια μπροστά μου μια τεράστια μαύρη σκιά που στεκόταν όρθια. Η σκιά ήταν χωρίς πρόσωπο και χωρίς χαρακτηριστικά, ενώ βρισκόταν σε απόσταση περίπου ενός μέτρου από εμένα.

»Ξαφνιάστηκα και πριν προλάβω να αντιδράσω είδα ένα πολύ μεγάλο και φαρδύ χέρι, που δεν έμοιαζε με ανθρώπινο, να σηκώνεται ψηλά και να κάνει απειλητική κίνηση για να με χτυπήσει. Εκείνη την ώρα άκουσα ένα δυνατό κρότο, ενώ ταυτόχρονα έσπασαν και οι έξι αλυσίδες που βαστάνε το σιδερένιο καντήλι, το οποίο έπεσε κατευθείαν πάνω μου. Συγκεκριμένα έπεσε ακριβώς στο σημείο όπου κρατούσα την κρυστάλλινη κούπα, η οποία έσπασε μέσα στη χούφτα μου και με έκοψε βαθιά. Αμέσως μετά η τεράστια αυτή σκιά εξαφανίστηκε!

»Πήγα στο νοσοκομείο όπου έκανα πέντε ράμματα στο χέρι, ενώ συνειδητοποίησα τι πραγματικά είχε συμβεί, αφού αυτό που είχε εμφανιστεί μπροστά μου δεν ήταν ούτε άνθρωπος ούτε κάτι γήινο! Πιστεύω πως ήταν ο ίδιος ο σατανάς, ο οποίος ως δαίμονας είχε μπει στην εκκλησία, αλλά έφευγε οργισμένος λόγω της παρουσίας των ιερών λειψάνων».

Οταν ζητήσαμε από τον πατέρα Χρήστο να μας εξηγήσει πώς γίνεται να εισβάλει ένας δαίμονας μέσα σε μια εκκλησία και μάλιστα να επιτίθεται σε έναν ιερωμένο, εκείνος μας απάντησε ότι αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. «Ο σατανάς προσπαθεί να μας πειράξει ακόμη κι όταν βρισκόμαστε μέσα στην εκκλησία. Μάλιστα υπάρχουν πολλές μαρτυρίες ιερωμένων αλλά και γερόντων του Αγίου Ορους που δέχτηκαν επιθέσεις με χτυπήματα από δαίμονες τη στιγμή που προσεύχονταν ή την ώρα της Θείας Λειτουργίας. Ακόμη και τον Αγιο Αντώνιο ενόχλησε ο σατανάς και μάλιστα την ώρα που ήταν γονατιστός και προσευχόταν!

»Φέρουμε Τριαδικό Βάπτισμα και έχουμε τον Θεό μέσα μας, αλλά ο σατανάς κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να μας βάλει σε πειρασμό. Πολλές φορές εισβάλλει μέσα στην εκκλησία και προσπαθεί να μας κολάσει. Οπως όμως λέει και ο Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, δεν πρέπει να του ανοίγουμε την πόρτα. Από τη στιγμή που μέσα στο ναό μας υπάρχουν τα λείψανα των Αγίων, το έργο του δεν θα είναι καθόλου εύκολο».

Η λειψανοθήκη γέμισε μύρο!
Σύμφωνα με τον πατέρα Χρήστο, μόλις δύο μέρες μετά την επίθεση που δέχτηκε από τον σατανά παρατήρησε πως μέσα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου είχε συντελεστεί ακόμη ένα θαύμα, καθώς η λειψανοθήκη είχε γεμίσει με μύρο και ευωδίαζε!

Ο ίδιος μάς λέει: «Πάνω από κάθε λείψανο υπάρχει ένα μικρό χαρτάκι που γράφει με μαρκαδόρο το όνομα του κάθε Αγίου. Οταν το μεσημέρι του Σαββάτου ανοίξαμε τη λειψανοθήκη, μείναμε έκπληκτοι, καθώς διαπιστώσαμε πως όλα τα χαρτάκια ήταν βρεγμένα και τα ονόματα είχαν σβηστεί! Ακόμη και σήμερα εξακολουθούν να είναι σβησμένα και αυτό μπορεί να το διαπιστώσει ο κάθε πιστός. Δεν ξέρουμε από τι βράχηκαν τα χαρτάκια. Αυτό μόνο οι Αγιοι το γνωρίζουν! Πιστεύουμε όμως πως πρόκειται για μύρο, αφού έχει ευωδιάσει όλη η εκκλησία! Είναι ένα θαύμα που κατά καιρούς συμβαίνει σε πολλές εικόνες αλλά και σε λείψανα Αγίων. Είναι όμως και μια πραγματική ευλογία για το ναό του Αγίου Γεωργίου αλλά και για όλη την Ιερά Μητρόπολη της Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας, καθώς αποδεικνύεται ότι ο μητροπολίτης Κωνσταντίνος, που είναι επικεφαλής της, είναι άξιος χάριτος».

Από την πρώτη στιγμή που έγιναν γνωστά τα δύο θαύματα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου πλήθος κόσμου συρρέει στο ναό προκειμένου να δει από κοντά το «χτυπημένο» καντήλι αλλά και τα λείψανα των τριάντα επτά Αγίων που ευωδιάζουν. Μέσα στη λειψανοθήκη υπάρχουν τα ιερά λείψανα του Αγίου Σάββα, του Οσίου Ναούμ του Χοζεβίτη, του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης, του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, του Αγίου Γεωργίου εξ Ιωαννίνων του «φουστανελά» και των Αγίων τριάντα δύο πατέρων που σφαγιάστηκαν στην ιερά μονή του Αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτη (στον Ιορδάνη ποταμό). Επίσης μέσα σε αυτήν υπάρχει κομμάτι της κέρινης σφραγίδας του Πανάγιου Τάφου (με αυτή σφραγίζουν τον Πανάγιο Τάφο, όταν μπαίνει μέσα ο Πατριάρχης για να πάρει το Αγιο Φως), ένα κομμάτι από την ευλογημένη συκομορέα του Ζακχαίου, αλλά και ένα ακόμα τεμάχιο από το θεομητορικό μνήμα της Παναγίας.

Καταλήγοντας ο πατήρ Χρήστος μας λέει: «Η λειψανοθήκη θα παραμείνει για πάντα στην ενορία του Αγίου Γεωργίου. Καλούμε όλο τον κόσμο να έρθει στον Αγιο Γεώργιο, στο Παλαιό Ηράκλειο, να προσκυνήσει τα ιερά λείψανα και να νιώσει την παρουσία των Αγίων. Οι Αγιοι είναι εδώ».

Το γραφικό εκκλησάκι του 17ου αιώνα
Η πανέμορφη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο Παλαιό Ηράκλειο χρονολογείται από το 17ο αιώνα και είναι αγιογραφημένη από τον Κόντογλου που θεωρείται ένας από τους μεγάλους διδασκάλους της αγιογραφικής τέχνης, με κύριο χαρακτηριστικό των έργων του το αυστηρό βυζαντινό ύφος. Η εκκλησία είναι χτισμένη πάνω από αρχαίο ναό της Αφροδίτης, ενώ στον προαύλιο χώρο της σώζεται αρχαία κολόνα με κιονόκρανο εκείνης της εποχής. Γι' αυτό άλλωστε ο ναός ανήκει στη Βυζαντινή Εφορεία Αρχαιοτήτων. Επί Οθωνος ο Αγιος Γεώργιος ήταν νεκροταφειακός ναός και ο χώρος πέριξ της εκκλησίας χρησιμοποιούνταν ως νεκροταφείο Ορθοδόξων αλλά και Καθολικών. Σήμερα μέσα σε αυτόν, εκτός από τα τριάντα επτά ιερά λείψανα Αγίων εκτίθενται το «Αγιο Μανδήλιον» (εξαιρετική εικόνα του Χριστού που χρονολογείται από το 1600) αλλά και ένας εκπληκτικός επιτάφιος ρωσικής τέχνης του 14ου αιώνα, που είναι ανεκτίμητης αξίας.

Αναδημοσίευση από: http://toksipnitiri.blogspot.com/

Ετικέτες ,

Το φόρεμα της Πελαγίας

Σε ένα χωριό έξω από το Ηράκλειο, υπήρχε ένας βοσκός, ο οποίος είχε την στάνη του σε ένα ύψωμα, περίπου μισή ώρα από το χωριό, όπου και κατέβαινε 1 με 2 φορές την εβδομάδα, για να δει την οικογένειά του και να πάρει φαγητό. Σε μία από αυτές τις βόλτες στο χωρίο, που έτυχε να είναι και μια γιορτή Αγίου, βλέπει μια νεαρή κοπέλα να κάθεται έξω από το σπίτι της και να ράβει.

- Πελαγία, τι ράβεις εκεί?
- Ράβω ένα φουστάνι για να το φορέσω την επόμενη εβδομάδα, που είναι η γιορτή του Αγίου........, και όπως ξέρετε έχουμε πανηγύρι στο χωριό.
- Ναι, αλλά σήμερα είναι πάλι γιορτή και δεν κάνει να ράβεις!!
- Τι να κάνω, δεν προλαβαίνω να το τελειώσω!

Τελειώνει λοιπόν αυτός ο διάλογος, και αργότερα το απόγευμα ο βοσκός αναχώρησε για την στάνη του. Το βράδυ της παραμονή της γιορτής, που θα γίνονταν και το πανηγύρι, όπως καθόταν βλέπει να πλησιάζουν διαβόλοι χορεύοντας και τραγουδώντας. Ο βοσκός τους είχε ξαναδεί και δεν φοβόταν αλλά παραξενεύτηκε γιατί με τους διαβόλους είχε έρθει και ένας μεγαλύτερος, ο Αρχιδιάβολος όπως τον φώναζαν οι υπόλοιποι, και τον φώναξε να χορέψουν μαζί. Ο βοσκός, που ήταν μερακλής πήγε και άρχισε να λέει μαντινάδες και να χορεύει μαζί τους, ώσπου κάποια στιγμή βλέπει μια "διαβόλισσα" και φορούσε το φόρεμα της Πελαγίας. Πηγαίνει τότε σιγά-σιγά και κόβει με το σουγιαδάκι του ένα μικρό κομμάτι από το στρίφωμα του φορέματος.

Την επόμενη μέρα, κατέβηκε στο χωριό, και πήγε με την οικογένεια του στο πανηγύρι, όπου βλέπει την Πελαγία με το φόρεμα να χορεύει και να τραγουδάει. Αφού πέρασε η βραδιά, και τελείωσε ο χορός, πίανει ο βοσκός την Πελαγία και τις λέει:

- Πελαγία, το φόρεμα σου το φορούσε μια δαιμόνισσα εχθές το βράδυ στο χορό που κάμανε οι δαιμόνοι επάνω στο ύψωμα!!!
- Αποκλείεται μπάρμπαΖαχάρη. Το φόρεμα το είχα φυλαμένο μέσα στην κασέλα μου, στο δωμάτιο μου.
- Το φορούσε σου λέω! Και έχω και απόδειξη, γιατί όπως χόρευε πήγα σιγά-σιγά από πίσω της και έκοψα ένα κομματάκι από το στρίφωμα!!!

Τότε, η Πέλαγία κοίταξε στο πίσω μέρος του και είδε να λείπει το κομμάτι από το φουστάνι...και ο βοσκός το έβγαλε από την τσέπη του και της το έδειξε!

Αναδημοσίευση από: http://www.metafysiko.gr/

Ετικέτες , ,

Η πάλη με έναν Δαίμονα

Συνέβη πριν τρία χρόνια στη γιαγιά μου.

Εκεί που κοιμόταν αισθάνθηκε ένα πλάσμα σε μέγεθος μικρού παιδιού να ανεβαίνει πάνω της προσπαθώντας να την πνίξει

Η γιαγιά μου, όπως είναι λογικό εξάλλου, ξύπνησε και είδε πάνω της να είναι γαντζωμένο ένα πλάσμα κόκκινο με αρκετά τρομακτικό πρόσωπο..! Το δέρμα του δεν ήταν σαν το δικό μας αλλά ήταν κάπως ανάγλυφο σαν να έχει καεί..! το πλάσμα μόλις την είδε έμεινε ακίνητο και την κοίταζε αρκετά επίμονα..!

Η γιαγιά μου τρόμαξε πολύ και προσπάθησε να ξυπνήσει τον παππού μου ο οποίος κοιμόταν διπλά της! Όμως όταν άρχισε να τον σκουντάει και να του φωνάζει για να ξυπνήσει κατάλαβε αμέσως ότι ο παππούς μου δεν θα ξύπναγε και έτσι έπρεπε να αντιμετωπίσει μόνη της εκείνο το τρομακτικό πλάσμα.

Η γιαγιά φοβισμένη άρχισε να κοιτάει από δω κι από κει για να βρει τπτ με το οποίο θα μπορούσε να χτυπήσει αυτό το φοβερό πλάσμα! μόλις το μάτι της έπεσε στο κομοδίνο αμέσως κατάλαβε την αιτία που αυτό το πλάσμα ήταν τώρα ακίνητο και φοβισμένο!
Ήταν μια εικόνα της Παναγιάς που έχει εκεί κοντά η γιαγιά μου για καλό και για κακό!

Μόλις λοιπόν αυτός ο μικρός δαίμονας συνειδητοποίησε ότι η γιαγιά μου έχει καταλάβει την αιτία που ήταν τόσο φοβισμένος έδειξε ότι το ξεπέρασε και ήταν έτοιμος να πνίξει τη γιαγιά μου για τα καλά!

Τότε έγινε μια πραγματικά μεγάλη μάχη ανάμεσα στο δαίμονα και στη γιαγιά μου! Αναποδογυρίσανε πολλές φορές πάνω στο κρεβάτι μέχρι που τώρα η γιαγιά μου ήταν από πάνω και ο δαίμονας από κάτω!

Το πλάσμα θέλοντας να ξεφύγει αλλά και να κάνει κακό στη γιαγιά έμπηξε τα νύχια του ακριβώς στο μέρος που βρίσκονται τα πλευρά μας! Έβγαλε αμέσως το χέρι του και η γιαγιά μου άρχισε τότε να λέει το πάτερ ημών για να διώξει το δαίμονα από το σπίτι!!!!!

Τα κατάφερε αλλά τώρα ήταν αρκετά χτυπημένη για να κάτσει να σκεφτεί τι θα γίνονταν όλα αυτά τα αίματα από τη ντουλάπα και από τους τοίχους!

Την άλλη μέρα πήγαν στο σπίτι η μαμά μου και μια θεία μου για να καθαρίσουν το σπίτι και αντίκρισαν ένα δωμάτιο με πεσμένη κάτω και σπασμένη την εικόνα αυτή της Παναγίας! Τα ντουλάπια ήταν γεμάτα αίματα και το ίδιο και τα σεντόνια!

Η γιαγιά μου τους εξήγησε τι ακριβώς έγινε! Δεν είχαν πειστεί μέχρι τη στιγμή που η γιαγιά μου σήκωσε τη μπλούζα της και τους έδειξε τα πέντε νύχια τα οποία μέχρι και σήμερα έχουν μείνει πάνω στο σώμα της!

Από τότε η γιαγιά μου πάντα πριν κοιμηθεί βγαίνει έξω στη βεράντα και κάνει το σταυρό της κοιτώντας όλες τις μεριές του δρόμου! Μετά πάει και κοιμάται αλλά πάντα έχει διπλά της μια εικόνα της Παναγίας!

Το στίγμα αυτό έχει μείνει από τότε και η γιαγιά μου δε μπορεί να κοιμηθεί πολλές ώρες συνεχόμενα! Περίπου κάθε τρεις ώρες ξυπνάει!! Όταν πρωτάκουσα την ιστορία αυτή η αλήθεια είναι πως δεν πίστεψα τπτ και για αυτό έχω κάπως μετανιώσει, αλλά μόλις είδα κι εγώ τα σημάδια αυτά πείστηκα για τα καλά.....!!!

Όταν μετά από κάποιο καιρό που όλα αυτά εγώ τα συζήτησα με τη μαμά μου, μου είπε πως όντος εκείνη και η θεία μου καθάρισαν κάποια αίματα από τα έπιπλα αλλά πιθανώς η γιαγιά μου αυτά όλα να τα ονειρεύτηκε! Ίσως όλα αυτά να τα πιστεύει και η μαμά μου αλλά να μου τα λέει για να μην φοβηθώ! Παίζει κι αυτό..! Τι να πω..? Κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς έγινε εκείνο το βραδύ αλλά μπορώ να πω πως αυτά τα σημάδια ήταν αρκετά φοβερά!

Το όλο περίεργο είναι πως όταν αργότερα η γιαγιά μου πήγε στην εκκλησιά για να δει τι μπορεί να γίνει με αυτά τα νύχια και αν πρέπει να τα βγάλει, ο ιερέας της είπε ότι δεν πρέπει να τα βγάλει γτ από δω και πέρα αυτά θα λειτουργούν κάπως σαν φυλαχτό.....!!!!!

Από το μέλος: mairou

Αναδημοσίευση από: http://www.myphone.gr/

Ετικέτες , ,

Τρομακτικές ιστορίες και στοιχειωμένοι τόποι της Αργολίδος

Η Αργολίδα είναι ένας πανάρχαιος τόπος με την ιστορία της να χάνεται στα βάθη της ιστορίας και της μυθολογίας.

Ένας τέτοιος τόπος συνεχούς κατοίκησης εδώ και χιλιάδες χρόνια είναι “λογικό” να έχει εμποτιστεί με τα συναισθήματα των κατοίκων του από εποχές που το σκοτάδι ήταν περισσότερο από το φως. Σήμερα θα δώσουμε έναν χάρτη του παράδοξου της Αργολίδος για τον επίδοξο ερευνητή και για εκείνον που αρέσκεται να διαβάζει αλλόκοτες ιστορίες.

Ο περίφημος φύλακας του Παλαμηδιού

Πρόκειται για μια αρκετά γνωστή ιστορία σύμφωνα με την οποία υπάρχει φάντασμα στο πασίγνωστο κάστρο του Παλαμηδιού. Σύμφωνα με τον αστικό θρύλο, το φάντασμα εμφανίζεται κάτω από ένα κυπαρίσσι μέσα στο κάστρο κυρίως και αφορά προφανώς σε κάποιο φυλακισμένο που έχασε τη ζωή του. Μύθος ή αλήθεια, εγώ προσωπικά ποτέ δεν άκουσα ή είδα το παραμικρό. Ίσως θα πρέπει να ρωτήσουμε τα δεκάδες ζευγαράκια, ντόπια και αλλοδαπά, που ανεβαίνουν στο κάστρο τη νύχτα…

Ο τρομακτικός παπάς στο δρόμο

Η εμφάνισή του έχει αναφερθεί μια δυο φορές στο δρόμο που οδηγεί από το Ναύπλιο στο Τολό. Υποτίθεται πως κάνει ωτοστόπ τη νύχτα, σταματάς, τον παίρνεις στο αμάξι σου μιας και είναι παπάς (τι κακό μπορεί να σου κάνει;) για να διαπιστώσεις μετά από λίγο ότι έχει αφύσικα μακριά νύχια και εξαφανίζεται χωρίς να έχει αναφερθεί ότι κάνει κακό. Το μοτίβο αυτών των φαντασμάτων είναι πολύ γνωστό και παγκόσμιο και θυμίζει αρκετά τις Λευκές Κυρίες της Γαλλίας και αντίστοιχες ιστορίες.

Ο στοιχειωμένος Ψαρομαχαλάς

“Ψαρομαχαλάς” λεγόταν από παλιά το τελευταίο, δυτικότερο τμήμα της παλιάς πόλης του Ναυπλίου, το οποίο είναι γεμάτο σπιτάκια που χρονολογούνται από την Τουρκοκρατία. Κατοικείται ακόμη και σήμερα και μάλιστα έχει γεμίσει πλέον ξενώνες για τους πολλούς επισκέπτες και ξενοδοχεία. Λέγεται πάντως ότι οι παλιοί κάτοικοι φοβούνταν την περιοχή και κλείνονταν σπίτι τους νωρίς τη νύχτα, επειδή ήταν περιοχή με φαντάσματα. Σήμερα η κίνηση είναι τόσο μεγάλη που μάλλον τα φαντάσματα κλείνονται νωρίς και όχι οι άνθρωποι.

Ο Νάνος στο Αραχναίο

Το χωριό Αραχναίο (ή Χέλι) βρίσκεται στα βορειοανατολικά του νομού και αποτελεί μια πολύ κλειστή κοινωνία για την οποία υπάρχουν ένα σωρό φήμες, οι περισσότερες όχι και τόσο καλές. Η περιοχή “φημίζεται” για την ύπαρξη ενός δαιμονικού πνεύματος με μορφή Νάνου και μάλιστα η παράδοση θέλει τους παλιούς κατοίκους της περιοχής να έχουν στους κήπους τους ένα συγκεκριμένο φυτό, χάρη στο οποίο ο Νάνος δεν μπορεί να πλησιάσει τα σπίτια τους. Πριν 4 – 5 χρόνια είχε επισκεφτεί την περιοχή ένα τηλεοπτικό συνεργείο σε μια προσπάθεια να καταγράψει οποιαδήποτε παράξενη κίνηση. Το έβαλαν στα πόδια, προφανώς καταδιωγμένοι από το φόβο που προκαλεί ο θόρυβος της φύσης τη νύχτα…

strangehellas.blogspot.com

Ετικέτες

Περίπατοι φαντασμάτων σε χώρους του Λευκού Οίκου

Πολλοί βεβαιώνουν ότι διακρίνουν φιγούρες παλιών προέδρων. Ο Λίνκολν χτύπησε την πόρτα...

ΟΥΆΣΙΓΚΤΟΝ, (Ιδ. Υπηρ.).- Ο Λευκός Οίκος, η περίφημη αυτή κατοικία του εκάστοτε Αμερικανού προέδρου είναι γεμάτος φαντάσματα. Και στην περίπτωση αυτή δεν εννοούμε φυσικά τα "ζωντανά" φαντάσματα που κατά καιρούς εγκαθίστανται στο Λευκό Οίκο με τις ευλογίες και την αφέλεια του αμερικανικού λαού, χωρίς στην πραγματικότητα να ανταποκρίνονται ποτέ σωστά στο ρόλο που ανέλαβαν, αλλά εννοούμε τα άλλα, τα γνήσια φαντάσματα.

Έτσι, ενώ μερικά φαντάσματα προτιμούν να κάνουν βόλτες γύρω από τους σκονισμένους και παγωμένους τάφους τους, και άλλα πάλι μέσα στα μισοερειπωμένα δωμάτια των αγγλικών πύργων, μερικά απ' αυτά, πολύ λίγα αρέσκονται να κάνουν βόλτες στο Λευκό Οίκο, την επίσημη κατοικία των Αμερικανών προέδρων.

Πιθανόν όμως και νάχουν κάποιο δίκιο που κάνουν κάτι τέτοιο, μια και ο Λευκός Οίκος υπήρξε κάποτε γι' αυτούς το σπίτι τους, τουλάχιστον για μερικά χρόνια. Πρόκειται δηλαδή για πρώην Αμερικανούς προέδρους που έχουν πεθάνει προ πολλού.

Κατά γενική ομολογία, το φάντασμα του Αβραάμ Λίνκολν είναι το πιο δημοφιλές στο μικρό αυτό γκρουπ των φαντασμάτων, μια και το έχουν δει αρκετοί μέχρι σήμερα.

Και είναι τόσο συχνή η παρουσία του εκεί, ώστε κατάντησε να θεωρείται πλέον σαν μέλος της μικρής αυτής κοινωνίας που συνήθως αποτελούν ο εκάστοτε Αμερικανός πρόεδρος και η ακολουθία του.

Κάποτε, όταν στο Λευκό Οίκο έμενε σαν πρόεδρος ο Φρανκλίνος Ρούσβελτ, μια υπηρέτρια άκουσε κάποια στιγμή τον καθαρό ήχο αργών βημάτων στο επάνω πάτωμα του Λευκού Οίκου. Φυσικά δεν έδωσε καμιά απολύτως σημασία. Όταν όμως αργότερα ρώτησε την υπηρέτρια του επάνω πατώματος για κείνα τα βήματα, απλά και μόνο για να ικανοποιήσει την περιέργειά της, αυτή της απάντησε ατάραχη: "Δεν είναι τίποτα. Όταν ο Αμπε, που έκανε το συνηθισμένο του περίπατο στους διαδρόμους (Αμπε ονόμαζαν οι περισσότεροι τον Αβραάμ Λίνκολν).

Σύμφωνα δε με μαρτυρία υπηρέτη της εποχής εκείνης, κάποτε η βασίλισσα Βιλελμίνα της Ολλανδίας που εφιλοξενείτο σαν επίσημη προσκεκλημένη στο Λευκό Οίκο, πετάχτηκε ένα βράδυ τρέμοντας από το διαμέρισμα που της είχαν παραχωρήσει, λέγοντας ότι είχε δει το φάντασμα του Λίνκολν έξω από το λουτρό της.

Και ο πρόεδρος Ρούσβελτ που ειδοποιήθηκε σχετικά, της είπε καθησυχαστικά: "Δεν είναι τίποτα. Όλοι μας το έχουμε δει αρκετές φορές. Η γυναίκα μου, η Ελεονώρα, το έχει δει επανειλημμένα στο γραφείο της".

Αλλά και ο πρόεδρος Τρούμαν άκουγε πολύ συχνά μυστηριώδη και επίμονα κτυπήματα έξω από την πόρτα του. Οταν όμως πήγαινε ν' ανοίξει, δεν υπήρχε κανείς έξω. Ήταν όμως βέβαιος ότι αυτός που του κτυπούσε επίμονα την πόρτα ήταν το φάντασμα του Λίνκολν.

Υπάρχει επίσης και η αυθεντική ιστορία του τρένου - φαντάσματος του Λίνκολν, που μια φορά το χρόνο, τα μεσάνυχτα της 27ης Απριλίου, επέτειος της δολοφονίας του Λίνκολν από τον Τζον Μπουθ, στο θέατρο Φορντ, ξεκινά από το Λευκό Οίκο με προορισμό το Ιλλινόις, που είναι και ο τόπος ταφής του Αμερικανού προέδρου.

Πρόκειται για το ακαθόριστο σχήμα κάποιου τρένου, που μοιάζει να κυκλοφορεί σε πολύ πυκνή ομίχλη και το οποίο σέρνει πίσω του μια ανοιχτή άμαξα, πάνω στην οποία υπάρχει ένα φέρετρο τυλιγμένο με σημαία. Και υπάρχουν πάρα πολλοί που έτυχε να δουν το παράξενο αυτό θέαμα, τη συγκεκριμένη αυτή ημερομηνία.

Γι' αυτούς οι οποίοι πιστεύουν στα υπερφυσικά φαινόμενα η έντονη αυτή παρουσία του προέδρου Λίνκολν στο Λευκό Οίκο έχει και τη λογική της εξήγηση.

Κι αυτό, γιατί ο Λίνκολν πίστευε τρομερά στο πνεύμα και στη συνέχιση της ζωής μετά θάνατον. Άλλωστε και ο ίδιος είχε προβλέψει το ξαφνικό του θάνατο ύστερα από κάποιο προφητικό και σημαδιακό όνειρο που είχε δει.

Αναφορικά μ' αυτό το όνειρο, ο ίδιος είχε πει σε άτομα του στενού του περιβάλλοντος την επόμενη μέρα, ότι ξύπνησε ξαφνικά από κάποιο απροσδιόριστο κλάμα που ερχόταν από το κάτω πάτωμα. Περίεργος κατέβηκε τη σκάλα για να δει τι συμβαίνει, αντίκρισε έκπληκτος ένα παράξενο θέαμα: Στη μέση της τεράστιας αίθουσας του ισογείου και πάνω σε μια μικρή εξέδρα, βρισκόταν ένα φέρετρο σκεπασμένο με την αμερικάνικη σημαία, ενώ γύρω απ' αυτό υπήρχε τιμητική φρουρά. Κι ήταν περίεργος ρώτησε τον επικεφαλής της φρουράς ποιός ήταν ο νεκρός στο Λευκό Οίκο, εκείνος του απάντησε ότι ήταν ο ίδιος ο πρόεδρος που είχε δολοφονηθεί την προηγούμενη νύχτα.

Ακόμη, ο πρόεδρος Λίνκολν ήταν λάτρης των διαφόρων μυστικών του πνευματισμού και αρκετές φορές είχε φέρει στο Λευκό Οίκο διάσημα μέντιουμ της εποχής του για πνευματικά πειράματα.

Ο ΡΟΥΣΒΕΛΤ ΣΕ ΑΣΤΡΟΛΟΓΟ

Ένας άλλος επίσης πρόεδρος που στράφηκε στη βοήθεια του πνευματισμού, ήταν και ο Φρανκλίνος Ρούσβελτ, ο οποίος όταν αρρώστησε βαριά το 1944, κάλεσε στο Λευκό Οίκο την διάσημη αστρολόγο και μέντιουμ, Τζην Ντήξον, η οποία του πρόβλεψε και το θάνατό του σύντομα.

Όπως δε, δήλωσε αργότερα η ίδια η Ντήξον: "Στην πραγματικότητα υποψιαζόταν και ο ίδιος ότι θα πεθάνει κι έτσι με τη δική μου επίσκεψη ήθελε απλά να το επιβεβαιώσει".

Αρκετά αργότερα η Ντήξον προέβλεψε και τη δολοφονία του προέδρου Κέννεντυ. Επεδίωξε μάλιστα να τον προειδοποιήσει έγκαιρα γι' αυτό, ώστε να προσέξει ιδιαίτερα κατά την επίσκεψή του στο Τέξας, αλλά δυστυχώς το στενό του περιβάλλον δεν του μετέδωσε ποτέ το μήνυμά της.

Αργότερα, μετά τη δολοφονία του προέδρου Κέννεντυ, υπήρξαν πολλοί που ισχυρίστηκαν ότι είδαν την ειδική πολυθρόνα του Κέννεντυ να κυλάει μόνη της στους διαδρόμους του Λευκού Οίκου.

Πού βρίσκεται όμως η αλήθεια πάνω σ' αυτά και ποια εξήγηση θα μπορούσαμε να δώσουμε στα μυστηριώδη αυτά φαινόμενα που συμβαίνουν εκεί;

Το γεγονός πάντως είναι πως ο Λευκός Οίκος είναι το παλαιότερο κτίσμα της Ουάσιγκτον και σαν τέτοιο λοιπόν δικαιολογείται κι αυτό να έχει τη δική του μικρή ιστορία φαντασμάτων, όπως ακριβώς συμβαίνει με τους παλιούς πύργους της Ευρώπης.

Πηγή: http://www.hyper.gr/makthes/960121/60121f01.html

Ετικέτες ,

Το αίμα των Εβραίων

Ο Πύργος του Clifford (Clifford’s Tower) αποτελεί τα υπολείμματα του μεσαιωνικού κάστρου της πόλης του York και εικάζεται ότι είναι… στοιχειωμένος! Το κάστρο είχε κτισθεί στα 1270 για να αντικαταστήσει το παλαιότερο ξύλινο κάστρο που είχε καταστραφεί από φωτιά κατά τη διάρκεια των αντισημιτικών αναταραχών του 1190.

Η ιστορία ξεκινά όταν οι δύο αρχηγοί της εβραϊκής κοινότητας του York, ο Benedict και ο Jocencus, ταξίδευαν στο Λονδίνο για να παραστούν στη στέψη του βασιλιά Ριχάρδου. Κατά τη επιστροφή τους, δέχτηκαν άγρια επίθεση από φανατικούς χριστιανούς. Στη συμπλοκή ο Benedict πέθανε, το σπίτι του λεηλατήθηκε και η οικογένειά του δολοφονήθηκε, ενώ ο Josencus με ένα μεγάλο μέρος των συντρόφων του και πολλούς ομοθρήσκους του, κατάφερε να ξεφύγει και να κλειστεί μέσα στο κάστρο έξω από το οποίο βρισκόταν το φανατισμένο πλήθος των χριστιανών.

Σε κάποια στιγμή, έπειτα από τις παρακινήσεις ενός λευκοντυμένου μοναχού, μια ομάδα από το φανατισμένο πλήθος άρχισε να σφυρηλατεί τα τείχη και πολλοί από τους Εβραίους, βλέποντας την κατάσταση να στενεύει για εκείνους αυτοκτόνησαν, ώστε να μην πέσουν στα χέρια του μανιασμένου πλήθους.

Τότε, οι εναπομείναντες Εβραίοι άνοιξαν τις πύλες παρακαλώντας για οίκτο και προσφέροντας ένα μέρος της περιουσίας τους. Όμως οι εκκλήσεις τους αγνοήθηκαν και οι ταραχοποιοί αφού τους κατέσφαξαν, παρέδωσαν στη συνέχεια το κάστρο στις φλόγες.

Σύμφωνα με τους θρύλους της πόλης, στα χρόνια που ακολούθησαν τη σφαγή, τα τείχη του πύργου συχνά παρατηρήθηκαν να γίνονται κόκκινα και το φαινόμενο καλείται "το αίμα των Εβραίων". Μια παλαιή παράδοση θέλει το «δαιμονικό σκυλί» να έχει εμφανιστεί στην πύλη του πύργου το έτος 1686 (το «δαιμονικό σκυλί» εμφανίζεται σε πληθώρα θρύλων της πόλης), ενώ πιο πρόσφατα, το 2005, τα μέλη μιας από τις ομάδες των νυχτερινών περιπάτων δήλωσαν δημόσια ότι παρατήρησαν ένα φάντασμα που η εμφάνισή του θύμιζε κόκκινο σκύλο, καθώς το ανέφεραν ως «Red Setter».

Πηγή: http://strangetravellergr.blogspot.com/2008/04/clifford-cliffords-tower-york-1270-1190.html

http://tromaktikes-istories.blogspot.com/

Ετικέτες ,

Πρόσεχε την Ελαφιώνα

Αυτό το σκηνικό διαδραματίστηκε πριν 17 χρόνια όταν ήμουν μόλις 2 ετών. Μου την είπε μόλις φέτος η μητέρα μου και η αλήθεια είναι πως ψιλοφρικαρα! Στο διπλανό μας σπίτι έμενε και παραμένει ακόμη και σήμερα μια οικογένεια η οποία ήταν φίλοι με τους δικούς μου. Η μητέρα, συνήθιζε να βρίζει του στυλ 'Άι στο διάολο'..το έλεγε αρκετά συχνά.

Ένα βράδυ λοιπόν.. Εμφανίστηκε στον ύπνο της ο "εξ' απόδω" και της είπε ήρθα γιατί με κάλεσες..Η μητέρα να του λέει 'όχι φύγε, δεν σε κάλεσα'..Ο εξ' απόδω της απάντησε : Αυτή τη φορά θα φύγω όμως πρόσεξε το παιδί σου από την Ελαφιώνα!

Εκείνη την στιγμή ξύπνησε. Η Γυναικά όπως ήταν φυσικό δεν κατάλαβε τι εννοούσε. Το πρωί όταν ξημέρωσε, ο γιος της ο Άγγελος, 4 χρόνων τότε, έκανε πολύ υψηλό πυρετό. Οι γονείς του αναγκάστηκαν να τον πάνε στο νοσοκομείο. Εκεί τον εξέτασε μια νοσοκόμα και τους έγγραψε ένα φάρμακο για να το πάρει ο μικρός για τον πυρετό. Πήγαν λοιπόν μετά στο φαρμακείο να πάρουν το φάρμακο. Ο φαρμακοποιός επειδή είχε απορία, καθώς τους έδινε το φάρμακο, τους ρώτησε για ποιον προοριζόταν. Οι γονείς του είπαν πως είναι για τον γιο τους που έχει πυρετό. Ρώτησε λοιπόν ο φαρμακοποιός γεμάτος απορία πόσο χρόνων είναι ο γιος τους και όταν του είπαν πως είναι 4 χρόνων,τους είπε πως αυτό το φάρμακο είναι μόνο για ενήλικες και πως αν το πιει ο μικρός θα πεθάνει! Τρελάθηκαν οι άνθρωποι δεν ήξεραν τι να πουν. Κοίταξαν την υπογραφή της νοσοκόμας και είχε υπογράψει με το όνομα Ελαφιώνα!!

Ετικέτες ,

Η Γρια Μάγισσα

Το γεγονός που θα αναφέρω έγινε σε ένα χωριό των Γρεβενών

Πριν από αρκετά χρόνια. Δεν αναφέρω ονόματα για προσωπικούς λόγους. Σε αυτό λοιπόν το χωριό κατοικούσε μια γυναίκα η οποία ήταν μάγισσα! Πολλοί πίστευαν πως αυτή ήταν μια απλή γυναίκα που προσπαθούσε απλώς να βγάλει λεφτά. Όσοι ταξιδιώτες φιλοξενούνταν στο σπίτι της ή θα πέθαιναν με άγνωστο τρόπο ή θα έπεφταν στο κρεβάτι πολύ βαριά άρρωστοι.

Χαρακτηριστική είναι η ιστορία δύο παιδιών που αφού έμειναν στο σπίτι ένα βράδυ το επόμενο βρέθηκαν απανθρακωμένα στο δρόμο! Τελικά αυτή η γυναίκα πέθανε και θάφτηκε σε ερημικό μέρος. Μετά από αρκετό καιρό κάποιοι άνθρωποι πήγαν να καθαρίσουν τον τάφο της και αντίκρισαν κάτι τελείως αφύσικο. Το κεφάλι της είχε βγει έξω από το χώμα και δίπλα από αυτό κείτονταν νεκρά δύο κοράκια!

Ετικέτες ,

Φωνές στο Νεκροταφείο

Το νεκροταφείο του χωριού είναι πολύ κοντά στα σπίτια. Υπάρχουν μερικά σπίτια που απέχουν μόνο μερικά μέτρα από την είσοδο του. Το μέρος τα βράδια είναι πολύ σκοτεινό ειδικά αν δεν έχει φεγγάρι αφού δεν υπάρχει κανένα φως εκεί κοντά. Κάποια νύχτα άρχισαν από το νεκροταφείο να ακούγονται φωνές και κλάματα τα οποία κρατούσαν για πολλές ώρες. Αυτό συνεχίστηκε για πολύ καιρό, περίπου 3-4 μήνες κάθε βράδυ. Όλοι φυσικά στο χωριό τα είχαν παίξει και ήταν το μόνιμο θέμα συζήτησης στα καφενεία. Εννοείται πως κανένας δεν τολμούσε να πάει κάποιο βράδυ στο νεκροταφείο να δει τι πραγματικά συμβαίνει. Ώσπου μια μέρα κατάλαβαν τί είχε συμβεί. Ήταν ένας παππούς που είχε χάσει την γυναίκα του πριν από μερικούς μήνες και ο οποίος κάθε βράδυ πήγαινε στο νεκροταφείο και έκλαιγε πάνω από τον τάφο της. Το κατάλαβαν γιατί βρήκαν τον παππού νεκρό πάνω από τον τάφο ένα πρωί ...

Ετικέτες , ,

Το Στοίχημα

Δεν γνωρίζω αν είναι αληθινή ιστορία απλώς την έχω ακούσει και σας την παραθέτω.
Ένα βράδυ δύο φίλοι έβαλαν ένα "περίεργο" στοίχημα. Το στοίχημα έλεγε ότι στις 12 τα μεσάνυχτα της ίδιας μέρας, ο ένας από τους δύο φίλους, σημειωτέον ο πιο φοβητσιάρης, θα έπρεπε να πάει στο νεκροταφείο της περιοχής και να καρφώσει ένα μαχαίρι στο χώμα δίπλα από έναν τάφο. Θα κάρφωνε το μαχαίρι ούτως ώστε να αποδείκνυε στον φίλο του ότι όντως πήγε εκεί. Το έπαθλο θα ήταν ένα σεβαστό χρηματικό ποσό. Πλησιάζει λοιπόν η ώρα, και ο ένας φίλος λέει στον άλλον ότι πηγαίνει να εκτελέσει την "αποστολή". Μόλις το έκανε θα γυρνούσε πίσω στον φίλο του, με σκοπό να πηγαίναν το πρωί μαζί στο νεκροταφείο, και αν υπήρχε το μαχαίρι καρφωμένο θα εισέπραττε τα λεφτά.

Ξεκινάει λοιπόν για να πάει στον προορισμό του. Εκείνη την ημέρα έκανε κρύο και φυσούσε αρκετά, έτσι ο τύπος φορούσε ένα μακρύ παλτό σε στιλ καμπαρντίνα. Φτάνει λοιπόν δίπλα σε ένα τάφο και, κοιτώντας γύρω, γύρω, σκύβει για να καρφώσει το μαχαίρι στο χώμα. Κάνει μια απότομη κίνηση και καρφώνει το μαχαίρι βαθιά στο έδαφος. Σηκώνεται να φύγει και νιώθει κάτι να τον κρατάει κάτω, εκείνη την στιγμή παθαίνει καρδιακή προσβολή από τον φόβο του, νομίζοντας ότι κάποιος τον κρατάει, και πεθαίνει ακαριαία. Αυτό που τον κράτησε κάτω δεν ήταν κάτι άλλο από το μαχαίρι το οποίο είχε ο ίδιος καρφώσει βαθιά στο έδαφος, πιάνοντας όμως και το παλτό του μαζί.

Επειδή όμως δεν κοιτούσε κάτω, παρά μόνο τριγύρω του, δεν είδε οτι συνέβη κάτι τέτοιο. Ο φίλος του από τότε δεν μιλούσε από το σοκ για ένα μήνα περίπου, αλλά πήγαινε συχνά να αφήσει λουλούδια στον άτυχο νέο. Μια μέρα βρέθηκε νεκρός δίπλα από τον τάφο του φίλου του. Είπαν ότι δεν άντεξε τις τύψεις και αυτοκτόνησε.

Ετικέτες ,

Το Παζλ

Μια γεροντοκόρη ένα απόγευμα δεν είχε τίποτε άλλο να κάνει και βγήκε έξω για να αγοράσει ένα παζλ, καθώς τα παζλ ήταν η μοναδική της ασχολία. Όταν αγόρασε το παζλ δεν κοίταξε την σκηνή που απεικόνιζε μιας και το αγόρασε στην τύχη. Όταν έφτασε στο σπίτι της άρχισε να φτιάχνει το παζλ. Καθώς πήγε να ενώσει τα πρώτα δύο κομμάτια χτύπησε το κουδούνι της πόρτας. Πήγε, άνοιξε, αλλά δεν ήταν κανείς. Οπότε συνέχισε να φτιάχνει το παζλ ώσπου έφτασε στη μέση είδε σε έναν καθρέφτη που ήταν απέναντί της μία σκιά να πλησιάζει προς το μέρος της. Γυρνώντας να δει ποιός ήταν από πίσω της τρομοκρατημένη δεν είδε κανένα. Τρομοκρατημένη, συνέχισε να φτιάχνει το παζλ και όταν ήταν έτοιμη να βάλει και το τελευταίο κομμάτι για να δει επιτέλους την εικόνα, το κουδούνι της ξαναχτύπησε και εκείνη έντρομη άνοιξε...

Μετά από 15 μέρες οι γείτονές της ανησύχησαν και κάλεσαν τις αρχές. Όταν μπήκαν στο σπίτι της σπάζοντας την πόρτα την είδαν σωριασμένη στο πάτωμα με καμένα τα μάτια, χαρακιές από μαχαίρι, και στο στήθος της γραμμένο "Να βλέπεις τί αγοράζεις". Και πράγματι, όταν οι αρχές ερεύνησαν το σπίτι βρήκαν ένα μισοτελειωμένο παζλ το οποίο έδειχνε την κοπέλα τρομαγμένη και από πίσω της μία σκιά...

Ετικέτες , ,

Γλυκό Κρασί

Ένα ζευγάρι μετακόμισε σε ένα καινούργιο σπίτι. Καθώς έψαχναν στο κελάρι βρήκαν ένα βαρέλι αρκετά βαρύ. Μόλις άνοιξαν την στρόφιγγα του, χύθηκε από μέσα ένα πολύ γλυκό και κόκκινο υγρό το οποίο άρχισαν να πίνουν τακτικά. Κάποια στιγμή τελείωσε αλλά το βαρέλι ήταν ακόμα ασυνήθιστα βαρύ και έτσι αποφάσισαν να το ανοίξουν. Μέσα ανακάλυψαν το πτώμα του προηγούμενου επιστάτη του σπιτιού...

Ετικέτες ,

Κρυφτό

Ένα νεαρό ζευγάρι πήρε την απόφαση να παντρευτεί μόλις τελειώσουν το σχολείο. Ο πατέρας της νύφης ήταν αρκετά ευκατάστατος και μπορούσε να τους κάνει έναν μεγάλο γάμο. Τελικά παντρεύτηκαν και ο γάμος ήταν πολύ ωραίος. Μετά είχαν μια δεξίωση σε ένα παλιό σπίτι και όλοι είχαν πιει παραπάνω. Όταν τελικά έμειναν γύρω στα 20 άτομα αποφάσισαν να παίξουν κρυφτό. Έτσι λοιπόν άρχισε ο ένας να μετράει και οι υπόλοιποι κρύφτηκαν. Σε μισή ώρα βρέθηκαν όλοι εκτός από τη νύφη. Για ώρες την έψαχναν ανησυχώντας ότι κάτι της συνέβη. Εβδομάδες αργότερα αφού είχαν κολλήσει αναφορές για την εξαφάνισή της εγκατέλειψαν τις προσπάθειες. Τρία χρόνια αργότερα μια ηλικιωμένη υπηρέτρια καθώς καθάριζε στο παλιό σπίτι ανέβηκε στη σοφίτα. Εκεί είδε ένα μπαούλο και το άνοιξε από περιέργεια. Αυτό που είδε την έκανε να ουρλιάζει όσο μπορούσε, και στη συνέχεια κάλεσε την αστυνομία. Τελικά το βράδυ που παίζανε κρυφτό η νύφη αποφάσισε να κρυφτεί μέσα στο μπαούλο. Όταν μπήκε φαίνεται ότι το καπάκι έπεσε και την κτύπησε στο κεφάλι αφήνοντάς την αναίσθητη. Θα πέθανε από ασφυξία στη συνέχεια. Το πτώμα είχε σαπίσει, όμως φαινόταν ότι το στόμα είχε μορφή ουρλιαχτού.

Ετικέτες ,

Lilith

Η ιστορία που θα σας διηγηθώ είναι μία προσωπική εμπειρία ενός φίλου μου. Πριν σας πω ακριβώς τι έπαθε θα σας βάλω λίγο στο κλίμα λέγοντάς σας ότι το φιλαράκι μου αυτό ούτε λίγο ούτε πολύ είχε στενή επαφή τρίτου τύπου με την κοπελιά του διαόλου... Ναι αυτό ακριβώς που ακούσατε... Του την έπεσε η ίδια η Λίλιθ. Για όσους δεν την έχουν ακουστά την δαιμονοκοπελιά, πρόκειται για την πρώτη γυναίκα του Αδάμ (η Εύα ήταν η δεύτερη και αν θέλετε πιστέψτε το). Με την σημερινή της μορφή απλά βασανίζει τον κόσμο. Τώρα θα μου πείτε πως από εκεί που άρχισα να σας λέω για την προέλευσή της έφτασα στο τι κάνει σήμερα... Βασικά αυτή την ιστορία την έστειλα για να διηγηθώ μια εμπειρία που είχε ένας φίλος μου πρόσφατα και όχι για να κάνω κάποια ιστορική αναδρομή στο παρελθόν αυτού του δαίμονα. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να κάνει κάλλιστα μια αναζητησούλα - στο yahoo ας πούμε - περί "Lilith". Πιστέψτε με θα βρείτε πάμπολλα σχετικά links. Και επιστρέφω...

Πριν κάμποσους μήνες λοιπόν ο Αντώνης μετά από μια κουραστική μέρα δουλειάς έπεσε για ύπνο. Ο Αντώνης όμως έχει ένα πρόβλημα. Δυσκολεύεται να τον πάρει ο ύπνος αν δεν έχει όσο πιο πολύ σκοτάδι στο δωμάτιό του μπορεί. Δηλαδή αν αφήσει ανοιχτά τα φώτα πολύ απλά δεν πρόκειται να τον πάρει ο ύπνος με τίποτα. Έτσι λοιπόν έκλεισε πόρτες και παντζούρια και κατάφερε να φτιάξει την "απόλυτη ατμόσφαιρα ύπνου" -όπως συνηθίζει να λέει- απόλυτο σκοτάδι δηλαδή... Και εκεί λοιπόν που έβλεπε το τρίτο όνειρο. Ένιωσε να τον αγγίζουν δύο χέρια σαν ανθρώπινα στον λαιμό. Αυτό ήταν και η αιτία να ξυπνήσει. Μόλις όμως άνοιξε τα μάτια του τα χέρια άρχισαν να τον σφίγγουν δυνατά. Επειδή ήταν σκοτεινό το δωμάτιο και φυσικά δεν μπορούσε να δει τον υποψήφιο δολοφόνο του (του πέρασε μια ιδέα από το μυαλό ότι ίσως ήταν κλέφτης) βρήκε την δύναμη και άνοιξε το φως (ο διακόπτης βρισκόταν ακριβώς πάνω από το κρεβάτι του).

Η λάμπα φώτισε πλήρως μονάχα για ένα δευτερόλεπτο, μετά άρχισε να τρεμοπαίζει γρήγορα σαν προβολέας σε club και στο τέλος έχασε σχεδόν όλη την ισχύ της, δηλαδή υπήρχε αρκετό φώς ίσα ίσα να δεις την μύτη σου. Καθώς γίνονταν όλα αυτά τα εφέ με την λάμπα ο Αντωνάκης πέθανε από την τρομάρα του αφού είδε και το πρόσωπο (την μορφή για την ακρίβεια) του στραγγαλίστη του. Και συνέχιζε να το βλέπει ακόμα και μετά την πτώση της ισχύος της λάμπας μόνο που η εικόνα ήταν λίγο πιο θαμπή λόγο ανεπαρκούς φωτισμού. Είδε λοιπόν ένα μαύρο πλάσμα -που περισσότερο με σκιά έμοιαζε- περίπου το μισό από αυτόν να κάθεται πάνω στο στήθος του και να έχει τα χέρια του στον λαιμό του (προσπαθώντας να τον πνίξει πάντα). Επίσης είχε και τα φτερά του -τα οποία ήταν σαν αυτά της νυχτερίδας- ανοιγμένα. Παρόλο λοιπόν που ο δαίμονας (τον οποίο ονόμασα παραπάνω) έμοιαζε να είναι σαν σκιά ήταν πέρα για πέρα υλικός και μάλιστα πολύ παγωμένος από ότι μου δήλωσε ο Αντώνης ο οποίος προσπάθησε για λίγα δευτερόλεπτα να τον πετάξει από πάνω του κρατώντας παράλληλα τα χέρια του με τα δικά του χέρια για να αποφύγει το πνίξιμο. Μετά από αυτό ο Αντώνης ένιωσε να παραλύει... και με πολύ γρήγορο ρυθμό μάλιστα. Τότε ήταν που έσπασε και η λάμπα βυθίζοντάς τους ξανά στο απόλυτο σκοτάδι.

Τότε έγινε κάτι θαυμαστό από την μεριά του Αντώνη. Αποφάσισε να πολεμήσει τον δαίμονα ψυχικά και όχι σωματικά (κάτι που ήταν πλέον αδύνατο). Κάπου εδώ πρέπει να σας αναφέρω ότι ο Αντώνης ασχολείται από μικρός με τις πολεμικές τέχνες και μάλιστα με τις ψυχολογικές δυνάμεις μέσα σε αυτές. Έτσι με κάποιο τρόπο, τον οποίο μου εξήγησε λεπτομερειακά αλλά μου είναι αδύνατο να το θυμηθώ αυτή τη στιγμή για να σας τον παραθέσω, αποφάσισε να πολεμήσει τον δαίμονα ψυχικά. Όμως από ότι φαίνεται αυτά τα κολπάκια δεν πιάνουν στους υπηρέτες του Εωσφόρου και έτσι κατέφυγε στην αναζήτηση βοήθειας από το Θείο. Είπε μια προσευχή από μέσα του και με το που την τελείωσε ο δαίμονας χάθηκε... Όλη αυτη η φάση από το ξύπνημα του Αντώνη μέχρι και την εξαφάνιση της Λίλιθ δεν κράτησε παραπάνω από 45 δευτερόλεπτα. Του Αντώνη πάντως του φάνηκαν αιώνες. Φυσικό νομίζω.

Μην νομίσετε όμως ότι ο Αντώνης είναι ο μοναδικός που δέχθηκε επίθεση από αυτόν το θηλυκό δαίμονα. Υπάρχουν χιλιάδες μαρτυρίες απο άτομα τα οποία δέχθηκαν επίθεση και ολές είχαν αυτό το κοινό στοιχείο. Η Λίλιθ επιτέθηκε σε όλους μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Υπάρχουν και αρκετές ελληνικές μαρτυρίες αυτού του φαινομένου. Και επειδή ο κοινός λαός δεν οφείλει να ξέρει πράγματα ούτε για δαίμονες αλλά ούτε και για παρόμοια φαινόμενα ονόμασε αυτό το περιστατικό "Η επίθεση της Λάμιας" ή του "Αράπη"... Αυτά... Ο φίλος μου χαίρει άκρας υγείας, αλλά ποτέ δεν έχει κοιμηθεί στο απόλυτο σκοτάδι ξανά... Ούτε και εγώ σκοπεύω να το κάνω ποτέ. Είπαμε γουστάρουμε να γίνουμε μάρτυρες παραφυσικών φαινομένων αλλά όχι και έτσι...

Ετικέτες , ,

Βλέπεις, έχω και δοντάκια

Την περίοδο του εμφυλίου ένας αντάρτης είχε έρθει στο χωριό μας να κρυφτεί. Ως γνωστόν, το πιο καλό μέρος να κρυφτεί κάποιος που δε θέλει να τον δουν είναι το νεκροταφείο.

Στο χωριό μας λοιπόν, υπάρχει ένα μικρό σπιτάκι στο νεκροταφείο που είναι το οστεοφυλάκιο. Αποφάσισε λοιπόν, να κρυφτεί εκεί μέχρι το πρωί (ήταν βράδυ όταν μπήκε μέσα). Άνοιξε την πόρτα και μπήκε σιγά σιγά μέσα. Μέσα στο οστεοφυλάκιο υπάρχει ακόμα ένα μικρό τραπεζάκι που ακουμπά στο δυτικό τοίχο. Εκεί πάνω είδε ένα μωρό τυλιγμένο με ένα άσπρο πανί.

Φοβήθηκε βέβαια, αλλά επειδή πιο πολύ φοβόταν μην αρχίζει το μωρό να κλαίει πήγε αργά κοντά του να δει αν κοιμόταν. Το μωρό όμως ήταν ξύπνιο και τον κοίταζε επίμονα. Παρατήρησε λοιπόν, ότι παρόλο που δεν μπορούσε να είναι παρά μερικών εβδομάδων είχε δοντάκια. Προσπάθησε παραταύτα να ησυχάσει και να κρυφτεί όπως είχε σχεδιάσει.

Εκείνη τη στιγμή το μωρό όμως, άρχισε να κλαίει. Αναγκάστηκε λοιπόν να πάει κοντά να το ηρεμήσει. Πλησίασε, το πήρε στα χέρια του και πριν προλάβει να το νανουρίσει το μωρό βγάζει μια τσιριχτή φωνή και λέει: <<Βλέπεις, έχω και δοντάκια !>> και του ρίχνει μια δαγκωματιά στο χέρι. Αυτός άρχισε να τρέχει κατάχλομος έξω όπου τον έπιασαν και τον έβαλαν να τους διηγηθεί την ιστορία του. Αργότερα πήγαν εκεί αυτοί που τον έπιασαν να δουν, αλλά δεν υπήρχε τίποτα. Μέχρι το πρωί ο αντάρτης είχε πεθάνει από ακατάσχετη αιμορραγία . . .

Ετικέτες , ,

Παρών σε απαγχονισμό

Ήταν ένας γέρος που τον έλεγαν Ντάνιελ Μπέικερ, κοντά στο Λίμπανον, στην Αϊόβα΄εκεί έμενε, κι οι γείτονές του τον υποψιάστηκαν πως σκότωσε έναν γυρολόγο που του ζήτησε να περάσει το βράδυ στο σπίτι του. Αυτό έγινε στα 1853. Τότε οι γυρολόγοι ήταν πολλοί στη Δύση, όχι όπως τώρα, και κινδύνευαν πραγματικά. Φορτώνονταν τις πραμάτειες τους και όργωναν τη χώρα, μόνοι τους, μες στις ερημιές, κι όταν ήθελαν να κοιμηθούν -τι έκαναν;- εμπιστεύονταν τους ντόπιους. Έπεφταν πάνω στα πιο περίεργα άτομα. Δεν τα φέρνουν βόλτα όλοι στη ζωή τους με τίμιες πράξεις. Άλλοι φτάνουν μέχρι και το φόνο. Μέσα στο πρόγραμμα ήταν. Δεν έτυχε λίγες φορές να βρεθεί ένας γυρολόγος, με άδειες βαλίτσες και γεμάτο πουγκί, στην ερημιά, να ζητήσει να μείνει στο σπίτι κανενός παλιανθρώπου και να εξαφανιστεί. Το ίδιο έγινε και στην περίπτωση του "Γερο-Μπέικερ". Έτσι τον φώναζαν όλοι. (Στις δυτικές "περιοχές", τον τίτλο "Γέρο-" τον δίνουν σε άτομα που δεν απολαμβάνουν ιδιαίτερης εκτίμησης από τον κοινωνικό τους περίγυρο. Κατά κάποιον τρόπο, η κοινωνική ανυποληψία συνδέεται με τα γηρατειά.) Ένας γυρολόγος μπήκε στο σπίτι του και δεν ξαναβγήκε ποτέ. Αυτό το ξέρουν όλοι.

Ύστερα από εφτά χρόνια, ο αιδεσιμότατος Κάμινγκς, ένας Βαπτιστής πάστορας γνωστός σ' όλη την περιοχή, έφτασε στο αγρόκτημα του Μπέικερ. Ήταν νύχτα, αλλά έφεγγε λιγάκι. Το φεγγάρι περνούσε κάπου-κάπου απ' την ομίχλη που είχε σκεπάσει τα πάντα σαν σεντόνι. Ο αιδεσιμότατος Κάμινγκς ήταν ευχάριστος άνθρωπος. Πάντα χαρούμενος. Πήγαινε, λοιπόν, και σφύριζε ένα τραγούδι. Σταματούσε μόνο για να πει καμιά καλή κουβέντα, να δώσει κουράγιο στο άλογό του. Έφτασε κοντά στην γεφυρούλα μιας ξερής ρεματιάς και είδε να στέκεται πάνω της ένας άνδρας. τη σιλουέτα του είδε, αλλά η ομίχλη του δάσους που βρισκόταν λίγο πιο πίσω την έκανε να φαίνεται καθαρά. Είχε κάτι στην πλάτη του και κρατούσε ένα χοντρό ραβδί. Κανένας γυρολόγος θα ήταν. Σαν αφηρημένος στεκόταν, σαν υπνοβάτης.

Ο αιδεσιμότατος τράβηξε τα χαλινάρια του αλόγου του και σταμάτησε όταν βρέθηκε μπροστά του. Τον χαιρέτησε πρόσχαρα και του πρόσφερε θέση στην άμαξα. "Αν πηγαίνεις προς τα εκεί που πηγαίνω", πρόσθεσε. Ο άγνωστος άντρας σήκωσε το κεφάλι του, τον κοίταξε κατάματα, αλλά ούτε απάντησε ούτε κουνήθηκε. Ο πάστορας επέμεινε ευγενικά, επαναλαμβάνοντας την πρόσκληση του. Εκείνη την στιγμή, ο άνδρας τίναξε απότομα το χέρι του κι έδειξε προς τα κάτω. Στεκόταν άκρη-άκρη στην γεφυρούλα, γι αυτό ο αιδεσιμότατος Κάμινγκς έκανε μεταβολή, κι έριξε το βλέμμα του στα βάθος της ρεματιάς. Δεν είδε τίποτα παράξενο, και γύρισε προς τον άνδρα. Αλλά εκείνος είχε χαθεί. Το άλογο, που όλη εκείνη την ώρα φαινόταν ανήσυχο, ρουθούνισε τρομαγμένο κι άρχισε να καλπάζει. Μέχρι να τα καταφέρει να το ελέγξει ο πάστορας, έκανε καμιά εκατοσταριά μέτρα. Γύρισε και κοίταξε πίσω. Είδε ξανά τη σιλουέτα του άνδρα, στο ίδιο μέρος. στην ίδια στάση που τον πρωταντίκρισε. Για πρώτη φορά στη ζωή του, είχε την αίσθηση του υπερφυσικού. Επέστρεψε στο σπίτι του, με όση ταχύτητα του επέτρεψε το πρόθυμο άλογό του.

Όταν έφτασε είπε τα καθέκαστα στην οικογένειά του και, νωρίς το άλλο πρωί, πήρε δυο γείτονες, τον Τζον Ουάιτ Κόρουιλ και τον 'Αμπνερ Ρέιζερ, και ξαναπήγε σ' εκείνο το μέρος. Βρήκαν το σώμα του Γέρο-Μπέικερ κρεμασμένο με σκοινί από τα δοκάρια της γεφυρούλας, ακριβώς στο ίδιο σημείο που στεκόταν το προηγούμενο βράδυ ο άγνωστος άνδρας. Ένα παχύ στρώμα σκόνης υγραμένης από την ομίχλη κάλυπτε τη γεφυρούλα , αλλά τα μόνα ίχνη που φαίνονταν ήταν από το άλογο του αιδεσιμότατου Κάμινγκς.

Στην προσπάθειά τους να κατεβάσουν το πτώμα του Γερο-Μπέικερ, τάραξαν το μαλακό χώμα που κάλυπτε τις πλαγιές της ρεματιάς, αποκαλύπτοντας ανθρώπινα οστά εντελώς ασπρισμένα από τη βροχή και την υγρασία. Θεώρησαν πως ανήκαν στον εξαφανισμένο γυρολόγο. Δυο ανακρίσεις έγιναν, και οι δικαστές συμφώνησαν πως ο Γερο-Μπέικερ κρεμάστηκε μόνος του επειδή ήταν τρελός, ενώ τον Σάμουελ Μόριτζ, τον γυρολόγο τον σκότωσαν ένας οι περισσότεροι άγνωστοι.

Από το βιβλίο του Αμπρόουζ Μπηρς "Ιστορίες Φαντασμάτων"

Ετικέτες ,

Ατύχημα αεροσκάφους στη Φλόριντα

Το 1972, η πτήση 101 των Ανατολικών Αερογραμμών έπεσε σε ένα βάλτο στη Φλόριντα, σκοτώνοντας 101 ανθρώπους. Ανάμεσα τους και τους 2 πιλότους, τον Bob Loft και τον Don Repo. Πρέπει να αναφέρω ότι πριν την συντριβή ο Repo είχε κατέβει σε ένα μικρό θάλαμο (hellhole τον ονόμαζαν), ακριβώς κάτω από την καμπίνα, προκειμένου να ελέγξει γιατί το αεροσκάφος έχανε ύψος. Από εκείνη την ημέρα και έπειτα, πολλές μαρτυρίες αναφέρουν τους δυο αυτούς πιλότους, να εμφανίζονται πάντα στο συγκεκριμένο τύπο αεροσκάφους. Ενώ ένα L-1011 ήταν έτοιμο για απογείωση, και ο μηχανικός πτήσης ολοκλήρωνε τον καθιερωμένο έλεγχο, ακούστηκε η φωνή του Repo: “δεν χρειάζεται να κάνεις δεύτερο έλεγχο, τον έχω κάνει εγώ”. Να σημειωθεί ότι το πλήθος των μαρτυριών προέρχεται από άτομα σε εξαιρετικά καίριες θέσεις – πιλότους, αξιωματικούς, ακόμα και από τον ίδιο τον αντιπρόεδρο των Ανατολικών Αερογραμμών ο όποιος μάλιστα πέρασε πάνω από μίση ώρα μιλώντας με τον Loft, νομίζοντας αρχικά ότι ήταν ο δικός του κυβερνήτης!

Μια άλλη περίπτωση ο Loft εμφανίστηκε μέσα στο αεροσκάφος μπροστά σε δεκάδες επιβάτες, προκαλώντας τέτοιο πανικό, ώστε η πτήση ακυρώθηκε… λίγο αργότερα πολλοί αναγνώρισαν τον Loft από φωτογραφίες. Αποδείχτηκε βλάβη στα υδραυλικά συστήματα του αεροσκάφους, που ίσως να είχε αποβεί μοιραία στους επιβάτες… άμα η πτήση αυτή γινόταν… Άλλη φορά μια αεροσυνοδός είδε το πρόσωπο του Repo σε ένα φούρνο της μικρής κουζίνας του αεροπλάνου. Κάλεσε τον μηχανικό, ο οποίος παλιός φίλος του Repo, τον αναγνώρισε αμέσως. Τους είπε να “προσέξουν για κίνδυνο πυρκαγιάς στο αεροπλάνο”. Λίγο αργότερα πριν την απογείωση παρουσιάστηκε βλάβη και φωτιά στον ένα κινητήρα, και η πτήση ακυρώθηκε…

Παρόμοιες μαρτυρίες έχουν γίνει κατά καιρούς. Η τελευταίες δυο, το 1990 (το βιβλίο που το διάβασα εκδόθηκε το ’91) οι οποίες περιγράφουν εμφάνιση του Repo σαν μηχανικό, και περίεργους θορύβους από τον θάλαμο κάτω από το πιλοτήριο (εκεί όπου είχε μπει ο Repo λίγο πριν συντρίβει το αεροσκάφος του). Τέλος, ένα χρόνο μετά το θάνατο του Repo, ένας κυβερνήτης L-1011 ισχυρίζεται ότι του εμφανίστηκε τη στιγμή που το σκάφος πέρναγε μέσα από ισχυρή καταιγίδα, και του είπε: “μην ανησυχείς… δεν θα υπάρξουν άλλες πτώσεις L-1011… δεν θα επιτρέψουμε να συμβεί”. Ο John Spencer έκανε πρόσφατα έρευνες και επιβεβαίωσε πως από εκείνη την ημέρα του δυστυχήματος, το 1972, δεν υπήρξε άλλο ατύχημα στο συγκεκριμένο μοντέλο αεροσκάφους…

πηγή: http://gokuthelegend.wordpress.com/2011/01/01/%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF%CE%BC%CF%8D%CE%B8%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B7-101/

Ετικέτες ,

Orbs

Τα ορμπς όπως αποκαλούνται, είναι χαρακτηριστικές, συνήθως στρογγυλές μπάλες ενέργειας, που αποτυπώνονται στον φακό των ψηφιακών μηχανών κατά την φωτογράφηση κυρίως με φλάς.

Πολλές θεωρίες διατυπώνονται για τις εν λόγω στρογγυλές (και όχι μόνο) παρουσίες στον φακό, αλλά καμία έως τώρα δεν είναι τίποτα παρά πάνω παρά απλή εικασία.

Στην συνέχεια θα ασχοληθούμε εκτενέστερα με αυτό το ανεξήγητο ακόμη φαινόμενο, που θα αρχίσει και εδώ στην Ελλάδα να μας απασχολεί τα επόμενα χρόνια.

Από τις πολλές θεωρίες που ακούγονται για τα ορμπς, επικρατέστερες είναι οι εξής:
- περί πνευματικών παρουσιών που εκδηλώνονται μέσω των απεικονίσεων στο φωτογραφικό φακό, για να δηλώσουν την παρουσία τους σε μας,
- περί εκδηλώσεων εξωγήινων μηνυμάτων η μορφών εξωγήινης παρουσίας,
- περί ενεργειακών μορφών από το βασίλειο των ξωτικών και νεράιδων και
- περί πνευματικών οντοτήτων που φορτίζονται ενεργειακά για να εκδηλώσουν μια υλική μορφή από την ενέργεια διάφορων πηγών του άμεσου περιβάλλοντος τους (όπως το ηλεκτρικό ρεύμα και τους αγωγούς του, την ανθρώπινη και ζωική ή φυτική παρουσία κλπ.).

Φυσικά αυτές οι παρουσίες και εκδηλώσεις στον φωτογραφικό φακό πολλές φορές δεν είναι τίποτε παραπάνω από μόρια σκόνης που αντανακλούν μερικές φορές το φως του φλάς. Αν και όπως προανέφερα στην αρχή, από προσωπικούς πειραματισμούς δεν είχα ποτέ φωτογραφίσει ορμπς έως ότου ζήτησα να παρουσιαστούν...
Μερικοί τρόποι για να είμαστε σίγουροι για ένα ορμπ είναι:

Να μην χρησιμοποιούμε φλάς,

Να έχουν χρώμα που να βεβαιωνόμαστε ότι δεν είναι αντανάκλαση ή διάθλαση από κάποια πηγή (πχ. ήλιος),

Να έχουν διαφορετικά σχήματα και μεγέθη, και όχι μόνο κυκλικά με ομόκεντρους κύκλους,

Να έχουμε υψηλή ανάλυση στην μηχανή για να μπορούμε να τα εξετάζουμε καλά.
Αρχίστε να μελετάτε και μόνοι σας αυτό το τόσο ενδιαφέρον φαινόμενο και αναφέρετε τα δικά σας συμπεράσματα.

Άστελορ Έιντζελ Πηγή:http://reiki.pblogs.gr/tags/aneksigito-gr/pages/2.html


Ετικέτες

Η Οικία του εφημέριου του Borley

Στην Αγγλία, μια χώρα η οποία είναι συνδεδεμένη με αναφορές σε φαντάσματα, στοιχειωμένες επαύλεις και πύργους, η οικία του εφημέριου του Borley θεωρείται πως είναι το πιο γνωστό στοιχειωμένο σπίτι στην Αγγλία. Κι υπάρχουν πράγματι κάποιες πολύ ισχυρές ενδείξεις που στηρίζουν αυτόν τον ισχυρισμό.

Το οίκημα χτίστηκε το 1863 δίπλα από την εκκλησία του Borley σαν κατοικία του αιδεσιμότατου Henry Bull. Με το πέρασμα των χρόνων έγινε ένα μέρος όπου συνέβαιναν φαινόμενα πόλτεργκαϊστ, εξαφανίζονταν διάφορα αντικείμενα, υπήρχαν παράξενες μυρωδιές, ρεύματα παγωμένου αέρα, ήχοι από οπλές αλόγων και φαντάσματα. Ακόμη κι όταν καταστράφηκε το 1939 από πυρκαγιά, οι φωτογραφίες που πάρθηκαν στα ερείπια του κτιρίου και στην εκκλησία συνέχιζαν να δείχνουν ανεξήγητα φαινόμενα. Ένας από τους τελευταίους ενοίκους, ο καπετάνιος W. H. Gregson, ανέφερε ότι έβλεπε πολλές φορές το πνεύμα μιας καλόγριας να περιφέρεται.


Αφού η καλόγρια εθεάθη να ξεπετάγεται έξω από ένα παράθυρο αρκετές φορές, το παράθυρο αυτό χτίστηκε. Ο Gregson έγραψε: "Η καταστροφική πυρκαγιά ενδεχομένως να επέφερε κάποια δυσάρεστα αποτελέσματα, επειδή τη νύχτα της πυρκαγιάς αρκετοί άνθρωποι ανέφεραν ότι με είχαν δει μαζί με 2 ξένους, μια κυρία ντυμένη με ένα γκρίζο μανδύα κι έναν κύριο χωρίς μαλλιά, ο οποίος φορούσε ένα μακρύ μαύρο κοστούμι".


Μερικά πολύ ανατριχιαστικά γεγονότα συνέβησαν σε σχέση με τη Marianne, τη σύζυγο του Reverend Lionel Foyster, η οποία μετακόμισε στο σπίτι στις 16 Οκτωβρίου του 1930. Μια οντότητα επιχείρησε να επικοινωνήσει μαζί της γράφοντας και σκαλίζοντας στους τοίχους, κάτι το οποίο φωτογραφήθηκε. Κάποιες άλλες περίεργες φωτογραφίες δείχνουν ένα αιωρούμενο τούβλο, ένα άγνωστο αντικείμενο με σχήμα κορδέλας που επίσης αιωρούνταν κι άλλες φιγούρες φαντασμάτων. Περίεργες εικόνες συνεχίζουν να εμφανίζονται σε φωτογραφίες που τραβιούνται στην Κατοικία του Borley μέχρι σήμερα. Τον Ιούλιο του 2002 μάλιστα, μια φωτογραφία που πάρθηκε πίσω από την εκκλησία δείχνει ένα μυστηριώδες orb.

Πηγή: http://tech.pathfinder.gr/xpaths/para/269374.html

Ετικέτες ,

Ο Πύργος του Λονδίνου

Ο Πύργος του Λονδίνου, ένα από τα πιο γνωστά και καλοδιατηρημένα ιστορικά κτίρια του κόσμου, μπορεί επίσης να θεωρηθεί στοιχειωμένος. Αυτό οφείλεται αναμφίβολα στο μεγάλο αριθμό εκτελέσεων, φόνων και βασανιστηρίων που συνέβησαν μέσα σ' αυτόν στο πέρασμα των τελευταίων 1000 χρόνων. Έχουν αναφερθεί πάρα πολλές θεάσεις φαντασμάτων μέσα και γύρω από τον Πύργο.

Μια μέρα του χειμώνα του 1957 στις 3 μετά τα μεσάνυχτα, ένας φρουρός θορυβήθηκε ακούγοντας κάτι να χτυπάει την οροφή του φυλακίου του.

Όταν βγήκε έξω για να διαπιστώσει τι συμβαίνει, είδε μια άμορφη λευκή φιγούρα στην κορυφή του Πύργου. Τότε συνειδητοποίησε ότι εκείνη ακριβώς την ημερομηνία, στις 12 Φεβρουαρίου του 1554, αποκεφαλίστηκε η Jane Grey. Πιθανότατα το πιο γνωστό φάντασμα που "κατοικεί" στον Πύργο να είναι αυτό της Ann Boleyn, μιας από τις συζύγους του Ερρίκου του 8ου, η οποία επίσης αποκεφαλίστηκε στον Πύργο το 1536. Πολλές φορές έχει θεαθεί το φάντασμα της να μεταφέρει το κεφάλι της στον Πράσινο Πύργο καθώς και στο Βασιλικό Παρεκκλήσι του Πύργου. Ανάμεσα στα άλλα φαντάσματα του Πύργου είναι αυτά του Ερρίκου του 8ου, του Thomas Becket και του Sir Walter Raleigh.


Μια από τις πιο φρικτές ιστορίες φαντασμάτων που συνδέονται με τον Πύργο είναι αυτή που περιγράφει τον θάνατο της Κόμισσας του Σάλσμπουρι. Σύμφωνα με μια μαρτυρία, η Κόμισσα καταδικάστηκε σε θάνατο μαζί με τους φερόμενους ως συνενόχους της σε διάφορες εγκληματικές ενέργειες (παρόλο που πλέον πιστεύεται ότι ήταν μάλλον αθώα). Καθώς ανέβαινε στο ικρίωμα, πάλεψε και ξέφυγε από τους φρουρούς και κυνηγήθηκε από τον δήμιο ο οποίος την διαμέλισε. Η διαδικασία του θανάτου της έχει ιδωθεί να αναπαρίσταται από αύλες οντότητες στον Πράσινο Πύργο.

Πηγή: http://tech.pathfinder.gr/xpaths/para/269374.html

Ετικέτες ,

Το πλοίο "Queen Mary"

Παρόλο που αυτό το μεγάλο παλιό πλοίο δεν υπολογίζεται ως σπίτι φυσικά, είναι επίσης στοιχειωμένο. Αν και κάποτε εγκαινιάστηκε ως ένα κρουαζιερόπλοιο πολυτελείας, όταν αποσύρθηκε το Queen Mary, αγοράστηκε το 1967 από την πόλη του Long Beach της Καλιφόρνια και μετατράπηκε σε ξενοδοχείο. Η περιοχή του πλοίου που θεωρείται ως η περισσότερο στοιχειωμένη είναι το μηχανοστάσιο όπου ένας 17χρονος ναύτης παγιδεύτηκε ενώ προσπαθούσε να αποφύγει μια φωτιά. Έχουν ακουστεί από πολλούς ανθρώπους χτυπήματα και κρότοι στις σωλήνες γύρω από την πόρτα. Σε αυτό που σήμερα πλέον είναι το μπροστινό γραφείο του ξενοδοχείου, επισκέπτες έχουν δει το φάντασμα μιας "κυρίας στα λευκά".


Φαντάσματα παιδιών λέγεται ότι στοιχειώνουν την πισίνα του πλοίου ενώ το πνεύμα ενός νεαρού κοριτσιού που προφανώς έσπασε το λαιμό της σε ένα ατύχημα στην πισίνα έχει ακουστεί να φωνάζει τη μητέρα της ή να ζητάει την κούκλα της. Ο διάδρομος των αποδυτηρίων της πισίνας είναι ένας χώρος με ανεξήγητη δραστηριότητα. Τα έπιπλα μετακινούνται από μόνα τους, άνθρωποι νιώθουν το άγγιγμα ενός αόρατου χεριού κι εμφανίζονται άγνωστες οντότητες. Στο μπροστινό κέλυφος του πλοίου ακούγεται μερικές φορές το ουρλιαχτό ενός φαντάσματος. Μερικοί πιστεύουν πως αυτή η - γεμάτη πόνο - φωνή είναι ενός ναύτη που σκοτώθηκε κατά την σύγκρουση του Queen Mary με ένα μικρότερο πλοίο.

Πηγή: http://tech.pathfinder.gr/xpaths/para/269374.html

Ετικέτες

Το σπίτι του Whaley

Το σπίτι του Whaley βρίσκεται στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια κι έχει κερδίσει τον τίτλο του πιο στοιχειωμένου σπιτιού των Ηνωμένων Πολιτειών. Χτίστηκε το 1857 από τον Thomas Whaley σε γη που κάποτε ήταν νεκροταφείο κι από τότε στην έπαυλη έχουν θεαθεί πάρα πολλά φαντάσματα. Η συγγραφέας deTraci Regula αναφέρει τις εμπειρίες που είχε στο σπίτι.


"Όσο περνούσαν τα χρόνια, καθώς δειπνούσα απέναντι από τον δρόμο στο Old Town Mexican Cafι, άρχισα να παρατηρώ ότι τα παραθυρόφυλλα στον δεύτερο όροφο του σπιτιού του Whaley μερικές φορές άνοιγαν την ώρα που τρώγαμε, αρκετή ώρα αφότου το σπίτι είχε κλείσει. Σε μια πρόσφατη επίσκεψη μου μπορούσα να αισθανθώ την ενέργεια σε διάφορα σημεία του σπιτιού, ειδικά στο προαύλιο στο οποίο μπορούσα κιόλας να μυρίσω μια ελαφριά οσμή πούρου, μάλλον από τις επισκέψεις του Whaley. Στην αίθουσα υποδοχής μύριζα ένα άρωμα που αρχικά νόμιζα ότι ήταν της νεαρής γυναίκας που συμπεριφερόταν σαν ξεναγός, όμως όταν προσπάθησα λίγο αργότερα να μυρίσω ελαφρά προς την κατεύθυνση της καθώς συνομιλούσαμε, κατάλαβα ότι δεν φορούσε άρωμα".


Ανάμεσα σε άλλα φαντάσματα είναι αυτό ενός κοριτσιού που κρεμάστηκε κατά λάθος, ενός κλέφτη που χτυπήθηκε με ρόπαλο μέχρι θανάτου κι ο οποίος μπορεί να ακουστεί στις σκάλες του σπιτιού όπου πέθανε μερικές φορές μάλιστα έχει θεαθεί κατά την διάρκεια ξεναγήσεων στο σπίτι και της κοκκινομάλλας κόρης του Whaley που συχνά εμφανίζεται τόσο αληθοφανής, ώστε κάποιοι νομίζουν πως είναι ένα ζωντανό παιδί. Το γνωστό μέντιουμ Sybil Leek ισχυρίστηκε ότι αισθάνθηκε αρκετά πνεύματα εκεί κι ο διάσημος κυνηγός φαντασμάτων Hanz Holzer θεώρησε πως το σπίτι του Whaley αποτελεί πράγματι ένα από τα περισσότερο στοιχειωμένα κτίσματα των Ηνωμένων Πολιτειών.


Πηγή: http://tech.pathfinder.gr/xpaths/para/269374.html

Ετικέτες , ,

Raynham Hall

Το Raynham Hall στο Norfolk της Αγγλίας είναι πολύ γνωστό για το φάντασμα της "Καφέ Κυρίας", το οποίο φωτογραφήθηκε το 1936 κι οι φωτογραφίες αυτές είναι ανάμεσα στις πιο αυθεντικές φωτογραφίες φαντασμάτων που πάρθηκαν ποτέ. Το "Unexplained Site" περιγράφει μια από τις πρώτες επαφές με το πνεύμα:

"Η πρώτη θέαση έλαβε χώρα την εποχή των Χριστουγέννων το 1835. Ο Συνταγματάρχης Loftus, που τύχαινε να έχει επισκεφτεί το σπίτι για τις διακοπές, περπατούσε προς το δωμάτιο του μια νύχτα όταν είδε μια παράξενη φιγούρα απέναντι του. Στην προσπάθεια του να κοιτάξει καλύτερα τη μορφή, εκείνη εξαφανίστηκε. Την επόμενη εβδομάδα ο Συνταγματάρχης συνάντησε ξανά την γυναίκα, περιγράφοντας την ως μια κυρία ευγενικής καταγωγής που φορούσε ένα καφέ σατέν φόρεμα. Το πρόσωπο της έδειχνε να λάμπει, το οποίο φώτιζε τις άδειες κοιλότητες των ματιών της".

Πηγή: http://tech.pathfinder.gr/xpaths/para/269374.html

Ετικέτες ,

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Λάθος όνομα

Βράδυ , μεσάνυχτα , χιονίζει και ένας τυπάκος αναγκάζεται να περάσει μέσα από ένα νεκροταφείο για να κόβει δρόμο , αν και τρέμει από το φόβο του. Καθώς περπατάει ακούει ένα "τικ - τακ ,τικ - τακ , τικ-τακ ".... πλησιάζει στο σημείο απ όπου προερχόταν ο ήχος κατατρομαγμένος .... Βλέπει λοιπόν έναν τύπο να σκαλίζει κάτι πάνω σε μια ταφόπλακα ...

- Τι ...τι κάνετε εκεί ; του λέει με τρεμάμενη φωνή !

- Τι να σε πω ρε φιλαράκι ! Αυτοί οι βλάκες έγραψαν το όνομά μου λάθος !

Ετικέτες

-Πως έφτασε η Μικρή Αννούλα στην Κέρκυρα;

-Την ξέβρασε το κύμα.

Ετικέτες ,

-Γιατί η Μικρή Αννούλα δε μπόρεσε να πάρει μαζί της όλα της τα παιχνίδια όταν έφυγε;

-Γιατί δε χωρούσαν στο φέρετρο.

Ετικέτες ,

Το Τελευταίο Τσιγάρο

Ένα νεαρό ζευγάρι ταξίδευε με το τραίνο. Το αγόρι αν και καπνιστής δέχτηκε να κάνει το χατίρι της κοπέλας του να ταξιδέψει σε βαγόνι μη καπνιστών. Μετά από μια ώρα όμως είχε την ανάγκη να ανάψει ένα. Έτσι, βγήκε από τη καμπίνα και άνοιξε το παράθυρο του διαδρόμου για να μη ενοχλεί ο καπνός του. Η κοπέλα του έμεινε μέσα και άνοιξε ένα περιοδικό.

Καμιά φορά κοιτούσε στα πλάγια και έβλεπε τα πόδια του αγοριού για να σιγουρευτεί ότι είναι εκεί. Αρκετά λεπτά πέρασαν και αυτός βρίσκονταν ακόμη μπροστά στο παράθυρο. Τελικά η κοπέλα σηκώθηκε να δει καλύτερα. Η θέα του φίλου της την έκαναν να ξεσπάσει σε ουρλιαχτά. Καθώς ο φίλος της είχε το κεφάλι του έξω από το παράθυρο για να καπνίζει, ένα τραίνο που πήγαινε αντίθετα το έσπασε και το σώμα του κρέμονταν για ώρα από το παράθυρο ακέφαλο.

Πηγή: Ιστορίες Τρόμου

Ετικέτες ,

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Κιόλα αυτά για ένα Μπουφάν... 2η Εκδοχή

Πριν πολλά χρόνια ήτανε ένας φαντάρος που υπηρετούσε στον Έβρο. Σε μια άδεια που πήρε, πήγε στο χωριό του που ήτανε κοντά στον Έβρο. Στον δρόμο είδε ένα κορίτσι που φορούσε ένα άσπρο νυφικό και καθότανε σε ένα παγκάκι και έκλαιγε. Πήγε κοντά της ο φαντάρος και την ρώτησε τι έχει και κλαίει. Το κορίτσι του είπε ότι είχε καρκίνο και σε λίγο καιρό θα πεθάνει (γιαυτό τον λόγο είχε φύγει λίγο πριν από τον γάμο της). Τότε ο φαντάρος της είπε να ηρεμήσει και να πάνε σε ένα ζαχαροπλαστείο που ήτανε κοντά στο χωριό της κοπέλας, να φάνε κάτι και μετά να την πάει στο σπίτι της.

Στον δρόμο το κορίτσι κρύωνε και ο φαντάρος της έδωσε το στρατιωτικό του τζάκετ. Μετά που φύγανε, πήγανε στο σπίτι της κοπέλας και την άφησε έξω από την πόρτα της, μπήκε μέσα στο σπίτι της και ο φαντάρος έφυγε. (το κορίτσι το λέγανε Κατερίνα). Το κορίτσι ξέχασε να δώσει πίσω το μπουφάν του φαντάρου. Έτσι την άλλη μέρα το πρωί πήγε ο φαντάρος στο σπίτι της για να πάρει το μπουφάν του. Χτύπησε το κουδούνι και άνοιξε μία γριά. Της είπε ο φαντάρος αν ήταν μέσα η Κατερίνα για να του δώσει το μπουφάν. Η γριούλα λέει ότι δεν μένει καμία Κατερίνα εδώ. Τότε της λέει ο φαντάρος τι είχε γίνει εχθές ότι γνώρισε ένα κορίτσι που το λέγανε Κατερίνα και την έφερε σε αυτό το σπίτι.

Η γριούλα τότε του λέει ότι είχε μια κόρη που την λέγανε Κατερίνα αλλά είχε πεθάνει πριν πολλά χρόνια και την είχανε θάψει με το νυφικό της γιατί ήτανε απάντρευτη. Τότε πήγανε και βρήκανε τον παπά του χωριού και του είπανε τι είχε γίνει. Μετά πήγανε στον τάφο τον ανοίξανε και είδαν μέσα στον τάφο το μπουφάν του φαντάρου.

Κιόλα αυτά για ένα Μπουφάν 1η Εκδοχή

Ετικέτες ,

Μακροχώρι Ημαθίας: Η Κατάρα της Μάνας

Το περιστατικό που θα σας διηγηθώ συνέβη πριν αρκετά χρόνια στο Μακροχώρι, ένα χωριό κοντά στην Βέροια. Τότε λοιπόν, είχε δολοφονηθεί ένα παιδί από αγνώστους. Η μητέρα αυτού του παιδιού, πιστεύοντας πως αυτό που είχε συμβεί ήταν τελείως άδικο, αφού το παιδί της δεν είχε πειράξει ποτέ κανέναν, αποφάσισε να δόσει αφορισμό σε όλο το χωριό (για όσους δεν γνωρίζουν τί σημαίνει αυτό, σημειώνω ότι ο αφορισμός είναι μια επίσημη θρησκευτική τελετή, η οποία γίνεται στην εκκλησία και αυτός που δίνει τον αφορισμό δίνει κατάρα σε όποιον του έχει προκαλέσει κακό. Δεν γνωρίζω πώς ακριβώς γίνεται η συγκεκριμένη τελετή, αλλά γνωρίζω κάποια στοιχεία, όπως ότι κουνιουνται τα καντήλια μόνα τους...)

Μετά τον αφορισμό που έδωσε, η μητέρα κλείστηκε για πάντα στο σπίτι της και οι στιγμές που έβγαινε ήταν ελάχιστες.

Τα κακά όμως και οι καταστροφές που προκάλεσε αυτή η πράξη της φάνηκαν αργότερα, όταν μετά από κάποια χρόνια γίνονταν διάφορα δυστυχήματα στο χωριό, στα νέα κυρίως παιδιά. (Δεν ξέρω αν γνωρίζετε το ατύχημα με το τρακτέρ και τα 2 παιδιά που πέθαναν έξω από το χωριό, ή αυτό στη Δωδώνη με άλλα 2 κορίτσια και ασφαλώς το ατύχημα στα Τέμπη το 2003 με θύματα πολλά παιδιά κ.α. Όλα αυτά τα παιδιά ήταν από το Μακροχώρι!)

Βέβαια αυτή η κυρία έχει πεθάνει, αλλά κανείς δεν ξέρει πότε θα σταματήσει και αν θα σταματήσει η κατάρα της...

σημ. κάποιοι λένε πως ο παπάς που έχει κάνει αυτόν τον αφορισμό την είχε ενημερώσει για όλα αυτά και της είχε ζητήσει να τον πάρει πίσω, πράγμα που μάλλον δεν έκανε...

toxicgirl

Πηγή: http://www.xrisima.gr/astrologia/istories-muthoi/arketa-petukhemene-katara.html

Ετικέτες

Υπόθεση Κωσταλέξης

Δευτέρα, 6 Νοεμβρίου 1978. Οι πόρτες στο ισόγειο ενός σπιτιού στο χωριό Κωσταλέξι (Κωσταλέξης) ανοίγουν και μια ομάδα αστυνομικών και δημοσιογράφων έρχονται αντιμέτωποι με ένα θέαμα που μέσω φωτογραφιών θα κάνει τον γύρο του κόσμου.
Η 47χρονη Ελένη Καρυώτη αντικρίζει τον ήλιο μετά από 29 ολόκληρα χρόνια εγκλεισμού της σ’ ένα μικρό δωμάτιο, λίγα μόλις χιλιόμετρα έξω απ’ την Λαμία.

Η φρικτή ιστορία της ξεκινά από τα χρόνια του εμφυλίου πολέμου. Στο μυαλό της χαράζονται οι αποτρόπαιες εικόνες βασανισμών και εκτελέσεων που λάμβαναν χώρα στην πλατεία του χωριού. Η έφηβη τότε Ελένη, γόνος εθνικόφρονης οικογένειας, έκανε κάτι που στην μικρή και κλειστή κοινωνία του χωριού φάνταζε ως έγκλημα. Δημιούργησε ερωτική σχέση (ή φημολογήτω ότι δημιούργησε) με τον δάσκαλο του χωριού, ο οποίος συν τοις άλλοις φερόταν να είχε προσχωρήσει στις τάξεις των κομμουνιστών ανταρτών.

Η γονείς της και τα 3 αδέλφια της, μπροστά σ’ αυτήν την ντροπή, αποφασίζουν να δράσουν άμεσα κι αποφασιστικά. Φυλακίζουν την Ελένη στο ισόγειο δωμάτιο του σπιτιού κι από ‘κείνη την στιγμή ουσιαστικά την διαγράφουν από την οικογένεια. Η μεταχείριση που είχε έκτοτε και για τα επόμενα 29 χρόνια, ήταν χειρότερη κι απ’ αυτή ενός σκυλιού. Το μοναδικό της ρούχο ήταν μια κουβέρτα, ενώ έτρωγε, αφόδευε και κοιμόταν στο ίδιο μέρος.

Το πιο λυπηρό ήταν πως πολλοί κάτοικοι του χωριού, αν όχι όλοι, γνώριζαν τι συνέβαινε. Κανείς όμως, ακόμα κι όταν πέρασαν τα χρόνια, δεν τόλμησε να κάνει έστω και μια ανώνυμη καταγγελία.

Η ιστορία που αποκαλύφθηκε από τους δημοσιογράφους πήρε γρήγορα μεγάλες διαστάσεις.
Ουσιαστικά κατηγορήθηκε όλο το χωριό, ότι αν και γνώριζε για τον εγκλεισμό δεν έκανε τίποτα για να λυτρώσει την κοπέλα.

Το Κωσταλέξι έγινε συνώνυμο με τη μιζέρια, την αθλιότητα και την απάνθρωπη συμπεριφορά.

Όταν άνοιξε η πόρτα, βρέθηκαν όλοι αντιμέτωπη με μια τρομαγμένη γυναίκα, χωρίς ρούχα, τυλιγμένη με μια κουβέρτα. Έβγαζε άναρθρες κραυγές, καθώς τόσα χρόνια δεν είχε κάποιον να μιλήσει κι έχασε το χάρισμα του λόγου. Μπορούσε μόνο να ψελλίσει μερικές δεκάδες λέξεις. Ο 29χρονος εγκλεισμός της, της άφησε εμφανή ψυχολογικά προβλήματα.

Η Ελένη Καρυώτη νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο Λαμίας. Εκεί, όπως λέγεται, έγραψε σ’ ένα κομμάτι χαρτί το όνομα του ανθρώπου που αγαπούσε. Έγραψε το όνομα του δασκάλου.
Τα αδέλφια της οδηγήθηκαν στην δικαιοσύνη, όπου και αθωώθηκαν.

Οι γιατροί αποφάσισαν την μεταφορά της σε ψυχιατρικό ίδρυμα. Λίγα χρόνια αργότερα, η Ελένη Καρυώτη εξαφανίζεται κι έκτοτε αγνοήται η τύχη της.


Διαβάστε περισσότερα: http://www.pare-dose.net/?p=59#ixzz1HGPlMySf

Ετικέτες

Ταινια: Το Κορίτσι με τα Κρυστάλλινα Μάτια

Ετικέτες ,

Ένας Κλόουν στο Δωμάτιο

Μερικά χρόνια πριν ένας πατέρας και μια μητέρα αποφάσισαν πως χρειάζονταν ένα διάλειμμα, γι’ αυτό αποφάσισαν να πάνε μια βόλτα στην πόλη. Κάλεσαν λοιπόν τη babysitter που εμπιστεύονταν περισσότερο. Όταν ήρθε τα δυο παιδιά είχαν ήδη κοιμηθεί. Έκατσε και σιγουρεύτηκε ότι όλα ήταν εντάξει. Αργότερα εκείνη τη νύχτα, η babysitter βαρέθηκε και ήθελε να δει τηλεόραση δεν μπορούσε όμως στο σαλόνι γιατί δεν υπήρχε κεραία.(οι γονείς δεν ήθελαν τα παιδιά τους να βλέπουν συνέχεια σκουπίδια)

Τους πήρε λοιπόν τηλέφωνο και τους ρώτησε αν θα μπορούσε να δει τηλεόραση στο δωμάτιό τους και αυτοί είπαν εντάξει. Τους ρώτησε αν θα μπορούσε επίσης να καλύψει τον μεγάλο ψεύτικο κλόουν που είχαν στο δωμάτιό τους επειδή την έκανε νευρική. ...Η γραμμή ήταν σιωπηλή για μια στιγμή και μετά ο πατέρας (ο οποίος μιλούσε στη babysitter εκείνη την ώρα) είπε… πάρε τα παιδιά και φύγετε από το σπίτι…θα πάρουμε την αστυνομία… δεν έχουμε κανένα κλόουν στο δωμάτιό μας!!!!!

Τα παιδιά και η babysitter δολοφονήθηκαν εκείνη τη νύχτα από το κλόουν. Η αστυνομία βρήκε ότι ο κλόουν ήταν δολοφόνος που είχε δραπετεύσει από την φυλακή.

Δείτε όλες της Τρομακτικές μας Ιστορίες στον Κατάλογος Ιστοριών

Ετικέτες , ,