Είναι ένα άλσος μέσα στο κέντρο της Αθήνας. Οι περισσότεροι στην περιοχή το λένε απλα "Λογγίνο". Το αλσατικά βρίσκεται διπλά από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών, στην περιοχή "Μετς". Πολλά έχουν ειπωθεί για αυτό το άλσος... Αναφορικά να σας πω ότι και επίσημα στον Β' παγκόσμιο πόλεμο το συγκεκριμένο μέρος ήταν μαζικός τάφος Γερμανών. Τα πτώματα τα συνέλεγαν οι αντιστασιακοί και τα φέρναν σε εκείνο το σημείο. Κάνεις δεν περνάει από εκεί τη νύχτα. Μονό την ήμερα θα δεις ελάχιστους ανθρώπους... Τα παράξενα συμβάντα τα οποία έχουν αναφερθεί για αυτό το άλσος είναι πραγματικά πολλά.... Από τα καταγεγραμμένα γεγονότα έως και τις μαρτυρίες για μη κοσμικά / υπερφυσικά φαινόμενα.Στο συγκεκριμένο άλσος πριν από καποια χρονιά "περίπου 10" είχε κρεμαστεί μια γυναικά τη νύχτα, και την βρήκαν την επόμενη μέρα το πρωί να κρέμεται εκεί... Επίσης παλιότερα ήταν στέκι τοξικομανών... Άλλα από μια εποχή και έπειτα σταμάτησαν να πηγαίνουν εκεί ακόμα και οι τοξικομανείς. Την ίδια εποχή που άρχισαν να πυκνώνουν οι μαρτυρίες από ανθρώπους για περίεργα συμβάντα. Ακούγοντας τα όλα αυτά αποφάσισα να πάω και μια νύχτα να δω τι παίζει. Και δε πήγα μόνο μια νύχτα...
Επειδή το άλσος είναι κοντά έχω πεταχτεί πολλές φόρες και θα ξαναπεταχτω. Ένα από τα φαινόμενα που συμβαίνουν είναι τα "τύμπανα" όπως τα λένε όλοι. Ένα φαινόμενο που αψηφά τη λογική και τους νομούς της φυσικής. Το άλσος έχει 2 άκρες. Η μια είναι στα ανατολικά με κάτι σκάλες που βγάζουν στην οδό Μάρκου Μουσουρου,και η άλλη βορειοδυτικά και βγάζει στον πεζόδρομο "Λογγίνου". Σε ευθεία γραμμή η μια άκρη του άλσους ως την άλλη είναι περίπου 200 μετρά. Μερικές νύχτες όταν είσαι σε μια από τις 2 άκρες, ακούς έναν ρυθμό. Ακούς κρουστά να παίζουν. Άλλα δεν ακούγονται σαν ντραμς. Περισσότερο σαν τα αφρικάνικα τύμπανα. Ο ήχος έρχεται από τη μέση του αλσυλλίου.... Αποφασίζεις να πας προς τη μεριά από όπου έρχεται ο ήχος, άλλα όσο πλησιάζεις στο κέντρο ο ήχος ακούγεται όλο και πιο σιγά, μέχρι που όταν τελικά φτάσεις στο κέντρο δεν ακούγεται καθόλου. (!!!)
Αν όμως συνεχίσεις προς την ίδια κατεύθυνση, για να φτάσεις στην άλλη άκρη του άλσους, ο ήχος αρχίζει να ξανά εμφανίζεται και να δυναμώνει σιγά-σιγα μέχρι που όταν φτάσεις στη μέση της σκάλας που βγάζει στην Μ.Μ. ο ήχος ακούγεται στο μάξιμουμ του, όπως και οταν κάθεσαι στο παγκάκι της βορειοδυτικής πλευράς, κοιτάζοντας την Ακρόπολη. Δηλαδή στο κέντρο από το οποίο έρχεται ο ήχος δεν ακούγεται καθόλου και όταν φτάσεις στις 2 άκρες του άλσους, ακούγεται το ίδιο δυνατά!!! Είναι ξεκάθαρο ότι είναι ρυθμικός ήχος κρουστών. Η περιοχή είναι τόσο έρημη που μετά τις 9 και μίση δεν κυκλοφορεί ούτε ψυχή. Ούτε αυτοκίνητο, ούτε μηχανή.... Σα να ναι περιοχή φάντασμα. Τόσο το άλσος του Λογγίνου όσο και η ευρύτερη περιοχή είναι γεμάτη ανεξήγητα σημάδια και παράξενα φαινόμενα. Δυστυχώς δεν έχω ούτε το χρόνο άλλα ούτε και το κουράγιο να γράψω περισσότερα εδώ. Αν θέλετε, πηγαίνετε να τσεκάρετε το άλσος και μονοί σας.
Άλλα εγώ δε φέρω καμιά ευθύνη άμα σας βγει τίποτα!
Stavros StevieGreek Dimou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου