Καλός ήρθατε στο κάστρο του Spooky Greek Story!!! Θα είμαι ο οδηγός σας γι' αυτό το βράδυ. Μπορείτε να με φωνάζετε Lord Ellanor. Κατάγομαι από την σκοτεινή και άγρια Τρανσιλβανία και είμαι γόνος μιας πολύ γνωστής οικογενείας. Όμως αυτό ας το αφήσουμε για το δείπνο (ΜΟΥΥΥΧΑχα!!!)... οΟο! Μην τρομάζετε! Μάλλον φταίει το κηροπήγιο με το κερί που κρατάω. Περάστε μέσα! Βλέπετε ο καλός μου υπηρέτης, ο Ίγκορ, βρίσκετε σε αδεία και ξέχασε να πληρώσει την ΔΕΗ πριν φύγει...

Έχω πολλά χρονιά να δω νυχτερινούς ταξιδιώτες. Βλέπετε τώρα με την πρόοδο της τεχνολογίας και των επιστήμων λιγόστεψαν οι επισκέπτες μας. Αχ! θυμάμαι τότε, που μαζευόμασταν γύρω από το τζάκι και λέγαμε τρομακτικές ιστορίες. Μήπως θέλετε να σας πω μερικές που ξέρω; Αν ναι περάστε παρακαλώ από δω στο στο σαλόνι! Μια ζεστή φωτιά μας περιμένει...
[Πατήστε εδώ για να διαβάσετε Τρομακτικές Ιστορίες]

Ή μήπως προτιμάτε να μάθετε τα τελευταία κουτσομπολιά από τον κόσμο του παραφυσικού, των προλήψεων και του μυστηρίου; Αν ναι, τότε ακολουθείστε με στην κουζίνα, ε να μην τσιμπήσουμε και κάτι...

ΕΑΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ BLOG ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΚΑΝΤΕ ΜΑΣ ΕΝΑ LIKE ΣΤΟ FACEBOOK ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!!!

Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Οι Γριές Στα Σταυροδρόμια

Θα σας πώ μία ιστορία που μου διηγήθηκε η μητέρα μου από όταν ήταν παιδί κι η οποία την στιγμάτισε για χρόνια.

Το 1972 ένα βράδυ του Ιουλίου κοιμόντουσαν στο σπίτι η γιαγιά μου με τη μικρή μου θεία στο δωμάτιο της γιαγιάς μου, μιάς κι η μικρή ήταν ακόμα παιδάκι και φοβόταν κι ο παππούς μου ήταν ναυτικός τότε και στο άλλο δωμάτιο η μητέρα μου, μία από τις 2 πιο μεγάλες της αδελφές κι ο θείος μου.

Κοιμόντουσαν όλη και μάλιστα είχαν αφήσει τις μπαλκονόπορτες ανοιχτές ως τη μέση, τότε δεν φοβόντουσαν οι άνθρωποι κι ήταν και στον 2ο όροφο σε μία ήρεμη γειτονιά κι ένα φωτάκι στο χώλ έξω από τα υπνοδωμάτια ανοιχτό.

Ξαφνικά, στις 3:40 ξύπνησαν όλοι από γυναικεία ουρλιαχτά που ακούγονταν από τον δρόμο, άνοιξαν όλα τα ρολά των παραθύρων μόνα τους ως επάνω και το φωτάκι έσβησε μόνο του. Φαντάζεστε τι πανικός επικράτησε σε ένα σπίτι γεμάτο γυναίκες κι ένα μικρό αγόρι... Οι φωνές ακούγονταν σα μοιρολόι κι η γιαγιά μου βγήκε στο μπαλκόνι να δεί τι συνέβαινε. Όταν μπήκε μέσα ήταν έντρομη κι είπε οτι είδε κάποιες κοπέλες ντυμένες με μακριά φορέματα να κλαίνε στο σταυροδρόμι από κάτω (λένε οτι στα σταυροδρόμια τα βράδια μαζεύονται "κακά πνεύματα" τα βράδια΄), ένα σταυροδρόμι στο οποίο είχαν σκοτωθεί πολλά άτομα σε ατυχήματα.

Ώσπου η γιαγιά μου τις είδε ξαφνικά αυτές τις κοπέλες να χάνονται... Το πρωί μιλώντας με κάποιους γείτονες της είπαν οτι ξύπνησαν κι αυτοί από αυτό το μοιρολόι και μάλιστα ένα παλικάρι που κοιμόταν στη βεράντα του σπιτιού του επιβεβαίωσε τη γιαγιά μου στο έπακρο...

Το αποτέλεσμα ήταν η μάνα μου να ξυπνάει για χρόνια μετά από μόνη της και χωρίς λόγο εκείνη τη συγκεκριμένη ώρα ακριβώς κάθε βράδυ. Προσωπικά δεν πιστεύω σε φαντάσματα, ξωτικά κτλ.Όμως ξέρω οτι η μάνα μου δε λέει ό,τι της κατέβει και δεν ξέρω τι θα σκεφτόμουν εγώ σε μία ανάλογη περίπτωση...

απο Dying_Incubus
http://www.esoterica.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου