Το σπίτι των γονιών του

Ήταν μια γυναικά η Μάριων που γνώρισε έναν δικηγόρο από καλή οικογένεια και παντρευτήκανε όπως ήταν αναμενόμενο. Το ζευγάρι περνούσε κάποιες μέρες στο σπίτι των γονιών του Σκοτ (συζύγου) μια μεγάλη έπαυλη έξω από την πόλη. Ωστόσο η Μάριων πάντα ένιωθε περίεργα όταν μένανε εκεί λόγο ότι το βράδυ άκουγε θορύβους, πόρτες να κλείνουν δυνατά. Ήταν παλιό το σπίτι και έτσι το δικαιολογούσε πάντα.

Σύντομα έμεινε έγκυος και μετά από 9 μήνες έφερε ένα γλυκό κοριτσάκι την Αντρειά. Ένα βράδυ τους είχαν καλέσει τα πεθερικά για φαγητό που ήταν και άλλοι 2 φίλοι τους. Η Μάριων μετά το δείπνο πήγε να δει την κόρη της που κοιμόταν στο πάνω δωμάτιο σε μια κούνια.

Άνοιξε την πόρτα πλησίασε στην κούνια είδε το μωράκι να κοιμάται και χαμογέλασε. Τότε ακούστηκε μια φωνή από πίσω της:
-Δώσε μου το μωρό!
Η Μάριων δεν απάντησε
--Δώσε μου το μωρό Θέλω να παίξω μαζί του.
Η Μάριων τότε είπε:
-Όχι τώρα Μαμά δεν βλέπεις κοιμάται. Ίσως αργότερα. Γύρισε πίσω να φύγει άλλα δεν είδε τη πεθερά της. Κατέβηκε κάτω στο κηπo και τότε είδε τη πεθερά της να μιλάει με τον Σκοτ και να τρώνε.
-Ήσουν μόλις τώρα πάνω να δεις το μωρό;
-Όχι εδώ ήμουνα όλη την ώρα τι έπαθε το μωρό είναι καλά;

Η Μάριων έτρεξε πάνω στο δωμάτιο και το μωρό κοιμόταν ακόμα και κάνεις δεν υπήρχε.Το είπε αργότερα αυτό που συνέβη στον άντρα της άλλα αυτός την καθησύχασε πως το ταξίδι ήταν μεγάλο και αυτό ήταν απ την κούραση της.

Τα παράξενα όμως συνεχίστηκαν. Όποτε ήταν σε εκείνο το σπίτι και την τάιζε ή το έκανε μπάνιο ένιωθε πως κάποιος την παρακολουθούσε. Σε μια στιγμή όταν πάλι ήταν στο δωμάτιο της Αντρειά είδε την κούνια να κουνιέται μονή της και να σταμάτα απότομα. Αν και δεν έδωσε σημασία, ήταν μια άλλη φορά που κρατούσε την Αντρειά στην αγκαλιά και έβλεπε πως το κοριτσάκι κοιτούσε κάπου και γελούσε. Τι κοιτάς ε; Την τηλεόραση κοιτάς; είδε όμως πως κοιτούσε στο κενό και συνέχισε να γελάει λες και κάποιος ήταν εκεί.

Η Μάριων δεν ήθελε να ξαναπατήσει στα πεθερικά της. Ο άντρας της δεν την πίστευε και φοβόταν πως έπαθε κατάθλιψη λόγο της γεννάς και τα φανταζόταν. Προσπαθούσε να την πείσει να πάει σε ψυχολόγο μάλιστα άλλα η γυναικά αρνιόταν πεισματικά.

Κάτι παράξενο συμβαίνει του έλεγε και δεν θέλω η Αντρειά να ναι σε αυτό το σπίτι. Πέρασε λίγος καιρός και η Μάριων έδειχνε να είναι ήρεμη. Τα γενέθλια του μωρού είχαν φτάσει. Η μητέρα του Σκοτ ήταν άρρωστη και δε μπορούσε να ερχόταν στην πόλη και ο άντρας της την έπεισε τελικά να πηγαίναν εκεί πέρα στο πατρικό του για να γιόρταζαν τα γενέθλια της όλοι μαζί. Το βράδυ νωρίς την έβαλε να κοιμηθεί πάλι σε εκείνο το δωμάτιο. Ξύπνησε κατά της 2 η ώρα για να δει την κόρη της γιατί ανησυχούσε. Πήγε στο δωμάτιο άνοιξε την πόρτα. Έντρομη είδε διπλά στην κούνια μια γυναικά με μακρυά μαύρα μαλλιά να κοιτάει το μωρό. Μόλις η γυναικά κοίταξε την Μάριων άρχισε να τραβά τα μαλλιά της και να φωνάζει:

-ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙ

Ήρθε καταπάνω της. Η Μάριων έπεσε και άρχισε να ουρλιάζει. Ο Σκοτ ήρθε τρέχοντας και ρώτησε τι συνέβαινε.

ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ εκεεεεεεεεεειιιιιιιιιιι.! Ούρλιαξε η Μάριων. Το δωμάτιο όμως ήταν άδειο. Την επόμενη μέρα φύγανε και γυρίσανε πίσω στο σπίτι τους. Τελικά η κοπέλα (ε αυτή η Μάριων και η Μάριων άλλαχτο λίγο βρε παιδάκι μου!) δείχθηκε να πάει σε κάποιον ψυχολόγο φοβούμενη πως έχανε το μυαλό της.

Η πεθερά της ήρθε να τη δει 2 μέρες μετά. Την είπε πως ήξερε για αυτό που της συμβαίνει και τότε την αποκάλυψε για κάτι που δεν το χε πει στην ίδια και στον γιο της. Πριν μείνουν σε εκείνη την έπαυλη έμενε μια γυναικά με τον άντρα της που ήταν έγκυος. Έγινε όμως ένα τραγικό ατύχημα και άντρας της σκοτώθηκε. Αυτή απ το σοκ που υπέστη γέννησε πρόωρα το μωρό πέθανε. Από κει και πέρα η γυναικά άρχισε να χάνει το μυαλό της. Λένε ότι τη βρήκανε νεκρή μες στο σπίτι μάλλον είχε αυτοκτονήσει.

Δείτε όλες της Τρομακτικές μας Ιστορίες στον Κατάλογος Ιστοριών