Ο μύθος του Ζητιάνου της Άνδρου

Στη Xώρα της Άνδρου τριγυρίζει ένας ζητιάνος που είναι ακίνδυνος αλλά πηγαίνει και κολλάει τη μούρη του στα τζάμια των σπιτιών. Μιλούσα με τη νύφη μου και εκείνη ήταν σκυμμένη στο νεροχύτη, πάνω της ανοιχτό το παράθυρο της κουζίνας. Εκείνος έφερε το πρόσωπό του στο παράθυρο κοιτάζοντας μέσα και εξαφανίστηκε μέχρι να την ειδοποιήσω να τον δει. Κανείς δεν τον ξέρει , δεν ξέρει που μένει , από που έρχεται.

Μόνο ένας μύθος υπάρχει για κάποιον που πέθανε την ώρα που του είπαν μια ψεύτικη είδηση πως τάχα πέθανε ένα αγαπημένο του πρόσωπο. Για 3 χρόνια πήγαινε στα σπίτια των φίλων του που είχαν συνεργήσει στην ψεύτικη ειδηση. Ο 1 ήταν απ τους Μύλους , ο άλλος απ' το Νημποριό , ο άλλος απ' τον κάμπο στο Παραπόρτι. Παραμονή του Αγ. Σπυρίδωνα τον έχει δει μια φιλιπινέζα οικιακή βοηθός να κρατάει απ' τα γκέμια ένα καφετί άλογο και να το πηγαίνει στο Ναύτη !

Αντιπαθεί τον καύσωνα και τη δυνατή βροχή, έτσι ακριβώς όπως όταν ζούσε. Η δασκάλα που του μίλησε στην πλατεία του Δημαρχείου είχε μια δυσάρεστη έκληξη: Εξαφανίστηκε προς τα πίσω σαν ατμός , αφήνοντας μια στριγκλιά. Η κυρία Ιωάννα που έμενε κάτω απ' το νηπιαγωγείο του κράτησε λίγο το ρούχο να τον αναγκάσει να μείνει να της μιλήσει, της έμεινε σκόνη και άμμος στα χέρια. Στη συνέχεια για 41 ημέρες ερχόταν και άνοιγε την εξώπορτά της και την άφηνε να την βροντάει ο αέρας όλη τη νύχτα. Αν την έκλεινε η κ.Ιωάννα , εκείνος την ξανάνοιγε.

Τον είδε και ολόκληρη η ποδοσφαιρική ομάδα της Xώρας σε μια προπόνησή της, καθισμένο σε μια πέτρα να τους παρακολουθεί ανάμεσα σε αγριοβιολέττες, με βλέμμα φλογισμένο. Χάθηκε αμέσως.

Τέλος, κάποιο κρύο βράδυ του χειμώνα που κάποιες κυρίες κατέβαιναν απ' τις Στενιές και τ' Αποίκια με αυτοκίνητο προς την χαρτοπαικτική λέσχη στη Χώρα, τον είδαν να κάθεται πλάι τους στο κάθισμα του αυτοκινήτου και να κοιτάει αδιάφορα τριγύρω , όπως προχωρούσαν. Εξαφανίστηκε μετά το ποτάμι.

Πολέμης

Πηγή: http://www.xrisima.gr/