ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΚΟΥΣΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ
ΜΑΥΡΗ ΣΚΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΜΑΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΠΙΑΣΕΙ
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΝΑ ΚΟΥΝΗΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΤΑ
ΜΑΤΙΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΙΑ ΣΚΙΑ ΣΑΝ ΜΙΑΣ ΓΡΙΑΣ..
ΕΤΣΙ,ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝΑ ΜΙΚΡΟΣ,ΕΝΑ
ΒΡΑΔΥ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΑΘΟΜΑΣΤΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΑΡΧΙΣΑΜΕ ΝΑ ΛΕΜΕ
ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ.ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΕΝΑΣ ΑΠ'ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΝΑ ΛΕΕΙ
ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΜΟΡΑ.
ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΑ ΤΡΟΜΑΞΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΚΟΙΜΗΘΗΚΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ.ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΡΩΙ ΠΗΓΑ ΣΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΡΩΤΗΣΑ ΓΙ'ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΝΤΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΜΑΥΡΗ ΜΟΡΑ ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΠΙΑΣΕΙ,ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΑΝ ΘΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΜΠΡΟΥΜΗΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΠΙΑΣΕΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΝ ΜΕ ΠΙΑΣΕΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΑΤΕΡ ΗΜΟΝ.
ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΜΟΡΑ ΕΙΧΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΦΟΒΟ ΜΟΥ ΟΣΠΟΥ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΚΟΙΜΟΜΟΥΝΑ ΞΥΝΗΣΑ ΑΠΟΤΟΜΑ ΚΑΙ ΕΝΙΩΣΑ ΕΝΑ ΜΟΥΔΙΑΣΜΑ,ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΣΗΚΩΘΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ.
ΤΟΤΕ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΛΕΩ ΤΟ ΠΑΤΕΡ ΗΜΟΝ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΑΡΚΕΤΗ ΩΡΑ ΕΦΥΓΕ.ΣΗΚΩΘΗΚΑ ΚΑΙ ΗΜΟΥΝΑ ΥΔΡΩΜΕΝΟΣ ΣΑΝ ΝΑ ΕΤΡΕΧΑ ΟΛΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ.ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΡΩΙ ΕΙΔΑ ΠΩΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΜΟΥ ΕΙΧΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΕΛΑΝΙΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΜΕΙΝΑΝ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΓΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ.ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΠΡΟΥΜΥΤΑ ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΜΟΥ.ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ......... "
ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΑ ΤΡΟΜΑΞΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΚΟΙΜΗΘΗΚΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ.ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΡΩΙ ΠΗΓΑ ΣΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΡΩΤΗΣΑ ΓΙ'ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΝΤΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΜΑΥΡΗ ΜΟΡΑ ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΠΙΑΣΕΙ,ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΑΝ ΘΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΜΠΡΟΥΜΗΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΠΙΑΣΕΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΝ ΜΕ ΠΙΑΣΕΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΑΤΕΡ ΗΜΟΝ.
ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΜΟΡΑ ΕΙΧΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΦΟΒΟ ΜΟΥ ΟΣΠΟΥ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΚΟΙΜΟΜΟΥΝΑ ΞΥΝΗΣΑ ΑΠΟΤΟΜΑ ΚΑΙ ΕΝΙΩΣΑ ΕΝΑ ΜΟΥΔΙΑΣΜΑ,ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΣΗΚΩΘΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ.
ΤΟΤΕ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΛΕΩ ΤΟ ΠΑΤΕΡ ΗΜΟΝ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΑΡΚΕΤΗ ΩΡΑ ΕΦΥΓΕ.ΣΗΚΩΘΗΚΑ ΚΑΙ ΗΜΟΥΝΑ ΥΔΡΩΜΕΝΟΣ ΣΑΝ ΝΑ ΕΤΡΕΧΑ ΟΛΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ.ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΡΩΙ ΕΙΔΑ ΠΩΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΜΟΥ ΕΙΧΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΕΛΑΝΙΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΜΕΙΝΑΝ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΓΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ.ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΠΡΟΥΜΥΤΑ ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΜΟΥ.ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ......... "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου