Εξομολόγηση ενός Ψυχαναλυτή

Κοντά στο Λονδίνο ο ψυχαναλυτής Καρλ Γκ. Γιούνγκ βίωσε μια σειρά από αλλόκοτα συμβάντα,το καλοκαίρι του 1920.

Ξαπλωμένος λοιπόν στο κρεβάτι ενός μικρού ξενοδοχείου, άκουγε επανειλημμένα κάθε βράδυ ψιθύρους και έντονα τριξίματα από τα έπιπλα που υπήρχαν στην κρεβατοκάμαρα. Ενίοτε ένιωθε και μια άσχημη μυρωδιά, όμως δεν είχε δώσει σημασία μέχρι την τρίτη μέρα, η οποία ήταν ακόμη χειρότερη. Ακούγονταν δυνατοί ήχοι χτυπημάτων και είχα την εντύπωση πως ένα ζώο στο μέγεθος σκύλου έτρεχε πανικόβλητο γύρω στο δωμάτιο. Όπως συνήθως η φασαρία σταμάτησε ξαφνικά με την πρώτη ακτίνα φωτός της ανατολής. Δυστυχώς όμως, τα φαινόμενα δεν σταμάτησαν. Οι περίεργοι ήχοι συνεχίζονταν για πολλές βραδιές μέχρι που η κατάσταση:

"το πέμπτο σαββατοκύριακο ήταν τόσο αφόρητη, ώστε ζήτησα να μου δώσουν άλλο δωμάτιο."

Να τι είχε συμβεί: ήταν μια όμορφη φεγγαρόλουστη νύχτα, χωρίς καθόλου άνεμο. Στο δωμάτιο ακούγονταν ψίθυροι, τριξίματα και κρότοι. Χτυπήματα από έξω διέτρεχαν τους τοίχους. Είχα την αίσθηση πως κάτι βρισκόταν δίπλα μου και άνοιξα τα μάτια μου.Εκεί στο πλευρό μου πάνω στο μαξιλάρι είδα το κεφάλι μιας ηλικιωμένης γυναίκας. Το δεξί της μάτι με κοιτούσε ορθάνοιχτο. Το αριστερό μισό του προσώπου κάτω από το μάτι έλειπε. Η θέα ήταν τόσο ξαφνική και απρόσμενη, ώστε με μιας σηκώθηκα από το κρεβάτι, άναψα το κερί και πέρασα την υπόλοιπη νύχτα σε μια πολυθρόνα…