Tromaktikes Istories : 18

Αυτή η ιστορία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα! Μια μέρα στο γυμνάσιο που πηγαίναμε μικροί είχαμε κενό και συζητούσαμε για τρομακτικές ταινίες. Τότε ενώ συζητούσαμε, τα αγόρια της τάξης μας μας είπαν ότι γνώριζαν ένα μέρος όπου μπορούσαμε να συναντηθούμε το βράδυ και να μπούμε μέσα. Στην αρχή τα κορίτσια και εγώ φοβηθήκαμε για το τι μπορεί να μα ς συμβεί, αλλά δεν πιστεύαμε στα φαντάσματα! Είπαμε στις 9 η ώρα την Κυριακή έξω από το γυμνάσιο μας και θα μας έλεγαν μετά τι θα γινόταν.

Αυτή η μέρα έφτασε. Είπα στις φίλες μου να μην πάμε γιατί φοβόμουν και δεν είχα καλό προαίσθημα, αλλά εκείνες επέμεναν γιατί έλεγαν ότι τα αγόρια θα μας κορόιδευαν! Έτσι τελικά πήγαμε. Πήρα το χοντρό μου μπουφάν και αφού είπα στην μαμά μου ότι θα κάναμε ένα βραδινό πάρτι έφυγα με έναν φακό κρυμμένο στο μπουφάν μου! Τα αγόρια μας περίμεναν σε ένα παγκάκι έξω από το σχολείο και μας είπαν ότι θα πηγαίναμε σε ένα παλιό δημοτικό σχολείο. Η αλήθεια είναι ότι τρομάξαμε γιατί δεν θέλαμε να πάμε βράδυ σε ένα κτίριο με σκοτεινούς και στενούς διάδρομους που δεν είχε μπει κανείς για 50 χρόνια! Ένα από τα αγόρια επειδή η γιαγιά του ήταν δασκάλα εκεί, της είχε πάρει κρυφά τα κλειδιά! Εμείς τρομοκρατηθήκαμε αλλά πιστεύαμε ότι ήμασταν έτοιμες για μια περιπέτεια!

Όταν φτάσαμε σε αυτό σχολείο είδαμε ότι είχε ζωγραφιστεί από πολλά γκράφιτι, τα περισσότερα ήταν κόκκινα και μαύρα! Η αυλή ήταν τεράστια και είχε πολλά φύλλα γιατί ήταν φθινόπωρο! Τα αγόρια αμέσως έτρεξαν μέσα και εμείς μπήκαμε με φόρα αλλά μια φίλη μου έπεσε κάτω και χτύπησε. Τα αγόρια έτρεξαν να βοηθήσουν όμως το αγόρι που είχε το κλειδί καταλάθος του έπεσε από την τσέπη. Εγώ έχασα το χρώμα μου και άρχισα να ψάχνω για το κλειδί. Όλοι μαζί προσπαθήσαμε να το ψάξουμε αλλά δεν τα καταφέραμε και ανεβήκαμε επάνω! Όλες οι τάξεις ήταν κλειδωμένες. Κάθε αγόρι είχε πάρει μαζί του ένα κορίτσι. Δεν μπορούσαμε να κατέβουμε κάτω γιατί ήταν πολύ σκοτεινά. Ο φακός μου σταμάτησε να λειτουργεί πια. Τότε όλοι φοβηθήκαμε και αρχίσαμε να τρέχουμε για να βρούμε έξοδο. Και όμως δεν μπορούσαμε να βρούμε την έξοδο και βρεθήκαμε πάλι από εκεί που ήμασταν.

Η ώρα είχε πάει 11 και πίστευα ότι ποτέ δεν θα έβλεπα τους συγγενείς μου! Ξαφνικά βρεθήκαμε σε μια τάξη που …ήταν ανοιχτή! Όμως ο πινάκας είχε πάνω αριθμούς. Οι άφησες αφού είχαν περάσει 50 χρόνια ήταν σκισμένες. Η έδρα είχε πολύ σκόνη επάνω και τα αγόρια μας είχαν πει ότι το σχολείο ήταν εγκαταλειμμένο επειδή έλεγαν φήμες ότι κάποιος είχε σκοτωθεί εκεί μέσα. Όταν το άκουσα αυτό ήθελα να φύγω από εκεί μέσα. Βρήκαμε γυαλιά κάτω στο πάτωμα και μια μπάλα η οποία δίπλα της είχε σταγόνες αίματος. Για καλή μας τύχη το αγόρι βρήκε δίπλα το κλειδί. Έτσι γρήγορα γρήγορα βγήκαμε έξω από το σχολείο.

 

Πηγη: https://www.facebook.com/pages/Tromaktikes-istories/166051860091240?ref=stream