Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Η Ξεχασμένη Αποθήκη

Ένας νεαρός είχε κόλλημα με βιβλία που μιλούσαν για τον αποκρυφισμό κ.α. Διάβαζε πολύ συχνά τέτοια βιβλία.... Όμως κάποια περίοδο άρχισε να νιώθει πολύ περίεργα, ένιωθε συνέχεια ότι κάποιος τον παρακολουθεί , έβλεπε πολύ περίεργα όνειρα...

Ένα βράδυ πριν κοιμηθεί διάβαζε κάποιο από τα αγαπημένα του βιβλία στο σαλόνι , ξαπλωμένος στον καναπέ . Ήταν μόνος στο σπίτι. Στο σαλόνι υπήρχε μια ντουλάπα , αυτή η ντουλάπα ήταν μπροστά από μια πόρτα που οδηγούσε σε μια ξεχασμένη αποθήκη του σπιτιού....

Είχε αποκοιμηθεί διαβάζοντας όταν ξαφνικά ξύπνησε από έναν περίεργο δυνατό ήχο.

Όταν συνειδητοποιείσαι ότι ξύπνησε από τον δυνατό ήχο που έρχονταν πίσω από την ντουλάπα, παρομοίωσε τον ήχο σαν ποδοβολητό , ακουγόταν σαν ένα υπήρχε ένα άλογο στην αποθήκη και χλιμίντριζε κάνοντας βόλτες εκεί μέσα...

Όταν ο ήχος σταμάτησε, μάζεψε όλες τις δυνάμεις του , μετακίνησε την ντουλάπα και μπήκε στην αποθήκη. Η μυρωδιά της αποθήκης ήταν τόσο βαριά που κόντεψε να λιποθυμήσει. Αν και κάτι, που κανείς μπορούσε να το παρομοιάσει με ομίχλη, περιόριζε την ορατότητα στην αποθήκη δεν πρόσεξε τίποτα περίεργο ή παράξενο.

Εκείνη την νύχτα δεν κοιμήθηκε άλλο, αλλά ο ήχος συνεχιζόταν για πολύ καιρό και τον άκουγε μόνο αυτός , κανένα άλλο μέλος της οικογένειας του. Κόντευε να τρελαθεί και όσες φόρες προσπάθησε να μπει στην αποθήκη ο ήχος σταματούσε και πάντα υπήρχε αυτή η μυρωδιά .

Ο νεαρός συνέχισε να ζει κανονικά, προσπαθούσε να διώξει την αίσθηση ότι τον παρακολουθούσε κάποιος όταν βρισκόταν έξω και όταν βρισκόταν στο σπίτι προσπαθούσε να μην ακούει τον ήχο που όσο περνούσε ο καιρός τόσο πιο συχνός γινόταν ο ήχος αυτός.... Δυστυχώς και τα όνειρα άρχισαν να γίνονται πιο ζωντανά.

Προς το καλοκαίρι, όταν το σχολείο του πήγε εκδρομή σε κάποιο μοναστήρι. Μίλησε σε κάποιον μοναχό που τον έμπνεε εμπιστοσύνη. Ο μοναχός του είπε ότι δεν είναι φαντασία του αλλά κάποιος δαίμονας που κάνει την εμφάνιση του λόγω ότι έχει χαμηλή άμυνα επειδή το μυαλό του έχει επηρεαστεί από όσα έχει διαβάσει. Επίσης ο μοναχός του σύστησε να πετάξει όσα τέτοια βιβλία έχει και γενικά να σταματήσει να ασχολείται με τέτοια θέματα.

Ο νεαρός άκουσε την συμβουλή του μοναχού και όταν πήγε σπίτι του πέταξε όσα τέτοια βιβλία είχε και σταμάτησε να ασχολείται με τέτοια θέματα. Και όντως σταμάτησε να ακούει τον ήχο αυτό, να βλέπει όνειρα, και να έχει την αίσθηση ότι κάποιος τον παρακολουθεί.

Ετικέτες , ,

3 σχόλια:

Τη 21 Αυγούστου 2018 στις 12:19 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Unknown είπε...

Καλά δεν είναι και τόσο τρομακτική ιστορία

 
Τη 31 Μαΐου 2019 στις 9:00 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Unknown είπε...

Έχω διαβάσει και καλύτερες...

 
Τη 11 Αυγούστου 2019 στις 2:35 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Panagiwtis είπε...

Μη δοκιμασεις ποτε να γινεις συγγραφεας , φαντασια και εκφραση μηδεν!

 

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα