Διαβάζοντας μια παρόμοια ιστορία θυμήθηκα κάτι που μου είχε συμβεί κι έμενα όταν ήμουν μικρή.Με την αδελφή μου κοιμόμασταν σε ένα πολύ μικρό δωμάτιο (στο οποίο κάθομαι αυτή τη στιγμή και γράφω), και τα κρεβάτια μας έκαναν ένα γάμα. Πάνω από το δικό μου κρεβάτι υπήρχαν πολλά ράφια, στερεωμένα στον τοίχο, το κάθε ράφι ξεχωριστό από το άλλο. Το προσκέφαλο του κρεβατιού μου λοιπόν ήταν κάτω από ένα
από αυτά.
Ένα βράδυ ένιωσα την επιθυμία να κοιμηθώ στην κάτω μεριά του κρεβατιού, χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Το πρωί ξυπνάω και βλέπω στην κάτω μεριά του κρεβατιού (εκεί που ήταν κανονικά το προσκέφαλο) ένα ράφι. Δεν κατάλαβα τι έγινε νόμιζα πως το έβαλαν οι γονείς μου. Μετά κατάλαβα πως το ράφι είχε πέσει το βράδυ και ήμουν τόσο τυχερή που όχι μόνο δεν έπεσε στο κεφάλι μου να με σκοτώσει αλλά ούτε καν στα πόδια μου γιατί το βράδυ τα είχα μαζεμένα. Φυσικά μετά από αυτό το σοκ οι γονείς μου αλλάξανε όλα τα ράφια και βάλανε τα πιο γερά στηρίγματα!
Ένα βράδυ ένιωσα την επιθυμία να κοιμηθώ στην κάτω μεριά του κρεβατιού, χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Το πρωί ξυπνάω και βλέπω στην κάτω μεριά του κρεβατιού (εκεί που ήταν κανονικά το προσκέφαλο) ένα ράφι. Δεν κατάλαβα τι έγινε νόμιζα πως το έβαλαν οι γονείς μου. Μετά κατάλαβα πως το ράφι είχε πέσει το βράδυ και ήμουν τόσο τυχερή που όχι μόνο δεν έπεσε στο κεφάλι μου να με σκοτώσει αλλά ούτε καν στα πόδια μου γιατί το βράδυ τα είχα μαζεμένα. Φυσικά μετά από αυτό το σοκ οι γονείς μου αλλάξανε όλα τα ράφια και βάλανε τα πιο γερά στηρίγματα!
Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου