Άλσος Λογγίνου

Το παρακάτω κείμενο είναι μια ερευνά της Ομάδας Ιανός

Ένας φίλος της ομάδας Ιανός πριν καιρό μας είχε στείλει ένα μήνυμα όπου έλεγε ότι πρέπει να επισκεφτούμε μια μέρα το Άλσος Λογγίνου και έτσι έγινε. Είναι ένα περίεργο αλσύλλιο στο οποίο φτάνει κανείς αφού κατέβει αρκετά σκαλοπάτια. Το χωρίζει μια ψηλή μάντρα με το 1o νεκροταφείο. Μόνο κατά την διάρκεια της ημέρας θα δεις μερικούς ανθρώπους να περνάνε από μέσα κ αυτοί βιαστικά.

Ψάξαμε και μάθαμε ότι μετά τον πόλεμο ο πρώτος δήμαρχος της Αθήνας είχε ξεθάψει υπολείμματα πτωμάτων Γερμανών στρατιωτών και τα είχε αφήσει στ άκρη όπου συνόρευε το άλσος με το νεκροταφείο. Αυτά έμειναν εκεί αρκετές ημέρες εκτεθειμένα. Η ατμόσφαιρα είναι περίεργη και τα διάφορα παραφυσικά φαινόμενα αρχίζουν όταν κανείς επιχειρεί να κατέβει τα σκαλοπάτια από τον δρόμο προς το πάρκο. Καθώς κατεβαίνεις τα σκαλιά του άλσους τότε ι διάθεση σου αλλάζει. Έχει ακουστεί κιόλας ότι σε μερικά άτομα τα φαινόμενα είναι πιο έντονα, τόσο όπου δεν μπορείς να κουνηθείς. Τα μέλη σου γίνονται βαριά και δύσκαμπτα και νοιώθεις ατονία. Άλλοι πάλι αισθάνονται έντονα συναισθήματα φυγής, φόβου, απέχθειας και αηδίας. Όπως κατεβαίναμε τα σκαλιά του αλσύλλιου παρατηρήσαμε ότι δεν ακούγετε κανένας ήχος ούτε καν από τα αμάξια είναι σαν να υπάρχει ηχομόνωση σε αυτό το κομμάτι. Καθώς προχωρήσαμε πιο μέσα υπήρχε μια παιδική χαρά (!).

Καθίσαμε περίπου μια ώρα στο άλσος οι περαστικοί προτιμούσαν να πάνε γύρο γύρο από έξω παρά να κόψουν δρόμο από μέσα . Τα περπάτημα τους γρήγορο κ συνέχεια έριχναν κλεφτές ματιές προς τα μέσα… Ένας κύριος όπου είχε βγάλει βόλτα του το σκύλο σε μια στιγμή του ξέφυγε κ μπήκε μέσα στο πάρκο ενώ το αφεντικό παρέμεινε έξω και το πρόσταζε να βγει. Δεν τολμούσε με τίποτα να μπει προχωρούσε παράλληλα με το άλσος.

Στο τέλος καθώς πήραμε το δρόμο προς το αμάξι ακούσαμε από την μεριά του νεκροταφείου κάτι, σαν περπάτημα κάποιος σαν να υπήρχε από την άλλη μεριά της μάντρα. Γεμάτοι περιέργεια σκαρφαλώσαμε την μάντρα αλλά δεν φαινόταν να υπάρχει κάποιος ούτε φυσούσε για να κουνήθηκε- κτύπησε κάτι! Λέμε δεν είναι τίποτα είναι της φαντασίας μας, λίγο η ατμόσφαιρα λίγο αυτά που έχουμε ακούσει για το συγκεκριμένο άλσος δεν θέλει και πολύ για να παίξει το μυαλό μαζί σου… Αρχίσαμε να περπατάμε λέγοντας εάν το ακούσαμε όλοι αυτό τον θόρυβο άλλοι έλεγαν ναι άλλοι όχι και έτσι δεν δώσαμε και τόση μεγάλη σημασία μετά από λίγα δευτερόλεπτα όμως ξανά ακούστηκε ο ίδιος θόρυβος σκαρφαλώσαμε όλοι ξανά στη μάντρα γρήγορα αλλά πάλι δεν είδαμε τίποτα, αυτή την φορά όμως ακούσαμε όλοι τον θόρυβο και όπως κοιτούσαμε προς το νεκροταφείο νιώσαμε κάπως περίεργα… Στο αμάξι καθώς πηγαίναμε προς τα σπίτια μας συζητάγαμε για όλα αυτά που είχαν συμβεί αλλά δεν καταφέραμε να βγάλουμε κάποιο λογικό συμπέρασμα στο μόνο που συμφωνήσαμε είναι ότι όντος κάτι περίεργο, κάτι απόκοσμο συμβαίνει σε αυτό το Άλσος…

"τα σκαλοπάτια που σε οδηγούν στο πάρκο"